Δεύτερη Ευκαιρία Τα Χριστούγεννα

Κεφάλαιο 10

Το μαύρο σύννεφο αλλά και ο δυνατός αέρας που άρχισε να φυσάει τους προμηνύει πως η καταιγίδα από λεπτό σε λεπτό θα χτυπήσει την περιοχή κάνοντας έτσι τον Στράτο να παρακαλάει την Στεφανία να φύγουν. Φιλάει την Ιωάννα στα χείλη και της ψιθυρίζει στο αυτί να πείσει την κόρη τους να φύγουν. Η Ιωάννα συμφωνεί και αγκαλιάζει τρυφερά την κόρη της η οποία είναι σκαρφαλωμένη στα κάγκελα και μετράει τις γραμμούλες που έχουν σχηματιστεί στην παγωμένη επιφάνεια της λίμνης. "Έλα κορίτσι μου πάμε στο σπίτι. Σου υπόσχομαι πως θα έρθουμε ξανά σύντομα." λέει η Ιωάννα και την φιλάει στο μάγουλο με την Στεφανία να ανταποδίδει. Την τρυφερή σκηνή μάνας-κόρης που βλέπει ο Στράτος διακόπτει το τηλέφωνο του και έτσι απομακρύνεται λίγο από κοντά τους για να απαντήσει την κλήση. "Έλα μπαμπά." λέει με το που δέχεται την κλήση αφού από την αναγνώριση είδε πως είναι ο πατέρας του. "Στράτο είμαστε..." Ένας δυνατός θόρυβος σε συνδυασμό με τον ισχυρό άνεμο που έκανε απότομα την εμφάνιση του αναγκάζει τον Στράτο να γυρίσει προς το μέρος των κοριτσιών του. Αυτό όμως που βλέπει είναι πέρα για πέρα σοκαριστικό. Το τηλέφωνο πέφτει με δύναμη στο έδαφος ξυπνώντας τον Στράτο από το σοκ και αμέσως τρέχει προς το μέρος τους φωνάζοντας. "Όχι, όχι, όχι. Ιωάννα, Στεφανία." Η Ιωάννα και η Στεφανία κείτονται ανήμπορες στο έδαφος. Ένας κορμός δέντρου τις έχει πλακώσει χτυπώντας και τις δύο όμως στο κεφάλι. Ο Στράτος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μετακινήσει τον κορμό για να τις ελευθερώσει αλλά χωρίς επιτυχία. Η Ιωάννα όσο και να της φωνάζει ο Στράτος έχει κλειστά τα μάτια της χωρίς να αντιδρά, η Στεφανία όμως κοιτάει χαμογελώντας και με ορθάνοιχτα μάτια τη λίμνη, την αγαπημένη της λίμνη. Ο Στράτος σηκώνεται και παίρνει το τηλέφωνο του από το έδαφος καλώντας για βοήθεια και επιστρέφει πίσω στα κορίτσια του για να τις βοηθήσει. Φωνάζει ξανά και ξανά απελπισμένος που δεν μπορεί να μετακινήσει τον κορμό του δέντρου μέχρι που ακουει την φωνούλα της Στεφανίας να του μιλάει. "Μωρό μου, αγάπη μου έρχεται βοήθεια να σας ελευθερώσει. Υπομονή κορίτσι μου. Είμαι εδώ δίπλα σας." της λέει χαμηλόφωνα με τα δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλα του.
"Μπαμπά δες. Είναι ωραία η λίμνη μπαμπά." Ψιθυρίζει αδύναμα η Στεφανία με τα μάτια της να βαραίνουν. "Ναι αγάπη μου είναι ωραία η λίμνη. Θα ερχόμαστε συνεχώς Στεφανία μου στη λίμνη. Μόνο μείνε εδώ μαζί μου μωράκι μου. Κρατήσου." Οι σειρήνες της πυροσβεστικής και του ασθενοφόρου ακούγονται δίπλα τους όσο μιλαει στην κόρη του ο Στράτος.
"Σε αγαπώ μπαμπάκα μου." λέει η Στεφανία και κλείνει τα μάτια της.