De Grijze Jager; De Laatste Stukjes

Fans

Heb je ooit spijt van het feit dat je niet eerder bent begonnen aan de Grijze Jager? Ik bedoel, ik ben fan since een jaar en het is geweldig, maar ik heb er ook spijt van dat ik het niet eerder heb gelezen.

Ik heb er ook een hekel aan dat ik alleen maar een fan ben. Dat is namelijk wie ik ben. Een fan. Gewoon. Ja, ik schrijf fanfictie, maar het is niet de beste en ik ben niet de enige. Ik ben niet de oudste GJ fan. Als het een ooit film wordt, zal ik niet gecast worden omdat ik nou eenmaal niet goed genoeg ben. 

Ik kan niet de enige zijn die ervan droomt dat ik ooit echt iemand zal zijn in deze fandom. Dat ik op een dag JF ontmoet en dat hij me herkent. Dat gaat dus nooit gebeuren. 

En hoe raar is de gedachte dat er een dag zal zijn dat GJ niet meer zo belangrijk voor me is als nu. Er zal een dag zijn dat ik geen fanfictie meer schrijf. Het niet meer lees. Dat ik niet meer die accounts op instagram beheer. Dat er een tijd zal zijn dat GJ niets meer dan een herinnering aan mijn kindertijd zal zijn. 

En ook al wil ik niet dat dat gebeurt, gebeuren zal het. Ik kan niet mijn leven laten leiden door GJ. Op een dag zal ik volwassen zijn, misschien getrouwd en met kinderen. Pas als mijn kinderen er klaar voor zullen zijn zal ik opnieuw in contact komen met GJ. Op een dag zal ik De Ruines van Gorlan van de plank halen en het aan mijn kind geven. En terwijl hij/zij de hele wereld voor het eerst verkent, zal ik aan alles herinnert worden. Maar meer dat herinneringen zullen het niet zijn. 

Er zal ook een dag zijn dat ik volwassen ben, klaar met school, misschien al getrouwd en met kinderen, wanneer ik bezig ben met mijn dagelijkse routine. Misschien ben ik onderweg naar mijn werk, of bezig met het avondeten. Het dagelijkse leven, en dan hoor ik een naam. Het is de naam van de persoon die mijn voorbeeld was toen ik 14 was. Ik heb de naam al tijden niet gehoord, en er komen weer herinneringen boven drijven. En dan wordt de naam gevolgd door twee woorden waar ik niet klaar voor was. 

is overleden. 

En mensen zullen niet begrijpen wanneer de tranen ineens over mijn wangen stromen. En overal over de wereld zullen jullie precies hetzelfde hebben. Want ook al is het dan geen echt onderdeel meer van ons leven, fandoms gaan nooit weg. We gaan nooit echt verder. We vergeten het nooit. 

>>>----------> <----------<<<

Nou dat was depressief XD Maar goed. Het is allemaal waar. Maar nu nog niet. Want nu staat Kerst voor de deur en dat betekent tijd om te schrijven!!! En cadeautjes, ook van mij:

Kerst verhaal - 24 december

Verjaardag verhaal - 28 december

Nieuw jaar's verhaal - ergens tussen 30 december en 2 januari XD

Vijanden uit het verleden - maart/april 2017 (ECHT WAAR!)

Dat dus :)