De Grijze Jager; De Laatste Stukjes

Wraak

hmmm... Ik denk dat we wel eventjes genoeg verdrietige verhalen gehad hebben, niet? Dus laten we maar eens kijken of er ook nog iets grappigs is, zullen we?

>>>---------->

Het gebeurde niet vaak, maar al een paar dagen sneeuwde het. Dus terwijl normaal gesproken alleen Noordam en een paar andere noordelijke plekken besneeuwd waren, was nu het hele Koninkrijk bedolven onder een aantal lagen sneeuw. 

Voor Grijze Jagers betekende dit ander werk. Sporen waren gemakkelijker te volgen, maar ze waren ook gemakkelijker uitgewist. En het was natuurlijk ook gewoon ontzettend koud, dus als het niet nodig was bleef iedereen lekker binnen. 

Dit weer betekende ook andere gevaren. Zoals het feit dat andere dieren boerderijen bezochten en arme bandieten stalen warme dingen.

Maar deze keer was de Grijze Jager Commandant zelf het grootste gevaar - voor Halt dan. 

Crowley had besloten Redmont te bezoeken. Eigenlijk om vrienden te bezoeken, maar natuurlijk zei hij dat hij gewoon met eigen ogen wilde zien dat alles in orde was in een van de grootste en belangrijkste lenen van Araluen.

Dezelfde redenen hadden ervoor gezorgd dat ook Gilan in Redmont was. De Grijze Jager had gezegd iets te moeten overleggen met Halt en Crowley, maar uiteraard was Jenny de belangrijkste reden voor zijn bezoek - en zijn andere vrienden ook, natuurlijk. 

Dus ze waren allemaal bijeengekomen in een van de warme en comfortabele appartementen van het kasteel, totdat Gilan en Will besloten om een sneeuwgevecht te houden. De twee vrienden gingen naar buiten, algauw gevolgd door Halt en Crowley, die natuurlijk niet achter konden blijven, en Pauline en Alyss, die besloten hadden te kijken naar wat nog eens een interessante gebeurtenis zou kunnen worden. 

Will en Gilan het meest enthusiast en competitief, maar het moet gezegd worden dat Halt en Crowley goed bij bleven. 

Totdat Crowley zich tegen zijn vriend keerde. In plaats van dat hij een val bouwde voor of Gilan of Will, bouwde hij er een voor zijn vriend. Dus toen Halt besloot te kijken waar zijn vriend bleef, was hij degene die bedolven werd onder een dikke laag sneeuw toen Crowley de takken van de boom waar hij in zat bewoog, in plaats van een van zijn ex-leerlingen. 

Onze vrienden keken naar de twee oude Grijze Jagers - lachend, dat heet, Will en Gilan, of geamuseerd glimlachend, dat heet, Pauline en Alyss - terwijl een witte, natte en koude Halt een hysterisch lachende Crowley een vijf jaar oude kleuter noemde, betwijfelde of hij geestelijk wel helemaal in orde was, zich afvroeg waarom hij als Commandant aangesteld was en, belangrijkste, wraak beloofde. 

Kort samengevat, een gebeurtenis om nooit te vergeten, al zou Halt's wraak ook onvergetelijk zijn. Iedereen verwachtte natuurlijk dat Halt diezelfde winter nog wraak zou nemen, ook met sneeuw. Maar Halt was een Grijze Jager en hij wist dat als hij iemand wilde verrassen, dat hij moest wachten tot een moment waarop diegene het niet verwachtte. 

Dus lente kwam, en met de sneeuw verdwenen ook Crowley's zorgen over Halt's wraak.

Zomer kwam, en nog steeds gebeurde er niks. Iedereen was de wraak vergeten. Behalve Halt. 

Het was alweer herfst, toen het moment gekomen was.

Hij was Crowley's beste vriend en wist dus dat er maar een ding was waar de Commandant eigenlijk bang voor was. 

Spinnen.

Dus toen de maand van de spinnen aangebroken was, vertrok Halt naar Kasteel Araluen. Hij maakte een afspraak met Crowley om op een bepaald moment in zijn kantoortje te zijn (dat heet: hij vertelde Crowley dat hij op een bepaald moment in zijn kantoortje zou zijn en dat hij verwachte dat Crowley er ook zou zijn), en kwam eerder om een reusachtige spin in een bureau lade te stoppen. Toen pakte hij een mok met koffie en wachtte af. 

Een korte tijd later kwam Crowley zijn eigen kantoortje binnen, niet eens verrast dat Halt er al was. En natuurlijk, toen hij iets wilde pakken, deed hij nietsvermoedend zijn bureaulade open. Hij zag de spin en schrok zich het apenzuur.

Op dat moment, aan de andere kant van het Kasteel, keken Arnaut en Will (die besloten had om met Halt mee te gaan) verbaasd op toen ze een gil hoorden en ze vroegen zich af wie er in hemelsnaam zo gemeen was om een klein meisje zo erg te laten schrikken.