Witch Actually

5. bölüm

"Aslında anladığım söylenemez. Onlar senin ailen Kai, onları böyle kabul etmişsin ve onlar da seni kabul etmişler."

"Sorun zaten bu değil. Arkadaşlarımın ailem hakkında en ufak bir yanlış düşüncesi ya da bir bakışı bile olsa onlara neler neler yaparım düşünemiyorum. Bu nedenle kimse ile tanıştırmıyorum kimseye güvenmiyorum."

"Ama bana güvendin."

"Öyle biri olmadığını bildiğim için güvendim ama aksine bir şey yaparsan..."

"Asla, hatta sürekli annenin yanına gelmek istiyorum. Onları daha fazla tanımak istiyorum. Cidden onlarla çok iyi anlaşacağımı eminim. Ama hala anlam veremediğim bir şey var, yani sen onların yanında çok farklısın. Bambaşka bir insan oluyorsun ama sonrasında... Yani okuldaki hallerin..."

"İyi bir evlat olmam iyi birisi olduğum anlamına gelmez değil mi? Ayrıca bu hallerimden birine bile bahsedersen sana okulda yapmadığımı bırakmam bilmiş ol."

"Ne yani okulda Kai annesinin yanında tam bir kedi oluyor diyemeyecek miyim ben?" Deyip onun saçlarını karıştırdığımda elimi itmişti.

"İçimdeki canavarı ortaya çıkarmak istemezsin Diana."

"Tamam tamam susuyorum. Ben senin istediğini yaptım şimdi sen yap. Şu videoyu sil hadi."

"Hangi videoyu?"

"Kai şaka yapma."

"Video filan çekmedim, o an video çekecek zamanım bile olmadı ama bu fırsatı değerlendirmek istedim."

"Sen ciddisin." Dediğimde telefonunu bana uzatmıştı.

"İnanmazsan bak. Telefonumun kilidi bile yok açabilirsin direk."

Dosyalarım kısmına girdiğimde cidden video olmadığını görmüştüm.

"Yedeklediğini söylemiştin."

"Email adresim bile yok."

Dediğinde gülsem mi üzülsem mi bilemedim şu an.

"Bunu bilerek yaptın yani."

"Tabiki bilerek yaptım başka türlü nasıl sizi korkutup tehdit edecektim?"

"Tam bir pisliksin, ciddiyim."

"Okulda ünümü böyle kazandım işte."

Bir süre ortamda sessizlik olmuştu. Sanırım ikimizin de diyeceklerinin sonu gelmişti.

"Ben gitsem iyi olacak. Anneni görmeye tekrar gelmeye çalışırım ya da babamla gelirim."

"Eğer gelirsen annemi bayağı mutlu edersin"

Ayaklandığımda o da ayaklanmıştı.

"Kendim giderim sorun değil."

"Karşı evimizde oturuyorsun, izin ver de seni evine bırakayım."

Yanımda yürümeye başladığında itiraz etmemiştim. İşe yarayacak gibi durmuyordu çünkü.

"Bugün senin farklı bir yanını gördüm. Daha doğrusu bana farklı bir yanını gösterdin ve bu nedenle teşekkür ederim."

"Buna aldanma diyorum, şeytanda bazen insanları kandırmak için maske takar öyle değil mi?"

"Bence senin okulda taktığın şey bir maske ama evinde tamamen kendin oluyorsun ve bunu sevdim. Normal halini sevdim cidden ama okulda... tekrar o haline mi döneceksin?"

"Evdeyken başka birisi oluyorum aslında. Yani bence sorunun cevabını aldın."

Bizim evin önüne geldiğimizde ona dönüp son kez baktım.