[Fanfic]Sokak Danscısı✡[Taeyang&Hwiyoung]

3.Bölüm

Dersin sonunda tekrar onunla konuşmaya çalışacaktım ama zilin çalmasıyla yerinden kalkıp gitti.. Arkasından bakarken sınıftan bir kaç kız yanıma geldi. Aralarında uzun boylu beyaz tenli kahverengimsi saçlı kızı gülümseyerek bir adım öne çıkıp,

"Selam." dedi.

"Merhaba."

"Aynı sınıfta olduğumuza göre tanışalım mı?"

gülümseyip utangaç bir tavırla,

"Bilmem... Olabilir." dedim.

"Ben Shin Hyejeong."

"Kim Youngkyun(Hwiyoung)."dedim.

Hala gözlerim onu arıyordu ki sanırım kız birini aradığımı fark etmişti.

"Ne oldu? Bir sorun mu var ?"

Kekeleyerek

"H-hayır."dedim.

Kız güler yüzünü değiştirip somurtarak,

"Aslında sana bir şey söylemem gerek."dedi.

Meraklı bir şekilde kıza bakıp,

"Ne hakkında?"dedim.

"Beni takip et."deyip sınıftan çıktı.

Ardın bende çıktım. Okulun arka tarafına gittik.

"Evet ne olduğunu söyle."dedim meraklı bir ses tonuyla.

"Şey.... Aslında senin o çocuktan uzak durman gerekiyor."dedi.

"Kimden ?"

"Taeyang'dan, sınıfta yanında oturduğun çocuktan."

Onun adı Taeyangmış demeki ama neden ondan uzak durmamı söylüyor bu. Daha çok merak ederek,

"Neden?" dedim.

"O... O hiç kızlarla takılmayan garip biri sadece yanında Seokwoo(Rowoon) ile dolaşıyor... Hatta... Hatta onun gay olduğunu söyleyenler bile var."

Kızın neden bu kadar iğreniyormuşcasına konuşmasına anlam veremedim.

"Neden onun garip olduğunu düşünüyorsun ki? Gay dedin değil mi? Bundan iğrenecek veya garipsenecek ne var ?"dedim.

Çünkü bende bir gaydim, hatta yakın bir zamana kadar Inseong'dan hoşlanıyordum. Bu yüzden benden başka kimseyle ilgilenmesini istemiyordum. Hatta sabah telefonda söylediği kelime bile hoşuma gitmişti 'Özledim... Beni aldatmasın.' sanırım oda bunun farkındaydı.

Kız bana cevap verecektik ki bir an suspus olup hızla gitti. Arkamı döndüğümde Taeyang dikkatli bir şekilde bakıyordu. Gülümseyerek yanına gittim,

"Sabah ki olay için özür dilerim. Hızlı gelen arabadan dolayı seni kenarıya çekmek istemiştim sadece."dedim.

Ama hala gözlerimin içine dikkatli bir şekilde bakıp bir şey söylemiyordu. Bir kaç dakika sürmüştü bakışmalarımız her yer sessizdi. Bu sessizlik artık canımı sıkmaya başlamıştı ki o kunuştu,

"Sen ne yaptın?"dedi.

"Ne? Söyledim ya araba--"

sözümü tamalamama fırsat vermeden,

"Şimdi herkes sendende nefret edecek. Neden beni korudun ki."

Geçte olsa neyden bahsettiğini anlamıştım.

"Çünkü bende gayim ve senin nasıl hissettiğini anlıyorum."dedim.

Dudağının altından gülümseyip,

"Gerçekten anlıyor musun?"dedi.

"Evet. Bu yüzden senin koruyucu meleğin olmak istiyorum."dedim.