Κεφάλαιο 7

266 52 5
                                    

Η Λυδία δεν πίστευε σε τι μόλις είχε συμφωνήσει. Συμφώνησε να βγει με τον Στράτο. Ναι αυτό είχε κάνει πριν λίγο αλλά το παράξενο για αυτήν είναι το γεγονός πως δεν το μετάνιωσε. "Εξάλλου σαν φίλοι θα βγούμε. Ίσως να το χρειάζομαι αυτό. Ναι, ναι σίγουρα το χρειάζομαι." μονολογεί και στηρίζεται στα πόδια της αφού τόση ώρα ήταν ακουμπισμένη στην κλειστή πόρτα.

"Ραντεβού; Καλά άκουσα;" Η Κατερίνα, η κοπέλα του αδερφού της, εισβάλλει στον χώρο τρομάζοντας την Λυδία αφού δεν την είχε ακούσει να έρχεται. "Ναι αλλά δεν είναι κάτι σημαντικό. Με τον Στράτο θα βγω." απαντάει η Λυδία αδιάφορα.
"Ε και τι με αυτό;" την ρωτάει θυμωμένα η Κατερίνα. "Κατερίνα ξέρεις πως εγώ δεν είμαι για ραντεβού και άλλα τέτοια, απλά σαν φίλοι θα βγούμε." Προσπαθεί να την αποτρέψει να σκέφτεται πως θα έχει ένα κανονικό ραντεβού αλλά ούτε η ίδια δεν πείθεται με αυτό.
"Λυδία ξέρω πολύ καλά τι εννοείς, όπως ξέρω επίσης πως είσαι μόνο τριάντα τριών χρονών. Οι άλλοι μπορεί να φοβούνται να σου πουν κάτι, αλλά εγώ έχω πολλά να σου πω. Είσαι μια νέα και όμορφη γυναίκα που όμως έμεινες στάσιμη. Πρέπει να προχωρήσεις Λυδία. Δεν σου λέω να ξεχάσεις αλλά να προχωρήσεις τη ζωή σου. Δεν λέω πως ο Στράτος θα είναι αυτός με τον οποίο θα προχωρήσεις αλλά πρέπει από κάπου να κάνεις την αρχή." της λέει και αφού την πιάνει από τον καρπό την σέρνει μαζί της προς τον πάνω όροφο.

"Κατερίνα μπορώ να περπατήσω και μόνη μου δεν χρειάζεται να με τραβάς." Διαμαρτύρεται έντονα η Λυδία τραβώντας το χέρι της και σταματάει στο τρίτο σκαλί. "Το ξέρω αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θα είσαι συνεργάσιμη." λέει γελώντας η Κατερίνα με την Λυδία να την βλέπει παράξενα αφού δεν καταλαβαίνει τον σκοπό της. "Πρέπει να βρούμε ρούχα για αύριο." της λέει κλείνοντας της το μάτι.
"Όχι, όχι μην με βάλεις σε τέτοια διαδικασία. Απλά αύριο θα αποφασίσω εκείνη τη στιγμή τι θα βάλω." λέει η Λυδία κλαψουρίζοντας
"Μην με αναγκάσεις να φωνάξω ενισχύσεις. Θα πάμε πάνω και θα σου βρούμε ρούχα για αύριο γιατί μπορεί να χρειαστεί να πάμε για ψώνια αν δεν έχεις." λέει απειλητικά η Κατερίνα.
"Δεν με νοιάζει κάνε ό,τι θες. Μαζί σου δεν έρχομαι πουθενά." λέει με πείσμα η Λυδία και χτυπάει το πόδι της κάτω σαν μικρό παιδί.
"Άγγελε" φωνάζει η Κατερίνα και αυτός σε κλάσματα δευτερολέπτου εμφανίζεται στην αρχή της σκάλας.
"Πάρε την αδερφή σου και ελάτε πάνω. Πρόσεχε την είναι ύπουλη και θα κάνει τα πάντα να αποδράσει." του λέει η Κατερίνα και ανεβαίνει την σκάλα αφήνοντας τα αδέρφια πίσω.
"Άγγελε απαιτώ να αλλάξεις κοπέλα. Αυτή είναι βάρβαρη αγόρι μου. Αν θες θα σε βοηθήσω να βρεις άλλη." του λέει δραματικά κάνοντας τον να γελάσει. "Δεν είναι τυχαίο που γεννήθηκα τέσσερις Δεκεμβρίου. Είναι της Αγίας Βαρβάρας." Ακούει την φωνή της Κατερίνας να της λέει από πάνω. "Είναι πανταχού παρών. Καλά σου λέω αγόρι μου άλλαξε την." Συνεχίζει το δράμα η Λυδία αλλά στο τέλος εγκαταλείπει την προσπάθεια και ανεβαίνει τη σκάλα μαζί με τον αδερφό της. "Μωρό μου σου την έφερα." λέει ο Άγγελος ενώ μπαίνουν στο δωμάτιο. "Ωραία. Αγάπη μου θα θέλουμε την γνώμη σου. Άντρας είσαι κάτι περισσότερο θα ξέρεις." του λέει η Κατερίνα χαρίζοντας του ένα γρήγορο φιλί στα χείλη. "Την γνώμη μου για ποιο πράγμα;" ρωτάει απορημένος ο Άγγελος.
"Η αδερφή σου αύριο έχει ραντεβού με τον Στράτο." του λέει η Κατερίνα κερδίζοντας μια ανάγωγη γκριμάτσα εκ μέρους της Λυδίας η οποία της βγάζει την γλώσσα έξω.

Δεύτερη Ευκαιρία Τα Χριστούγεννα Where stories live. Discover now