De Grijze Jager; De Laatste Stukjes

Headcanon: Will

Will is nooit helemaal over Alyss' dood gekomen. Nadat Maddie zijn leerlinge is geworden, is hij niet meer zo depressief, maar verdrietig is hij natuurlijk nog wel. Erg verdrietig.

Elk jaar, in de week dat ze overleed, verdwijnt Will een paar dagen. Hij zit dan in het bos, en blijft zijn taken als Grijze Jager doen, maar zonder dat iemand hem ziet. De eerste keer waren zijn vrienden nog naar hem op zoek geweest, maar later zagen ze het verband tussen zijn verdwijning en het moment waarop. In die week laten ze Will met rust, wetende dat ze niks kunnen doen.

Want hoe goed en hoe veel ze het ook proberen, echt helpen kunnen ze hem niet. Halt niet, Pauline niet, Cassandra niet, Arnaut niet, Gilan niet, Jenny niet, niemand. Alyss begint langzaam uit hun leven te verdwijnen, maar niet op de negatieve manier. Juist positief. Ze wordt nog wel ontzettend gemist, maar er wordt niet meer echt gerouwd. Iedereen heeft het een plekje kunnen geven, zelfs Will.

Maar toch. Elk jaar, in dezelfde week, verdwijnt Will naar het bos. Dit blijft hij doen, jaar na jaar, en elke keer naar dezelfde plek; het meertje waar hij en Alyss getrouwd zijn. Hij hertrouwt niet; Alyss was en blijft zijn grote liefde. Zijn levenslange vriendin. Zijn alles.

>>>---------->

Oké, ik moest huilen. Ik geef het toe. Maar ik ben dan op dit moment ook gevoelig voor dit soort dingen. De vader van een (basis)school vriendin is vorige week overleden en morgen is de crematie.

Maar toch. Ik vind het zielig. Arme Will D:

En ik weet niet hoe jullie over boek 12 denken (laat het ff weten), maar het is één van mijn favorieten. Ja, ik vind het verschrikkelijk dat Alyss is overleden, maar het is echt een verschrikkelijk mooi boek. Will is altijd de held en redt iedereen, maar dit keer moet hij gered worden. Van iets ergers dan de dood... De Koninklijke Leerling is gewoon een ongelofelijk mooi boek, en een goed einde van iets nog mooiers...