SELAAM. YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM İYİ OKUMALAR. OY VERMEYİ UNUTMAYALIM. VE MEDYADAKI MUZIKLE OKUMANIZI TAVSIYE EDERIM.
MELİSA'NIN AĞZINDAN
Gözlerimi araladığımda tekrar etrafıma baktım. Her şey gerçekti . Keşke rüya olsaydı ama değildi.
Aras şu anda ne haldedir kim bilir. O mektubu okuduktan sonra ne kadarda üzülmüştür. Belkide beni unutup başkasını sevmiştir. Saçmalama melisa o inanmamıştır biz birbirimizi seviyoruz ve kavuşacagız. Kimi kandırıyorum ya böyle bir şey olmayacak.
Ben derin düşüncelerdeyken kapıdan içeri mertcan girdi.
MERTCAN: Günaydın sevgilim.
İğrenerek suratına baktım. Birde sevgilim diyor ruh hastası.
-Günaydın.
MERTCAN: Hadi aşagıya inelim kahvaltı hazırladım.
-Yemeyeceğim ben bir şey.
M: hadi ama melisa hasta olacaksın.
-Sana yemek istemiyorum dedim.
Buna sinirlenmiş olacakki kolumu sıkıca tutup dişlerinin arasından konuşmaya başladı. Hatta kükremeye.
M: Sana aşağıya gel dedim!
-Bırak beni hayvan herif tamam geleceğim.
M: Ha şöyle zor kullandırtma bana. Yoksa canın yanar.
Pis pis sırıttıktan sonra birlikte aşağıya indik. Kahvaltı hazırdı ve çok güzel şeyler vardı. Ne kadar istemesemde çok acıkmıştım. Aras yemişmidir acaba.
M: Hadi melisa.
-Tamam.
Kahvaltımı yaptıktan sonra yukarı çıkmak için kalktım fakat mertcan beni durdurdu.
M: Biliyorsun sevgilim 1 ay sonra düğünümüz var ve ben sade bir şey olsun istiyorum yani sadece nikah cunku senin öldüğünü sanıyorlar. O yüzden sadece gelinlik alacağız onuda katalogdan bakarsın. Gerisini ben halladeceğim.
Dediklerine sadece kafamı sallamakla yetindim. Gözlerim dolmuştu. Ben arasla bile duğun konuşmamışken 1 ay sonra nefret ettigim kişiyle evlenecektim.
Odama geldiğimde boş bir kagıt aldım ve içimdekileri dökmeye başladım.
Artık benim için hiçbirşeyin anlamı yoktu. Yaşayan bir ölüydüm. Aras benden artık nefret ediyordu. Bu beni ne kadar ilgilendiriyosa artık cunku onu goremeyecektim. Nefret etsede etmesede bir daha biz olamayacaktık. 1 ay sonra bu adamla evlenecektim. Ve onun yanında kalmak zorunda kalacaktım. Ama bunu istemiyordum . Arasla evlenmek onunla olmak ve onun cocugunu dogurmak istiyordum. Ama bu benim sucum. Ne kadar mertcan sercanı aras oldurdu desede ben inanmiyordum. Sercani basimiza ben dert ettim. Ve simdide sonuclarını çekiyordum. Canım sevgilim aras seni kendimden çok seviyorum. Umarım mutlu olursun...
Yine ağlamaya başlamıştım. Olmayacaktı böyle ben onunla olamazdım kaçmam lazımdı. Ama nasıl kaçacaktım dışarıda bir surü koruma vardı. Bir plan yapmayi dusundum ve dusunmeye basladim.
ARASI'IN AĞZINDAN
Melisa beni aldattığını söyleyen ve intahar edeceğini ima eden bir mektup yollamıştı. O günden beri duşunuyordum. Melisa bana bun yapmazdı. O sarhoş olacak kadar içmezdi bile. Ve bunları kurgulayacak kadar zeki değildi. Saf baş belamdı o benim.
Belkide kendimi kandıriyorumdur. O beni aldattı ve plan yaptı. Neden olmasınki.
Hayır aras melisa seni kendinden çök seviyordu.
Offf . Kafam çok karışmıştı ama bunu artık düşünmenin bi anlamı yoktu. Çünkü artık melisa yoktu. Baş belam yoktu. Onsuz nasıl yapacaktım hiç bilmiyordum.
Parkın ordaki banka oturdum ve oynayan çocukları izledim. Bizimde böyle çocuklarımız olacaktı. Ama artık olmayacak.
Yanımda bir kıpırdanma hissettigimde kafami oraya cevirdim. Sarışın bir erkek cocugu vardi. Kucagima oturdu. Ve bana baba dedi.
Cok şaşırmıştım ama guzel bir histi. Sonra bir ses daha duydum.-Oğlum gel buraya. Çok pardon beyefendi.
A: önemli değil. Çok tatlı bir oglunuz var ve bana baba dedi.
-Ah tekrar ozur dilerim babasini 1 ay once kaybettik. Bazen gordugu kisilere diyebiliyor. Ama hayal kırıklıgına uğruyor. Bu arada ben Aslı.
-tekrar önemli değil memnun oldum bende aras.
Cocuga baktigimda hala bana bakiyordu. Cok tatliydi. Benimde , bizimde cocugumuz olacakti diye haykırıyordu ic sesim.
-Kücük adamın adı ne?
A: meriç.
-Memnun oldum meriç. Bende aras.
Meriç bana gülümsedi ve daha cok sarıldı.
Aslı ile uzun bir sohbetten sonra onu evine bıraktım ve meriçede oyuncak bir araba aldım.
Belkide artık mutlu olmanın zamanı gelmişti. Melisa gitmişti. Ölmediyse bile gitmişti beni bırakıp gitmişti. Artık hayatıma devam edecektim.
MELİSA'NIN AĞZINDAN
Mertcan ile salonda oturuken korumalardan birisi içeri girdi ve mertcana bir zarf uzattı. Mertcanda içini acıp sırıtarak bana uzattı. Elime alıp baktığımda gözlerim dolmuştu ve kanım çekilmeye başlamıştı. Bu bu olamazdı.
Ne bekliyordum ki benim omur boyu yasımı tutacağınımı.
M: Seninki seni unutmuş bile baksana yanında bir kadın bir çocuk. Aile gibiler.
Haklıydı aile gibi olmuşlardı. Biz olacaktık. Bizim cocugumuz olacaktı. Ama artık imkansız.
-Sus allahın cezası sus. Hepsi senin yüzünden hepsi.
Haykırarak odama koştum. Beni unutmuştu ve mutluydu. Kaçmak falan yok. Madem mutlu mutlu olsun o zaman. Burada kalacağım. Beni unutanı bende unuturum...
ÇOK DUYGUSAL BİR BÖLÜM OLDU . VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYALIM . BIR SONRAKI BOLUMDE GORUSMEK UZERE. BOLUM SORULARINI CEVAPLAMAYI UNUTMAYALIM
BÖLÜM SORULARI
1.SORU:Aras melisadan vazgeçip yeni bir hayat kuracakmı.
2.SORU: melisa arası unutup o adamla evlenecekmi.
3.SORU: En önemlisi tekrar 'biz' olabileceklermi?
Cevaplarınizı bekliyorum:)
![](https://img.wattpad.com/cover/94488321-288-k931453.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAŞIMIN TATLI BELASI
Teen FictionZorlu bir yol ve hiç pes etmeyen bir kız. Onu deliler gibi sevecek bir adam. Ve mükemmel bir aşk.