The Great Pretenders

CHAPTER 13

Drake's POV

"Ang aga mo naman" naiusal ko sa gulat ng makita ko si Celine na nakaupo sa silyang inupuan nya mula pa kahapon. Tinapunan nya lang ako ng tingin at nagsulat ulit sa kapirasong papel na hawak nya.

Napakaaga pa para sa practice at hindi ko inaasahan na mauunahan pa nya ako dito sa practice room dahil 6:30 palang ng umaga at walang pasok. Balak ko kasi talagang agahan dahil nakakahiya sa kanya kapag nauna sya magmumukha akong late.

"Hindi na ba uso ngayon ang good morning?" tipid na ngiting saad nya. "May pinuntahan ako kanina kaya napaaga ako, morning person ako at nasanay na akong pumapasok ng maaga kaya h'wag ka ng mabibigla bukas" paliwanag nya habang hindi tumitingin sakin.

Sa palagay ko ay yung mga batang tinutulungan nya ang pinuntahan nya. Nakapamulsa akong naglakad papunta sa sofa at inilapag ang gitara ko.

"Nilipat mo ba tong sofa dito?" takang tanong ko dahil kahapon ay nasa office to ni sir.

"Ipinalipat yan ni sir Rem sa maintenance."

"Ganon ba... eh bakit d'yan ka naupo hindi dito sa sofa? Mas komportable dito malambot hehe" nakangiting tanong ko at naupo sa sofa.

"Ayoko sa sofa masyadong malambot... hindi ako makakapagconcentrate dahil aantukin ako" walang emosyong sagot nya. Napatitig tuloy ako sa kanya.

Ang weird nyang tao...
Kahit sofa bigdeal sa kanya?

"Ano pang ayaw mo bukod sa malambot na sofa?"

"Ayoko ng matanong dahil naririndi ako" sabi nya sa seryosong tono napatungo tuloy ako dahil parang sinabi nya na wag akong usisero.

d>>_<<b

Shut up nalang Drake. Huhuhu nakakatakot pala sya kapag seryoso.
Mananahimik na nga lang ako.

d>>_<<b

"Gusto ko ng marinig yung kanta mo, pwede mo na bang kantahin ngayon?" tumango lang ako at kinuha ang gitara ko. Nilagay ko ang earphones sa tenga ko at nagsimulang magstrum.

Bumuga muna ako ng hangin para matanggal ang konting kaba ko.

[Verse 1]
Loving can hurt, loving can hurt sometimes.
But it's the only thing that I know.
When it gets hard, you know it can get hard sometimes,
It is the only thing that makes us feel alive.

[Pre-Chorus]
We keep this love in a photograph.
We made these memories for ourselves.
Where our eyes are never closing,
Our hearts are never broken,
And time's forever frozen, still.

[Chorus]
So you can keep me
Inside the pocket of your ripped jeans.
Holding me close until our eyes meet.
You won't ever be alone, wait for me to come home.

[Verse 2]
Loving can heal, loving can mend your soul,
And it's the only thing that I know, know.
I swear it will get easier, remember that with every piece of 'ya,
And it's the only thing we take with us when we die.

[Pre-Chorus]
We keep this love in a photograph.
We made these memories for ourselves.
Where our eyes are never closing,
Our hearts were never broken,
And time's forever frozen, still.