Roommates (Completed)

Κεφάλαιο 17

2 εβδομάδες.

2 ολόκληρες εβδομάδες έχουν περάσει από τότε και ήταν οι καλύτερες εβδομάδες της ζωής μου. Κάθε μέρα ξυπνούσα πλάι του, μαγειρευαμε ο ένας στον άλλον, πηγαίναμε βόλτες, σινεμά, ραντεβού και το βράδυ καθόμασταν στο σπίτι συνήθως και συνεχίζαμε την αγαπημένη μας συνήθεια, μαραθώνιο ταινιών.

Ακόμα δεν το είχαμε πει σε κανεναν. Μόνο η Hanna και η Gemma το ήξεραν και χοροπηδούσαν από τη χαρά τους μόλις το έμαθαν. Ούτε οι γονείς μας, ούτε η Ηλιάνα το ηξερε ακόμα.

Μια ζεστή μέρα του Μαρτίου, κανείς δεν είχε όρεξη να σηκωθεί από το κρεβάτι, καθώς δεν είχαμε μάθημα.

'Μωρό μου τι θες να κάνουμε σήμερα;'

'Δεν ξέρω, ο,τι θες. Εγώ δεν έχω πρόβλημα'

'Καλά κάτι έχω στο νου μου αλλά πριν κάνουμε αυτό έχω μια άλλη ιδεα'
είπε και αμέσως διέκρινα ένα πονηρό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη του.

'Λιαμ..Τι εννοεί...'

Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου, ανέβηκε από πάνω μου και άρχισε να με γαργαλαει τόσο πολύ που νομίζω έκλαιγα από τα γέλια.

'Έλα ρε Λιαμ...Σταματά...Δεν μπορώ αλλο'

'Όχι..' είπε με το πονηρό του χαμόγελο να κάνει την εμφάνιση του. Πριν το καταλάβω ξανάρχισε τα ίδια.

'Λιαμ! Σταμάτα'

'Κάνε με' απάντησε.

Αχα, ώστε έτσι.

'Εντάξει' του είπα και ενωσα τα χείλη μας.
Δεν το περιμενε, φάνηκε ότι ξαφνιάστηκε αλλα γρήγορα ανταποκρίθηκε. Δεν μπορώ να φανταστώ πως αλλιώς περίμενε να τον σταματήσω αλλα αυτός ο τρόπος ήταν αρκετά αποτελεσματικός.

Τον ένιωθα να γελάει μέσα από το φιλί, μάλλον γιατί δεν περιμενε ότι θα ήμουν τόσο αυθόρμητη.

Και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν σε εκείνον. Πάντα όλα είναι τόσο απλά και αυθόρμητα όταν είμαστε μαζί. Δεν χρειάζεται ανάλυση και ιδιαίτερη σκέψη πριν κάνουμε οτιδήποτε.

'Ελα λοιπόν.' είπε όταν σταματήσαμε 'τι θα κάνουμε σημερα;'

'Πραγματικά ο,τι θέλεις. Δεν έχω πρόβλημα'

Ξαφνικά ακούστηκε το κουδούνι της εξώπορτας.

'Ωχ μισό, πάω να ανοίξω και έρχομαι.' είπε καθώς σηκωνόταν από το κρεβάτι.