Witch Actually

16. bölüm

Sabah erken saatlerde uyandığımda hala daha Kai ile sevgili olma fikrini düşünüyordum.

Böyle bir şeyi birkaç hafta öncesinde söylemiş olsalardı dalgasını geçerdim.

Ama şimdi tüm okulun önünde bunu söylemişti.

He bu arada Faye ağzıma sıçacak.

Dün ona olayı üstünkörü anlatmıştım.

Ama ne yazık ki hafta sonu size geliyorum diyerek fırtınayı haber vermişti.

Gerçi haksız demiyorum ben bile olaya bu kadar zor alışmıştım.

Ben bunları düşünürken telefonuma mesaj gelmişti.

"Hazırsan aşağı in birlikte gidelim okula. -Kai"

"Hazırım şimdi iniyorum." Diye bir mesaj atmıştım. Ardından yanda duran çantamı aldım. Saçımı biraz daha düzeltip kendime son kez aynada baktım.

"Güzel gözüküyorsun." Dedim kendi kendime. Sonrasında hızla odadan çıkmıştım.

Tamam bu Kai ile resmi olarak sevgili oluşumuzun ilk günüydü ve tuhaf hissetmem normaldi.

Yani onun ilk sevgilisi olmam da bunda büyük bir etki yaratıyordu.

"Günaydın." Diyerek arabanın önünde duran Kai'ye doğru yürümeye başladım.

Birkaç saniye beni süzmüştü.

"Güzel görünüyorsun." Durdu ve ne diyeceğini bilemez halde bana baktı. "Bak bu konularda cidden berbatım, ne yapmam gerekiyor?"

Gülmeye başladığımda gözlerini kısarak bana bakmıştı.

"Komik olan ne?"

"Kendini bu kadar kasma."

Yanına gidip ellerinden birini tutmuştum.

"Söylemesi kolay bayan 3 yıl boyunca sevgilisi olmuş kişi. Aynı durumda değiliz, benim iyi olduğum şeyler bunlar değil."

"Ya neymiş senin iyi olduğun şeyler?" Dediğimde pislikçe gülüp beni kendine çekmişti.

"Bence bunun cevabını çok iyi biliyorsun."

Onu ittiğimde daha da gülmüştü.

"Sen kaşındın."

"Bunu yapmak zorunda değildin." Deyip arabaya yöneldim ve kapısını açıp içine bindim. O da arkamdan gelip yanıma oturmuştu.

"Bu arada şey diyeceğim..." Arabayı yola çıkarıp sağını kontrol ettikten sonra konuşmaya devam etmişti. "Aileme sevgili olduğumuzu söyledim."

"Ne? Bekle ne dedin sen?"

"Onlardan bunu saklama gereği duymadım doğrusu."

Gerçi haklıydı, niye saklayalım ki?

"Annem sonunda doğru bir şey yaptın derken babam anı ölümsüzleştirmek için fotoğrafımı çekti. Çerçeveletip duvara asacakmış."

Gülmemek için dişlerimi sıkmaya başlamıştım.

"Babamla annem gelinlik ve damatlık modeli bile bakmaya başladılar."

"Kai dalga geçme." Dediğimde ciddiyim dercesine bana bakmıştı.

"Dalga geçmiyorum. Yıllardır bu günü bekliyorlar."

"Sen ne yaptın?"

"En son baktıkları kataloğu büyümle yaktım işte... evdeki hallerini bir görsen... yakında torunları için isim düşünmeye bile başlarlar benden demesi."