BİR RÜYA GİBİ

19. Bölüm

Doruk'un ağzından;

Yaklaştım, az kaldı...geliyorum umudum . Adrese varmama çok az kalmıştı o an aklıma Demir'in mekandan ayrılabileceği geldi. Etrafıma bakınayım dedim ki yan şeritten arabanın içinde Kader'i gördüm. Gözlerim çok iyidir bu konuda. İçime doğmuştu sanki , kafamı çevirmem ile umudumu görmem bir olmuştu.

Yan şerite geçmek için daha da gaza pastım ve gördüğüm ilk yerden döndüm. Çok hızlı sürüyordum Kader'e ulaşmaktı tek hedefim. Arabayı görünce hızımı yavaşlattım ve takibe koyuldum.

Telefondan Baran'ı aradım.

"Buldun mu? Bana bulduğunu söyle?"

"Buldum. Arabadalar takip ediyorum."

"Bana da konum at. Ekibi alıp gelicem."

"Baran...Kader'e zarar gelsin istemiyorum. Önce araba gideceği yere gitsin bu şekilde Demir'i yakalamamız daha kolay olur."

"Tamam Doruk bana nereye doğru gittiğinizi söyle."

".... yerine doğru "

"Tamam çıkıyoruz vardığınız da bana mesaj atmayı ihmal etme."

"Sende Bahar'a haber ver o da etkilendi bu durumdan"

"Tamam."

Telefonu kapattım. Araba sessiz sakin bir yere gelmişti. Kader'in kaybolması bizi derinden sarstı hep bir yanımız eksikti. Ona kavuşunca sıkı sıkı sarılacağım ve onu hiç bırakmayacağımı söyleyeceğim.

Araba durunca bende aramıza baya mesafe koyup durdurdum arabayı. Kaderi baygın bir şekilde o adamın kollarında görünce elim kapıya gitti. Ama açamadım...şuan ani bir hareket yaparsam bu bizim lehimize olur.

Demir'i yakalamam için iyi bir fırsat kollamam gerekiyordu veya iyi bir plan. Baran'a bulunduğum yerin konumunu attım.

Arabayı gelen olur falan diye görünmeyecek şekilde çalılıkların arkasına sakladım.

Evi gözlüyordum ne gelen vardı ne de çıkan. Kapı açıldı ve Demir çıktı dışarı birini bekliyor gibi duruyordu....ama kimi.

Gelen bir arabaya binip gittiler arabanın içinde bir kadın vardı. Peki o kadın kimdi. Onların arabaya binip gitmesini fırsat bilerek hızla eve girdim. Eve girmem ile çalan telefonum bir oldu alıp açtım ve odalara bakmaya başladım.

"Alo "

"Doruk nerdesin."

"Evin içinde"

"Lan çık hemen evden eve geliyorlar."

"Kaderi almadan olmaz."

Salona girdim son olarak. Burdaydı yerde uzanıyordu. Bir şey olmuş işte allah kahretsin. Hiçbir şey yapamadım , kurtaramadım. Bir adım atmamla kapı sesini duymam bir oldu hemen salon kapısının arkasına saklandım. Onlar da içeri girdi.

"Nerde?" Bu ses...GAYE! Tahmin etmem gerekiyordu seni düzgün bir şekilde uyarmıştım ama sen dinlemedin sonuçlarına katlanacaksın. Sana en ağır cezayı vereceğim.

"Şurada işte. Yerde uzanıyor. "

"Lan naptın kıza." Sesi endişeli çıkmıştı.

"Bir şey yapamadım sadece silahla boynuna vurdum."

"Kafası... baygın lan kız. Nabzı düşük. Yürü hastaneye gidiyoruz."

Kader...hayır! Beni bırakmazsın bırakamazsın değil mi? Allah'ım sen onu koru ona bir şey olmasın ya rabbim ne olur.