High School Stories

Deel 48

(Ik zal een paar delen in een andere perspectief zetten zodat jullie nog kunnen volgen)

Maissa:

Ik sloot de deur en al snel voelde ik me schuldig tegenover Tasnim. Ze verdiende dit echt niet, maar ik kon haar moeilijk eerlijk zeggen dat mijn moeder de oorzaak was dat Saifadinne die blondje een kans gaf. Vandaag hadden we veel te doen, want Saifadinne zou komen samen met dat meisje. Van hem had ik begrepen dat hij haar echt niet wou, want zijn hart behoorde aan Tasnim, maar hij gaf het blondje enkel een kans om mijn moeder tevreden te stellen. Oh, Tasnim verdiende dit echt niet! En ik had echt geen zin in bezoek, want het liefst ging ik naar de logeerpartijdje van Tasnim. 

"Maissa, wie had er gebeld?"hoorde ik mijn moeder achter me vragen. Ik draaide me om antwoordde:"Het was Tasnim die had aangebeld." "Oh, wat leuk, wat wilde ze? Waarom heb je haar niet naar binnen uitgenodigd?"vroeg mijn moeder. "Heb ik wel gedaan, ze kon niet, ze heeft bezoek", loog ik, ook al was dat laatste niet echt gelogen. 

"Maissaa!!!!"riep Majid vanuit de woonkamer en ik liep naar hem toe. "Is Manar daar bij Tasnim?"wilde hij weten.Ik zuchtte. "Kun je haar eindelijk met rust laten? Dat meisje verdient jouw shit niet, hoe vaak moet ik het je zeggen?"zei ik geirriteerd. Majid keek me droevig aan, maar hij zei niks. Troosten ging ik naast me zitten. "Er zijn zoveel andere meisjes, maar ik zou me echt beter op je studies concentreren, is dat niet wat jij tegen mij altijd zegt?"vroeg ik lachend en Majid knikte. "Je hebt gelijk, ik heb me echt als een idioot gedragen", gaf hij toe. "Meer dan een idioot", zei ik lachend, wat hij natuurlijk niet erg vond. "Maissaa!!! Kom hierr!!! Je bent nog lang niet klaar en je oom kan er zo zijn",riep mijn moeder vanuit de keuken. "En Majid, je moet iets voor me kopen", riep mijn moeder erachteraan. Ik stond op en liep naar de keuken om mijn werk af te maken. 

Tasnim:

Ik keerde terug thuis en ik zag dat Fatiha en Manar druk in de keuken iets aan het maken waren. "Waar is Maissa?"vroegen ze haast tegelijk. "Ze kan niet", antwoordde ik. "Vinden jullie het dan niet vreemd?Ik vertrouw het niet zo", gaf ik eerlijk toe. "Wat kunnen wij eraan doen, als ze niet kan, kunnen we haar moeilijk dwingen", merkte Fatiha wijs op. "Weet je wat ik voorstel, jullie gaan door met het maken van dat en ik maak iets anders en dat brengen we naar Maissa. Gewoon om te laten zien dat we om haar geven ook al heeft ze het druk", zei ik. Manar glimlachte. "Perfect!! En zo lief", zei ze. Ook Fatiha stemde in. "Maar dan moeten we opschieten, anders komen we daar om middernacht aan met onze lekkernijen", zei ze en we begonnen direct aan de slag. Toen Manar en Fatiha klaar waren, maakten ze iets anders terwijl ik nog bezig was. Mijn telefoon ging af en ik nam op. "Hallo?"vroeg ik omdat ik een onbekende nummer zag. "Spreek ik met Tasnim?"vroeg een onbekende stem aan de andere kant van de lijn. Wie was dit? "Ehm ja, met wie spreek ik?"wilde ik weten. "Ik ben het, Jamila." Dat was waar ook!! "Jamila, wat langs geleden,ik spreek je amper op school, alles goed?"wilde ik weten. Al snel begonnen we een gesprek over ditjes en datjes. 

Maissa:

De bel ging en zo snel als ik kon, liet ik Saifadinne en het meisje binnen. Tasnim mocht hun niet zien. "Woow, waarom zo'n haast?"vroeg Saifadinne toen ik de deur hard achter me trok. "Oh, gewoon, ik ben gewoon zo blij om jullie te zien", loog ik en leidde hun naar de woonkamer. Het meisje zag er mooi uit, met inderdaad lang blond haar. "Ik ben Canan, ik ben van Turkse afkomst", stelde ze zichzelf voor. Ik was onder de indruk om haar zachtaardigheid, wat ik niet achter haar had gezocht. Op het moment dat ik in de keuken was, ging de bel. Zo snel als ik kon, rende ik naar de deur, maar het was te laat. Iemand was me al voor. Saifadinne leek blij Tasnim te zien, maar Tasnim was verbaasd. Shit...