EVREN LORDU

EVREN LORDU 3. BÖLÜM

Babamın sesini duyunca neler olduğunu şaşırmış sağa sola bakıyordum. O sırada Okyanus elleriyle kulaklarını kapattı. Ne olduğunu anlamak için ona doğru baktım. Gözlerinden yaşlar akıyordu. "Bu ses"dedi "Bu ses ona ait."

Anlamadığımı farketti. "Her gece gördüğüm belirsiz karaltının sesi." Hâlâ anlamamıştım. Bön bön baktım yüzüne. Alnına vurarak gözlerini kapattı. "Sen onun çocuğusun değil mi?"diye sordu. Başımla onayladım. "Beklediğim sen misin?" dedi. Tam konuşmak için ağzımı açtım o sırada babamın cızırtılı sesi kesti sözümü.

"Dinle Evren sana herşeyi daha sonra anlatırım. Ama hemen şimdi RQUEMi kaldır."dediklerini yaptım. Beklemeye devam ettim. Eski bir ses kaydı olduğu belliydi. "Yaptığını tahmin ediyorum. Şimdi Okyanus'u da alıp aşağıdaki kapağı kaldır." Bunu da yapıp devamını bekledim. "Şimdi unutma ki sen bir Zaman Lordu'nun çocuğusun. Şimdi siz hariç bütün zamanın durdur." Bunu da yapmayı denedim. İlk bir kaç denemede başarısız oldum ancak devam ettim. Sonunda saatim durduğunda sırıttım. "Şimdi de o kapaktan çıkan buharı dağıt." Bunu yapmak için yeltenince başımın ağrıdığını farkettim. O sırada Okyanus nerden çıkardığını bilmediğim yelpazeyi sallamaya başladı. İşimize yaramıştı. Tekrar babamın sesini duyunca irkildim. "Orda ki çipi alıp RQUEMin merkezine at." Okyanus bana bırakmadan yaptı ve RQUEM sarsıldı. Bu daha önceki sarsılmalardan daha sakindi. Sanki uysal bir kedi gibiydi. Neler olduğunu anlamadım. Henüz 19 yaşında olsamda çok şey gördüm. Ancak bu hiç birine benzemiyordu. Babamın sesini bekledim tekrar ancak gelmedi. Anlaşılan kayıt bu kadardı. RQUEM o mükemmel kaybolma sesini çıkardı. Uzaydaydım tekrar.

Gözüm Okyanus'a kaydı. Kapağı kapatmıştı. Ayrıca şu beklediğim kişi konusu da neyin nesiydi. Ağzımı açacak halim olmadığı için şimdilik  sustum. Sonra tekrar babamın sesini duydum. "İki günü güzel geçirin. Sonra kiklopların evine gideceksiniz."

İşte bu hiç iyi değildi. Kikloplar insanlarla beslenen mitolojik canlılardır. Tamam ben insan değildim. Ama yanımda ki şey kesinlikle insandı. Neyse onu RQUEMe kilitlerim diye düşündüm . Ayrıca oraya neden gittiğimi de bilmiyorum.

Bu arada güzel geçirin derken. Ben bu kızla ne yapabilirim ki. Ben bunları düşünürken o benim sol omzumu parmağıyla deşiyordu. Ona döndüm. "Ne var?"

"Çok kibarsın. Bir sorum var sonra susacağım. İnsandan ne farkın var? Yani bize epey benziyorsun." Onu incelediğimde haklıydı. "İki kalbim tek akciğerim ve bir böbreğim var." Gözlerini kırpmadan baktı. "Nasıl iki kalp?" Diye sordu. Evet diğer hiç bir detaya takılmayıp buna takılmış bende şaşırdım ama belli etmemeyi denedim.

Sırıttım. Hiç bir şey anlamadı. "Günde tek soru hakkı. Ayrıca sunacağını söylemiştin " Suratını astı. Onun bu halini görünce daha da keyfim yerine gelmeye  başladı. Uzun süren yalnızlıktan sonra iyi geliyordu biriyle eğlenebilmek

"Umarım yemek yemiyorsundur. Çünkü burada yemek yok."dedim. Yemek yemeye ihtiyaç duymuyorum çünkü. Ama bazen canım isterse yiyorum. Sonra nefessiz kalmış gibi baktı. "Alt katta buzdolabı vardı. Nasıl çalışıyor bilmiyorum ama vardı yani ve içide doluydu." Şimdi gülme sırası ondaydı.

"Dişinde ki ne ?" Bunu bilmemesine şaşırdım. Dilimle pircienge dokunup konuştum. "Bu bizim gezegende herkese takılırdı. 18 yaşında olduğunu burdan anlarlardı." O sırada aklıma Kuzey gelmişti. 18 yaşına soykırımın olduğu gün giriyordu ve çok heyecanlıydı. Ama o heyecanı geçmeden ölmüştü. Ve onun acısını bile hafifletememiştim. Çığlıklar içinde can vermişti. Gözlerimi kapattığımda birinin omzuma başını koyduğunu anladım. Evren Lordu olmak zordu. Burada tek başına olmaktansa bu kız kesinlikle iyiydi. Gülümsedim sonunda.

"Belki de seninle iyi anlaşırız." Korkmuştu. Neyden korktuğunu anlamadım. Merak ettiğim doğruydu ama isterse kendi açıklar diye sormadım da. Aşağı doğru inerken bağırdım. "Umarım güzel yemek yapabilirsin. Artık yemek yemek istiyorum."

****************

2 gün geçmişti. Elimi gezegen ayarına getirip Okyanus'a baktım. "İniyoruz." Onayladı başıyla. Onu içeriye kilitleyip kiklopların olduğu yere gittim. Tam kiklop gözlerini bana dikmişti ki arkamda nefes nefese kalmış Okyanus'u gördü daha doğrusu beraber gördük.

Bu kız galiba sorunlara sahipti.  Ben ona özellikle çıkma dedim hatta bunun için birde kilitledim. Nasıl çıktı. Tam konuşmak için ağzımı açtım. Kiklop seslendi: "Evren Lordu getirmek bize yemek."

İşte şimdi yandığımın resmiiydi....

Merhabalar. Kikloplar mitolojik canlılardır. Aklınızda soru işareti kalmasın. Okumaya devam edin...