Δεύτερη Ευκαιρία Τα Χριστούγεννα

Επίλογος

Ο Νίκος κάθεται στην πολυθρόνα με τα πόδια του απλωμένα πάνω στο τραπεζάκι στο σαλόνι του κολλητού του και χαμογελάει πονηρά στην εικόνα που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του. Ο Στράτος είναι μπροστά του όπως δεν τον έχει ξαναδεί, ή μάλλον όχι, τον έχει ξαναδεί έτσι αλλά πάνε χρόνια από τότε που έχει βρεθεί σε τέτοια παρόμοια κατάσταση και αυτό είναι κάτι που διασκεδάζει απόλυτα τον Νίκο.

Τα πόδια του Στράτου εδώ και ώρα χτυπάνε  ακατάπαυστα πάνω στο ξύλινο δάπεδο του σπιτιού του. Περπατάει αγχωμένος και κάθε τρεις και λίγο ξεφυσάει λόγω της αγωνίας που τον κυριεύει. Σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση αυτό που πρόκειται να κάνει αφού αποτελεί μια πολύ σημαντική στιγμή στη ζωή και των δύο για αυτό και πρέπει να μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά τους μια τέτοια στιγμή. Προσπαθεί να κάνει τα πάντα να είναι σωστά και ευρηματικά έτσι ώστε αυτό  να ταιριάζει απόλυτα στις προσδοκίες αλλά και στην ψυχοσύνθεση της Λυδίας αλλά και του ιδίου. Μπορεί από άλλους να θεωρηθεί μια άκρως βιαστική και απερίσκεπτη κίνηση αλλά για τον ίδιο τον Στράτο είναι σίγουρα απόφαση ζωής. Βρίσκονται μερικές ώρες πριν την αλλαγή και υποδοχή του νέου χρόνου αλλά με απόλυτη βεβαιότητα είναι η καλύτερη στιγμή να πράξει αυτό που σκέφτεται ο Στράτος. Απότομα σταματάει να περπατάει και γυρίζει προς τον φίλο του ο οποίος τον παρακολουθεί και διασκεδάζει με το ύφος του.

"Αν... Αν τελικά δεν δεχτεί; Τι θα γίνει τότε; Νίκο δεν θα το κάνω, πιάσε τους τηλέφωνο να τα ακυρώσουν όλα." λέει ο Στράτος μέσα στον πανικό και το άγχος του. Ο Νίκος γελάει τόσο πολύ με τον φίλο του και χαίρεται που τον βλέπει να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση και αυτή τη φορά δεν είναι εξαιτίας ενός χαμού αλλά αντιθέτως εξαιτίας ενός έρωτα. Ενός έρωτα που τόσο απρόσμενα εισέβαλε στη ζωή του και τον τύλιξε στα δίχτυα του γλιτώνοντας τον έτσι μια για πάντα από τη θλίψη και τη μαυρίλα στην οποία είχε πνίγει τρία χρόνια τώρα.
"Μπορείς να σταματήσεις να γελάς και να με ακούσεις που σου μιλάω;" Η φωνή του βγαίνει δυνατή αλλά γεμάτη απελπισία από το στόμα του. Σίγουρα βρίσκεται στα πρόθυρα άλλης μιας κρίσης πανικού και όλο αυτό εξαιτίας του υπερβολικού του άγχους για την προκειμένη διαδικασία στην οποία υπέβαλε τον εαυτό του. Μέχρι πριν λίγη ώρα δεν σκέφτηκε καθόλου το ενδεχόμενο μιας μη αποδεχτής για εκείνον εξέλιξη παρά μόνο προσπαθούσε να φέρει σωστά εις πέρας το όλο σενάριο που δημιούργησε στο νου του αλλά αυτή η σκέψη τώρα που του καρφώθηκε στο μυαλό τον τρομοκρατεί και αμέσως προσπαθεί να ματαιώσει τα πάντα πράγμα που σίγουρα είναι κίνηση πανικού.