BAŞIMIN TATLI BELASI

#KISKANÇLIK#

Sabah bir takırtı sesi ile uyandım. Gözümü açtığımda melih bizim odamızdaydı. Hemen Arası uyandırdım.

-Aras melih burda. Sen kapıyı kilitlemedin mi?

-Ne melih mi burda?

Melih arasın bağırma sesi ile birden irkildi.

-Ne yapıyorsun lan sen burda?

-Ya elektrik yok mum arıyoruz. Ve aramadığımız bir tek bu oda kaldı.

-İnsan bir izin ister mal . Böyle dalınır mı odaya?

-Ne oldu rahatınızı bozdum diye sinirlendinmi?

-Bak seni mahvederim şimdi çık dışarı.

-Tamam hadi ben çıkayımda siz de rahat rahat halledin işinizi.

-Ya oğlum git seni öldürürüm şimdi.

Melih pis pis gülerek çıktıktan sonra ben de arası sakinleştirmeye çalıştım ama aras bana da kükredi.

-Sen niye kapıyı kilitlemiyorsun.

-Ben senin kilitlediğini sandım.

-İnsan bir bakar ya.

-Sence bakacak akıl bıraktın mı?

-Tamam özür dilerim birtanem. Sinirlendim bi an.

Aras bana sıkıca sarıldı ve bende ona.

-Sadece ölene kadar sarılmak istiyorum sana. Hepsi bu.

-Bende.

-Hadi inelim aşağıya kahvaltı falan yapalım.

-Tamam ben üstümü giyip geliyorum sen git.

-Tamam birtanem.

Aras aşağıya inince bende üstümü giyip indim aşağıya. Bütün gözler bana bakıyordu. Bende onlara baktım. Sanırım melih herşeyi onlara anlatmıştı. Arasın sinirleneceğini bildiğim için onun yanına gittim ve sinirlenmesine engel olmaya çalıştım.

-Hadi millet kahvaltı hazır.
Diyen ses duygunundu .

Duygu melihin kardeşiydi. Ve melihin aksine çok tatlı iyi bir kızdı. Masaya oturduk ve kahvaltı yapmaya başladık.

Songül benim yanıma oturmuştu ve yanıma yaklaşıp:
-"Seni bitireceğim kızım. Bu yaşadığın hayatı sana zehir edeceğim."dedi.

Bende onu hiç umursamadan elinden geleni ardına koyma der gibi bir bakış attım ve arasın omzuna kafamı kattım. Çol huzurluydu ve bunun bozulmasına asla izin vermeyecektim.
Kahvaltımızı yapmıştık ve aras odaya çıkmıştı. Songül de arkasından çıktı. Bende biraz bekledim ve aras inmeyince odaya çıktım. Kapıyı tam açtım ki arasın tişörtü köşede ve songül de arasa sarılmış. Ben içeri girince aras songülü itti ve napiyorsun sen dedi. Ben onlara şaşkınca bakarken

-Açıklayabilirim birtanem

-Neyi açıklayacaksın aras . Songülle nasıl sarmaş dolaş olduğunu mu?

-Melisa saçmalıyorsun göründügü gibi değil.

Biz kavga ederken songül odadan çıkmıştı.

-Nasıl aras? Daha fazla seni dinlemek istemiyorum.

Odadan ağlayarak hızlıca çıktım ve dışarı koştum. Herkes arkamdan bağırıyoru ama ben dinlemiyordum. Durduğumda evden bayağı uzaklaşmıştım ve ormanda tek başımaydım. Bir ağacın kenarına oturdum ve ağlamaya başladım. Aras bana bunu nasıl yapardı. Sonra birden kendime geldim ve napiyorum ben dedim. Bunu aras yapmamıştı ki. Songül benim tavırlarımı bildiği için böyle yapmıştı. Kahvaltıdada bir şeyler saçmalamıştı zaten. Çok pişman olmuştum ve geri dönmek için etrafa baktığımda hava çok soğuk olduğu için biraz karanlıktı. Ve sanırım kaybolmuştum.

-Araaas . Araaaas nerdesiiin?

Off niye dinlemedimki yaa. Etrafta yürümeye başladım ama kaybolmuştum. Sonunda çok yorulmuştum ve birden yere düştüm. Gözlerim kapanmıştı.

VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYALIM ARKADAŞLAR. SİZLERİ SEVİYORUM.♡♡♡