Witch Actually

27. bölüm

Evin kapısı hararetli bir şekilde çalarken hızlıca kapıya yönelip kapıyı açtım.

Cassie gözleri dolu bir halde kapıda dikilmiş bana bakıyordu.

"Diana, nereye gideceğimi bilmiyorum. Sahip olduğum tek arkadaş sendin."

...

Onu içeriye aldıktan birkaç dakika sonra elimde iki kahve ile yanına çökmüştüm.

"Neler oluyor anlat."

"Adam ile kavga ettik, bu aralar çok sık oluyor ama bu sefer... daha şiddetliydi."

"Sana bir şey mi yaptı?"

"Hayır, hayır tabii ki de yapmadı ama artık onun eskisi gibi olmadığını düşünmeye başladım. Beni çok fazla köşeye itiyor, ben de sonunda ondan ayrılmak istediğimi söyledim ve bana zaten istediğin şey bu değil mi? Diye bağırdı. Sinirlenip Diana ile Kai ayrıldı, istersen ona git tarzı bir şey söyledim ve birden patladı. Bir şeyleri yıkmaya başladı. Bak ben cidden öyle demek istememiştim ama o an... sinirle..."

"Ben ikinci bir seçenek miyim Cassie, boşta kalırsa elinin altında tuttuğu ve geleceği birisi filan mıyım? Adam'a ne dediğin umrumda değil, beni bir daha olaya karıştırma."

"Üzgünüm, cidden üzgünüm ve şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Onunla konuşmak istemiyorum hatta şu an yüzünü bile görmek istediğimi sanmıyorum. Çok fazla tepki verdi ve bir ara, kolumu filan tutup çekti..." Bunu derken bir yandan da kolunu ovuşturmuştu. "Ben de onu karşı duvara fırlattım ve siniri geçene kadar beni aramamasını söyledim."

"Pislik gibi davranmış desene."

"Üzgünüm, cidden üzgünüm. Sevgililiği arkadaşlığa tercih ettim çünkü."

"Tercih yapmana gerek yoktu, inan bana seninle arkadaş olmaya devam ederdim ama sen... Bilmiyorum, Adam bana yakın olsun istemedin sanırım."

"Ben... cidden bilmiyorum. Şu an ne yapacağımı da bilmiyorum."

"Sana bir tavsiye veremem çünkü beni yanlış anlarsın o yüzden kendi kararını kendin vermelisin."

Ben bunu dediğimde evin kapısı çalmaya başlamıştı. Harika değil de ne(!)

Cassie'yi salonda bırakıp kapıyı açmaya gittim, kapı daha sert bir şekilde vurulduğunda hızlıca kapıyı açmıştım.

"Cassie burada, değil mi?"

"Seni ilgilendirmez." Dedim Adam'ı süzerek. İçeriye girmeye çalıştığında onu engelledim.

"Evime öylece giremezsin."

"Sevgilimle konuşacağım Diana, beni engelleme."

Aniden içeriye daldığında bir şey yapmamıştım.

Bugün cidden mükemmel ilerliyor.

Neyse zorunlu olarak peşlerinden gitmiştim.

"Adam seninle konuşmak istemiyorum beni rahat bırak bir süre."

"Öylece çekip gidemezsin hele ki geldiğin yere bak. Diana'nın evi. Daha yeni beni onun hakkında yargılarken kendin onun yanına gelmişsin."

"Yeter! Olaya beni karıştırıp durmayın. Kendi sorunlarınızı kendiniz halledin." Dediğimde ikisi de bana dönüp birkaç saniye baktılar.

"Kavga etme nedenimiz sensin çünkü." Dedi Cassie biraz çekinerek. "Yani, birkaç gündür senin yüzünden kavga ediyoruz."

"Olayın benimle ne alakası var?"