part 10

8.7K 868 8
                                    

'' Baekhyun. . မျပန္ေသးဘူးလား. . ''
.
.
.

အခန္းထဲကေက်ာင္းသားကုန္လုနီးပါးအခ်ိန္ထိ

ပစၥည္းေတြမသိမ္းေသးပဲ

စာအုပ္တအုပ္ကိုဖြင့္ကာ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေနေတာ့

ေက်ာပိုးအိတ္ကိုဆြဲကာျပန္ဖို႕ျပင္ေနသည့္ luhan က

တအံ့တၾသလွည့္ၾကည့္ကာေမးသည္
.
.
.

'' အင္း  မျပန္ေသးဘူး ေနလိုက္ဦးမယ္ ခဏေလာက္ . . ''

.
.
.

သူ႕အေျဖေၾကာင့္ luhan ထိုင္ရမလို

ထရမလိုျဖစ္သြားသည္

ေန႕တိုင္းအတူျပန္ေနၾကမို႕

တေယာက္ထဲျပန္ရမွာအားနာသလို ေျခလွမ္းတံု႕သြားေသာ

luhan ကိုသူကပဲအလိုက္တသိ. .
.
.
.

''  မင္းသြားႏွင့္ေလ. . မေစာင့္နဲ႕ေတာ့. . ''
.
.
.

'' အင္း  ငါကိုကို႕ အမွီလိုက္ျပန္ရမွာမို႕ သြားႏွင့္မယ္ေနာ္''
.
.
.

သူျပံဳးျပီး ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေပမယ့္

luhan ကစိတ္မခ်လက္မခ်

ေနာက္ျပန္လွည့္တၾကည့္ၾကည့္

.
.
.

'' Baekhyun အၾကာႀကီးမေနနဲ႕ေနာ္ မိုးမခ်ဳပ္ခင္ျပန္''

.
.
.

အေပါက္ဝေရာက္မွ ျပန္လွည့္ေအာ္ေနေသးသည္
.
.
.

'' အင္းပါ. . ''

.
.
.
.
.
.
.

လူသူကင္းမဲ့သြားေသာစာသင္ခန္းထဲမွာ

သူနဲ႕စာအုပ္ေတြသာ တိတ္ဆိတ္လ်က္က်န္ေနခဲ့သည္
.
.
.
သူအိမ္မျပန္ခ်င္  အိမ္မွာရွိေနမယ့္အေဖ့ကိုလည္းမေတြ႕ခ်င္

စားပြဲေပၚမွာျဖန္႕လ်က္ခ်ထားေသာ စာအုပ္ကို

အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့စြာထိုင္ၾကည့္ေနရင္း

တညလံုးမအိပ္ရေသးလို႕  ဖန္စပ္နာက်င္ေနေသာ

မ်က္လံုးေတြထဲမွာ  စာအုပ္ထဲကစာေတြအစား

နာက်ည္းမႈေတြနဲ႕ ထြက္ေပါက္ရွာခ်င္ေနတဲ့

အေဖ့မ်က္ဝန္းေတြကိုသာျမင္ေယာင္ေနခဲ့သည္
.
.

Love Melody[completed ]Where stories live. Discover now