" invitation "

8.5K 529 214
                                    

Telefonumu cebime koyup okula girdim.

Kalabalık koridorda yürürken sınıfına hatta benim eski sınıfıma giren Baekhyun'u gördüm.

Ne zamandır ortalıkta gözükmüyordu.

O da beni görünce gülümsedim ama o tepki vermeden sınıfa girmişti.

Yüzümü asıp bende karşı sınıfıma girdim. Jimin'le oturduğum ama genellikle tek oturduğum sırama ilerledim.

Birazdan sınava girecektik ve ben çok heyecanlıydım.

Notlarımı gözden geçirirken içeriye öğretmen girdi.

Gürültülü sınıfa karşı sesini yükselterek açıklama yaptı.

"ÇOCUKLAR SINAV İÇİN BAŞKA BİR SINIFA GİDECEKSİNİZ. LİSTELER SINIFLARIN KENARLARINDA ASILI. İSMİNİ BULAMAYAN BENİM YANIMA GELSİN. BAŞARILAR DİLERİM."

Herkes oflayarak eşyalarını topladı ve teker teker sınıftan çıktılar.

Sınıfları tek tek gezdim ama hâlâ adımı bulamamıştım.

Son olarak eski sınıfım kalmıştı ve orası olmaması için içimden dualar ediyordum.

Listeye bakacakken arkamda birisi "Benim sınıfımdasın bakma boşuna." demişti. Bu Baekhyun'du.

Arkamı dönüp "Teşekkürler" dedim ve sınıfa girip boş bir sıraya oturdum.

Kopya çekenler en arkaya oturmuştu, bizim sınıftanda beş-altı kişi vardı.

Sıramın hareket etmesiyle nottan başımı kaldırdım.

"Baekhyun?"

"Burası benim sıram gördüğün gibi."

Yanımdaki çantaya bakınca neden farketmediğimi düşünmeye başladım.

"Oh, görmemişim. Ama biz aynı sınıfız. Kopya sayıl-"

"Sınavlar aynı değil. Aynı ama A-B-C-D olarak gruplara ayrıldı."

"Peki."

"Çalıştın mı?"

"Evet dün sabaha kadar çalıştım."

"Jimin'den sana vakit kalabilmiş. Şaşırdım."

Gülümseyip önüme döndüm.

Zilin çalmasıyla hoca içeri girdi ve kağıtları hızlıca dağıttı.

"SINAV SÜRENİZ BİR DERS DAKİKASI. BİRBİRİNİZE BAKMAK YOK. ZATEN BAKSANIZ DA BİRŞEY BULAMAZSINIZ. BAŞARILAR." dedi ve yerine oturdu.

Kağıda baktığımda gözlerimden kalp çıkacak sandım.

Tanrım çok teşekkürler..

***

Sınavı büyük bir mutlulukla bitirmiştim.

Eve gitmemize izin verdikleri için ise şuan evime gidiyordum.

Telefonumun zil sesini duyunca hızlıca arayan kişiye baktım.

Bay Lee arıyor...

Patronum neden arıyordu ki?

"Efendim Bay Lee?"

"Hwa Min sana ihtiyacım var. Burada büyük bir doğum günü kutlaması var ve tüm çalışanlar burada. Sende gel ve bize yardım et." demişti.

Cevap vermeme izin vermeden 'dıtdıtdıt' sesini duymuştum.

Eve girip seri şekilde üstümü giyinip hazırlandım ve metroya bindim.

Find Me | Park JiminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin