SENSİZLİĞİ DİNLE

AŞIKLAR ŞEHRİ

Abime yavaş yavaş yaklaşmıştım ellerim arkamda ,ayağımın başparmağı halıya desen çizerken,açıkçası hareketlerimi kontrol edemezken abim bana bakıp
"Bunlar ne ?" diye sormuştu ben abime bakmıştım öncelikle, daha sonra sesimdeki ürpertiyi bir kenara bırakıp
"Tişört " demiştim. Abim önce "Hadi canım"demişti daha sonra çok geçmeden
"Onu bende görüyorum bunlar sevgili tişörtleri sende ne işi var?" demişti.

Ben güya zeytinyağ gibi üste çıkacaktım içimdeki ses bir kere söylenen yalandan bir şey olmaz bişey uydur çabuk diye bana gaz veriyordu. Ve öylede olmuştu ben abime odaklanıp "Kendime aldım çünkü tek satılmıyordu ve almasaydım içimde kalırdı"
Abim inanmıyorum sana bakışını attıktan sonra
"Yalan konuşma bana" demişti. Ben sağ ayağımı yukarı kaldırıp abime
"Valla kendime aldım hem sen niye benim eşyalarımı kurcalıyorsun ? özel hayatın gizliliği diye bir şey var yoksa senin haberin yokmu ?"demiştim.

Aslında yemin ederken ayağını kaldırmak bu yemini engellemiyordu Allah'ı şahit tutuyordum önce içimden haşa dedim daha sonra abim haklı iken sorduğum soru ile kendimi haklı çıkarmayı güç te olsa başarmıştım.

Abim "Madem kendine aldın o hâlde erkek olan benim tişörtüm artık sen kız olanı giyin zaten kendi kazandığın para ile almadın." diyerek Emre'ye aldığım tişörtü üzerine doğru tutmuş beni deli etmişti.

Ben bu sözün altında kalamazdım ayrıca yalan büyüdükçe büyüyordu
"Hayır efendim benim aldığım tişört bir beden küçük o elindeki benim bedenime tam oturuyor hem git sende kendine al nasıl olsa tişörtü kendi kazandığın para ile almayacaksın hem senin odamda ne işin var ?" demiştim abimin elinden tişörtü alırken.

Abim ellerini cebine koyarken bana dönüp "Ajandanı almaya geldim çantanda olduğunu düşünmüştüm hediye paketini görünce..." ben abimin sözünü devam ettirmiştim
"Dayanamadın ve açtın demi ?" demiştim.
Abim suçlu olduğunu biliyordu ben masanın üzerindeki ajandamı abime uzatarak
"Bence artık görmelisin bakmak işe yaramıyor " demiştim. Abim ajandamı alıp kapıya yönelince bende arkasından onun çıkmasını bekliyordum abim sağ elinin işaret parmağı ile orta parmağını önce gözüne sonra bana doğru yöneltip
"Gözüm üzerinde ona göre " demişti kapıyı kapatırken

Emre'nin tişörtünü katlayıp renkli kağıtlarımdan bir tanesini elime almıştım ve başlamıştım

BEN SANA MECBURUM BİLEMEZSİN
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum ...
Atilla İLHAN

Bu şiirin tamamını yazdıktan sonra kutunun altına koymuştum .
Eğer aynısı bana yapılmış olsaydı hediyeden çok şiire sevinirdim son bir kez daha göz atmıştım eksik bir yer varmı diye

Artık yatabilirdim başımı yastığıma koyduktan sonra hayal dünyama başlamıştım orada herşey mükemmel tasarlanmış hayal kırıklığına yer yok ayrıca insanlar benim kafa dengim idi.

***

Sabah abimin işkencesi ile uyanmıştım. Şarkıyı son ses açmış üstelik eşlik ediyordu
"Söyle ona sebastian ağzımı açtırmasın kalbini kırdırmasın akşam akşam"

Sanki bu ev ona aitmiş gibi davranıyordu hemen ayağa kalktım ve Emre'ye
"Günaydın"diye mesaj atmıştım. Bu sefer Yasemin bana mesaj atsın diyerek üzerimi değiştirip abimden ajandamı alarak annemin yanına gittim harçlık işini de hallettikten sonra çantamı kontrol etmiştim .

***
Üçüncü dersteyiz Yasemin ne kadar israr etse de hediyeyi açmamıştım. Katlamak ve paketi tekrar paketlemek ölüme koşarak gitmek gibi bir şey olsa gerek
Artık Betül'de bizimle takılıyordu teneffüslerde beraber geziyorduk
Dördüncü saatimiz Dil ve anlatım öğretmenimize idi ,hocamız derse girince göz göze gelmiştik bana tebessüm ederek masasına geçmişti nasıl oldu bilmiyorum ama öğretmenimizle aramda gizli bir bağ vardı kendimi özel hissettiriyordu bana
Ben ajandamı çantamdan çıkartıp öğretmenimize uzatmıştım