TaeHan'ı okuldan alıp sonunda eve döndüğünde oğlun heyecan ile çantasından bir kağıt çıkarıp koşa koşa mutfağa gitti.
"Tae? Ne oldu bebeğim?" Merak ile oğlunun arkasından ilerlerken konuştun. Ufaklık buzdolabının önünde bir şeyler yapıyordu.
"Yesmimi astım omma!" Yüzüne bir tebessüm yerleştirerek oğluna yaklaştın. Çizdiği resmi görünce merakla kaşların havalanmıştı.
"Bunlar kim Tae?"
"Bu şensin Omma! Bu benim! Bu da Yeol öyyetmenim!" TaeHan heyecan ile resmindeki kişileri anlattı.
"Yeol Öğretmenin mi?"
"Ebet!" Derin bir nefes alıp dizlerinin üzerine çöktün. Oğlunun iki elini tuttun ve gözlerini ona kilitledin.
"Öğretmenini neden çizdin TaeHan?"
"Şünkü Jongin Dayım dedi ki o belki benim Appam olabiliymiş."
"Ne?!" Aniden verdiğin tepki ile küçük TaeHan yerinde sıçramıştı. "Öğretmenin bunu gördü mü?"
"Ebet." Ufaklık kafasını sevinç ile aşağı yukarı sallarken sen gözlerini yumdun. Kesinlikle rezil olmuştun. Üstelik bu, genç öğretmenin bugün oğlunu alırken neden sana imalı bir şekilde güldüğünü açıklıyordu.
"Ne dedi peki?" TaeHan'ı ürkütmemeye çalışarak konuştun.
" 'O zaman bunu Omma'nın göyebileceyi biy yeye asmalısın' dedi."
Boğazını temizleyip gözlerini oğlundan kaçırdın.
"Tamam hadi sen ellerini yıka bende sofrayı kurayım." TaeHan kafasını sallayıp yanından ayrılırken senin gözün resime takılmıştı.
Park Chanyeol ne yapmaya çalışıyordu?
***
"Yani ondan hoşlandın?" Kris karşısında oturan arkadaşına bakarken sordu."Sen benim kardeşimi ne zannediyorsun deve kılıklı herif?!" Jongin, Yifan'ın omzuna vururken konuştu.
"Senin kardeşinse benim de kardeşim be!"
Chanyeol karşısındaki ikiliye bakıp gözlerini devirdi.
"Sakin olur musunuz? Ve evet ondan hoşlandım." Chanyeol oturduğu koltukta arkasına yaslanırken yüzüne bir tebessüm oturmuştu.
"Şuna bak nasıl da gülüyor." Kris arkadaşına yanındaki yastığı fırlatırken konuştu.
"Ama'sı var değil mi?" Jongin Chanyeol'un gülümsemesi'nin altında yatan tedirginliği sezmişti.
"Beni sadece oğlunun öğretmeni olarak göreceğini söyledi."
Jongin gözlerini devirip omzuna kafasını yaslayan nişanlısının saçları ile oynamaya başladı.
"Sende bunun yüzünden pes edeceksin öyle mi?"
"Pes etmedim Jongin. Sadece denemeye devam etmeli miyim bilmiyorum." Genç öğretmen omuzlarını düşürüp oturduğu koltuğa iyice gömüldü.
"Tabii ki de devam edeceksin! Hem ben TaeHan'ı da doldurdum." Jongin gururla kollarını göğüsünde kavuşturdu.
"Evet onu da unuttum sanma. Tanrı aşkına ortada bir şey yokken neden Tae'ye öyle şeyler söylüyorsun?" Chanyeol sol eli ile saçlarını karıştırdı.
"Ne var? Kötü mü yaptım? TaeHan bunu erkenden bilmeyi hak ediyor. Ayrıca bana göre yeğenime Appa olabilecek en iyi insan sensin."
Kris oturma şeklini değiştirip bacak bacak üstüne attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Öğretmen (Chanyeol OC)
FanfictionHiç evlenmemiş biri olarak bir çocuğa sahip olmak senin için zordu. Hele de erkek çocuğa sahip olmak. Henüz 5 yaşında olan oğlun TaeHan'a Anne olmaya çalıştığın kadar Baba da olmaya çalışıyordun. Park Chanyeol ise oğlunun sürekli olarak övdüğü ve ba...