Sadece Öğretmen (Chanyeol OC)

1.Ders 📖

Medya: TaeHan 😍😍(Küçük gözüküyor olabilir. Biraz büyük olduğunu hayal ediniz lütfen 😶😶)

"Yaaa sonra sonra Yeol öyyetmen topu attı ve şoookk uzaklaydaki potaya soktu! Hayikaydı omma!"

Evet işte yine o anlardan birini yaşıyordun. 5 yaşındaki oğlun TaeHan favori ve belki tek sevdiği öğretmeni Park Chanyeol ile yaşadığı heyecanlı gününü anlatıyordu.

Nedenini bilmiyordun ama TaeHan öğretmeni Park Chanyeol'a gereğinden fazla bağlanmıştı. Öğretmenini sadece veli toplantılarından tanıyordun fakat onunda aynı durumda olduğu belliydi. Adamın öğrencilerinden bahsederken gözlerinin içi gülüyordu.

"Vay canına! Bu harika bir şey olmalı Tae." Oğlun ile okuldan dönüş yolundaydınız. Diğer günlerin aksine bugün yürümeyi seçmiştin. Oğlunla pek sık vakit geçiremiyor gibi hissediyordun.

"Evet! Hayikaydı! Daha sonra Yeol Öyyetmenime onun gibi oynamak istediğimi söyledim. O da boyumun şoookk uzun olacağını ve ondan daya iyi oynayacağımı söyledi!"

TaeHan yolun ortasında durup yerinde zıplıyordu. Onun bu haline güldün. Oğlun babasız ve öz annesiz büyüyordu. Seni tabii ki öz annesi biliyordu ama sen yine de öz anne kadar yetip yetemediğini düşünüyordun.

"Omma! Jongin dayıma gideliiimm! Bana tavuk yapacağına şöz veymişti!"

Oğlun elini bir anda tutmuş seni hemen yakınınızdaki arkadaşına ait olan tavukçu dükkanına doğru sürüklüyordu.

"TaeHan önce dayını arasaydık!" Oğlunu azarlar tonda konuştuğunda TaeHan olduğu yerde durdu.

"Doyyu! Yeol öyyetmenim göygü kuyyallayını anlatıyken biyinin evine gitmek işin önce izin ayymamız geyektiyini şöyledi!" Gülümseyip oğlunun önünde diz çöktün.

"Evet bebeğim. Yeol öğretmenin doğru söylemiş. Şimdi önce dayını arayalım sonra da tavuk yemeye gidelim."

"Eveeett!"

Jongin'i arayıp geleceğinizi haber verdikten sonra yola koyuldunuz. TaeHan senden bir kaç adım önde hoplaya zıplaya ilerliyordu.

Dükkana yaklaşınca adımlarını hızlandırdı ve yarı koşar yarı yürür bir şekilde dükkandan içeri girdi.

"Ben geydim!" Dükkanın içinde kasadaki dayısına seslenirken müşterilerin hepsi TaeHan'a döndü ve selam verdi.

Artık buna alışmışlardı. Hatta TaeHan dükkanın maskotu gibi bir şey olmuştu.

Jongin kasadan çıkıp ona kollarını açan TaeHan'ı kucağına alırken sen henüz kapıdan yeni giriyordun.

"Hoş geldin ufaklık!" TaeHan,dayısı onun yanaklarını öperken kıkırdadı.

"Dayı bana tavuk yapay mısın?" Dayısının burnu ile oynarken masumca sorusunu yöneltmişti. Onun bu hareketine göz devirdin. Ne zaman bir şeylerin olmasını istese bu tip davranıyor ve istediğini kolayca alıyordu.

"Tabii ki yaparım! Tae-ah için dükkanımın en güzek tavuklarını yapacağım!" Jongin yeğeninin yanaklarını öptükten sonra onu yere bırakıp kısaca sana sarıldı ve daha sonra tavukları hazırlamak için arka tarafa koşturdu.

TaeHan'ı alıp boş masalardan birine oturdunuz. TaeHan yemeklerin gelmesini beklerken bir yandan da bugün Yeol öğretmeninin onlara verdiği ödevi yapıyordu.

"Hey Han!"YiFan üzerindeki bordo önlük ile size yaklaşırken gülümsüyordu.

"Fanfan!" TaeHan sandalyesinin üzerine çıkarak kendinen uzun olan adamın gövdesine kollarını doladı.