'Τι κάνεις εδω;' τον ρώτησα
'Ήρθα για επίσκεψη και βγηκα με κάτι φιλους'
Δεν έδωσα απάντηση. Μου ήταν πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσω ότι μετά από τόσο καιρό τον έχω μπροστά μου.
'Χρόνια πολλά κιόλας' μου είπε και με έκανε να βγω αμέσως από τις σκέψεις μου.
Μα πώς το θυμαται;
'Ευχαριστώ' απάντησα.
'Είναι και οι άλλοι εδω:' ρώτησε
'Ναι, η γνωστή παρέα'
'Να τους πεις χαιρετίσματα'
'Εντάξει.' απάντησα. 'Ε, πρέπει να φύγω' του είπα γιατί πίστευα ότι αν καθόμουν λίγο ακόμα εκεί θα με έβρισκαν λιπόθυμη μετά.
Πήγα προς την πόρτα αλλα με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε πάλι πίσω.
'Να ξέρεις Ολιβια ότι ακόμα και να φύγεις τώρα, θα ξαναβρεθούμε. Εγώ ήρθα για να σε πάρω πίσω, και δεν σκοπεύω να τα παρατήσω' είπε κοιτώντας με στα μάτια.
'Αυτά να τα σκεφτόσουν πριν πας με την αλλη' του είπα απότομα και αφού ξέφυγα από τη λαβή του, έτρεξα γρήγορα στο μαγαζί.
Είπα όλη την ιστορία στα παιδιά, και ξαφνιαστηκαν και εκεινοι το ίδιο με εμένα. Όλοι είχαμε χάσει ελπίδα ότι θα τον ξαναβλεπαμε.
Όταν γυρίσαμε σπίτι εκείνο το βράδυ, το μόνο που τριγύριζε στο μυαλό μου ήταν εκείνος. Άραγε τα εννοούσε αυτά που έλεγε; Αλλά και πάλι δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ αμέσως, μετά από αυτό που έκανε.
Πέρασαν μέρες και ακόμα δεν είχα νέα του, ούτε βρεθήκαμε πουθενά. Άρχισα να βγαίνω έξω περισσότερο μήπως και τον πετύχω κάπου αλλά δεν έγινε τίποτα.
Ώσπου μια μέρα, έλαβα ένα πολύ παράξενο μήνυμα στο κινητό μου.
'Συνάντησε με στο στέκι μας, σήμερα στις 22:00. -Λιαμ' έλεγε.
Μετά από πολλές μάχες και με τον εαυτό μου αλλά και με τα κορίτσια που δεν ήθελαν να πάω, τελικά έπεισα και εμένα και τις άλλες.
Έπρεπε να πάω και να δω, τι θέλει.
Ή μήπως δεν πρέπει;
Δεν ξέρω, ίσως.
Αν με πληγώσει ξανα;
Αν θέλει να με εκδικηθεί που τον εδιωξα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα τριγύριζαν στη σκέψη μου, μέχρι την ώρα της συνάντησης. Ξεκίνησα με τα πόδια για το μέρος, "το στέκι μας", όπως το αποκαλούσε εκείνος, δηλαδή την παλιά εκείνη πολυκατοικία όπου πήγαμε την μέρα που μοιραστήκαμε το πρώτο μας φιλί και από τότε ήταν το στέκι μας.
Μετά από λίγο περπάτημα, βρέθηκα ξανά στη σκοτεινή εκείνη γειτονιά, σε εκείνα τα γνωστά μέρη που είχα να επισκεφτώ τόσο καιρό, μα και πάλι έμοιαζαν τόσο γνώριμα και οικεία.
----------------------------------------------------------
'Οπότε...ήρθες για επίσκεψη μονο;' βρέθηκα να ρωτάω τον Λιαμ λίγα λεπτά αργότερα, καθισμένη στην ταράτσα της πολυκατοικίας.
'Όχι ακριβώς' απάντησε 'Ήρθα για να δώσω κάποια μαθήματα στο πανεπιστήμιο γιατί στο τμήμα που πήρα μετάθεση μου είπαν ότι δεν μπορώ να δώσω τα μαθήματα στο ξένο τμήμα, μόνο να τα παρακολουθώ. Οπότε ήρθα για την εξεταστική...Αλλά πες το και επισκεψη'
'Εσύ...; Πώς εισαι;' ρώτησε κάπως διστακτικά.
'Μετά το χωρισμό ή γενικα;' είπα κάπως απότομα.
'Γενικά.'
'Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Αλλά όχι καλά.'
'Ολιβια...Έχω έρθει εδώ ώστε να τα βρούμε. Θέλω να είμαστε και πάλι μαζί.'
'Λιαμ πως μπορείς να νομίζεις ότι θα σε εμπιστευτώ ξανα; Ήσουν το καλύτερο πράγμα που υπήρχε ποτέ στη ζωή μου και με πληγωσες. Με κατεστρεψες θα έλεγα. Ρωτά λίγο τα κορίτσια τι πέρασαν όλους αυτούς τους μήνες, ρωτα τες πόσες θυσίες έκαναν ώστε να είναι εκεί για μένα όταν εσύ ελειπες.'
'Εσύ με εδιωξες Ολιβια'
'Ναι αλλά δεν προσπάθησες καν να γυρίσεις πίσω σωστά; Από την μέρα που έφυγες, δεν πήρες ούτε ένα τηλέφωνο ή έστω ένα μήνυμα. Θα μπορούσες να μάθεις έστω τι κάνω. Τη στιγμή που εγώ πάλευα να μάθω τι κάνεις. Με κάθε τρόπο.'
'Αν σε έπαιρνα τηλέφωνο, δεν υπήρχε περίπτωση να το σηκωνες! '
'Δεν προσπάθησες καν! Αν ήθελες θα το εκανες. Οπότε όχι, δεν μπορούμε να τα ξαναβρούμε' είπα και σηκώθηκα όρθια.
'Ολιβια...Θα με αφήσεις να σου εξηγήσω τουλάχιστον τι ακριβώς έγινε εκείνη τη νύχτα;'
'Όχι, προτιμώ να μην μαθω.'
'Ωραία μην φεύγεις τότε.'
'Και τι να κανω; Να κάθομαι εδώ και να σε ακούω να μου λες δικαιολογιες;' ειπα φωνάζοντας
'Όχι...Να κάτσεις εδώ για να κάνεις αυτο' ειπε και έτρεξε προς το μέρος μου ενώνοντας τα χείλη του με τα δικά μου.
Χεχεχεχε😂😉😉😉
Συγγνώμη που άργησα λίγο, θα προσπαθήσω να βάλω λίγο πιο γρήγορα. Θα γράψω το κεφάλαιο το βράδυ και ελπίζω να το ανεβάσω αυριο❤
Επίσης θα ήθελα να σας ευχαριστήσω τόσο πολύ που ψηφίζετε!
Σημαίνει πολλα❤
![](https://img.wattpad.com/cover/88315623-288-k958362.jpg)
ESTÁS LEYENDO
Roommates (Completed)
Novela Juvenil-Άνοιξα την πόρτα Στεκόταν εκεί, κρατούσε μια κούτα με πράγματα και είχε γείρει λίγο στην πόρτα.... "Τι, αυτός θα είναι ο συγκάτοικος μου; Ωραία θα περάσουμε..." ...