[Fanfic]Sokak Danscısı✡[Taeyang&Hwiyoung]

10.Bölüm

Odaya çıkıp yatağımın karşısında ki kanepeyi Taeyang için hazırladım. Arkamı döndüğümde Taeyang yatağıma yayılmış gülümseyerek bana bakıyordu, sağ eliyle yanında ki boşluğa bir iki kere pat patlayarak,

"Gel hadi."

"Ne? Saçmalıyorsun."dedim şaşkın bir gülümsemeyle.

"Sen, gel bi."

Korkarak yanına yaklaştım, bileğimden tutup yanına çekti. Sıkıca sarılıp,

"Kokunu içime çekmek istedim sadece."dedi.

Yüzümde kocaman gülümseme oluştu,

"Baştan böyle söyleseydin."

"Neden? Ne anladın ki?"dedi gözlerimin içine bakarak.

Gözlerimi kaçırarak,

"Hiç, hiç bir şey."dedim.

Taeyang, yataktan hafif doğrulup pis pis sırıtarak

"Gerçekten mi ?"diyerek parmaklarını karnımın üzerinde oynatmaya başladı. Gıdıklandıkça kahkaha seslerim odanın içinde yükseldi. O anda birden odanın kapısı sonuna kadar açıldı,

"Ne oluyor burada ?"dedi Inseong.

Ben birden toparlanıp yatağımda oturdum, Taeyang ise çok rahat bir biçimde yanıma gelip kolunu omuzuma attı.

"Youngkyun ne oluyor dedim sana?"

Ben konuşmaya başlayamadan Taeyang araya girip,

"Ne olduğu seni ne kadar ilgilendiriyor olabilir ki? Sonuçta o benim."dedi.

'O benim.' mi? Onunmuymuşum? bu söz hoşuma gitmişti ona bakıp dalmıştım ki bu dalgınlığımı Inseong'un sertçe kapattığı kapının sesi ile kendime geldim. Inseong'a ben açıklayacaktım. Işte şimdi karıştı ortalık iki saniyede morelim yerle bir oldu.

Ayağa kalkıp,

"Hadi kalk geç yerine uyuyacam."

"Ne oldu? Çocukluk arkadaşına kötü bir şey mi dedim bilmeden ?"

"Taeyang hadi kalk yerine geç uyuyacam."

"Neden hep bu çocuktan sonra bana tripler atıyorsun ? Ya gel biz olalım ya da git hiç olalım. Sürekli aklımı karıştırıp durm--"

lafını yarım bırakıp,

"Taeyang, lütfen bu yarın konuşalım."dedim.

Ve yatağın içine girip yorganı üstüme doğru çektim gözlerimi kapattım. Bir süre ışığın hala açık olduğu anladığım için gözlerimi açtım Taeyang hala başımda dikiliyordu.

"Git yatsana hadi. Birde ışığı kapatır mısın?"dedim.

Taeyang yönünü kanepeye doğru çevirip giderken söylenerek ayağa kalktım,

"Sende bir kere beni dinlesen ölürsün sanki. Uyu--"

sözümü yarım bırakıp dudaklarını dudaklarımla birleştirdi. Şaşkınca kalınca bir süre sonra ona karşılık verdim. Bir kaç saniye sonra dudaklarımız birbirinden ayrıldı gözlerimin içine bakıp gülümseyip kanepeye geçti.

Bir an utangaçlığım tutunca ellerimle yüzümü kapatıp hızla yatağa gidip yüzümü kapattım. Bir süre sonra uykuya daldım.