Uyandığımda küçük prenses hala uyuyordu.. Rahatsız etmeden kalkmaya çalıştım. Bana sarılan kollarını hiç bırakmak istemesemde yanağına bıraktığım öpücükle kalkıp üstümü değiştirip çıktım..
Yola çıkmışken ne kadar yorgun olduğumu farkettim. İstanbul'a geldiğimden beri bu kadar yorgun olduğumu hatırlamıyordum. Kafamdaki plan duş biraz uyku ve dinlenmek..
Sun hee akşamdan konuşup gelmeyeceğimi söylemiştim. Güneş'e benim eski hayatımı anlatıp kızın benaçden korkup kaçmasını istemediğimden sürekli Sunn hee'nin Güneş'i görme istediğini atlatıyordum. Biliyordum anlatıcaktı !
Ev moda sahilinde denize bakan en güzel yerindeydi. Eve geldiğimde direk odama geçip önce duş aldım arkasından uyumak için yatağa uzandım..
Saate baktığımda 07:35 di. Uyuyamayan gözlerim artık yorulmuştu. Ama yatakta aklımdakiler yüzünden duramıyordum.
Koreden tanıştığım Türk bir arkadaşım benimle birlikte bıraktığı mafya çevresi sonucu Türkiyede aynı çevreyi devam ettirmişti. En iyisi onunla konuşup kimmiş bir ögrensin bakalım dediğim arkadaşım Akın'ı aradım.
-Günaydın hayırdır kardeşim diyen sesiyle rahatladım. Numarasını değiştirme ihtimali yüksekti. Nasılsın iyimisin diye halini hatrını sorduktan sonra asıl konunun canımı sıkan birinin olduğunu anlattım.
-Nerdesin demesiyle anlamıştı beni.
-istersen kahvaltı yapalım hem konuşuruz diyerek buluşalım dedim..
Tamam geliyorum yarım saate rıhtımda buluşuruz diyerek kapattık.
Uykum tamamen kaçmıştı. Çok beklemeden kalkıp hazırlandım. Sun hee benim evde olduğumu duyunca odama çıktı. Abi daha yeni geldin nereye diye konuşmaya başlayınca kahvaltı için çıkıyorum geri döneceğim diyerek kaçtım ondan.
Aceleyle üzerime geçirdiğim kahverengi ince montla dışarı çıkınca güneş 'in ışınları kış ortasında buna bile gerek yok diyordu. Yüzüm şiş ve yorgunluktan solmuştu ama bu işi halletmemde şarttı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uykusuzluğun ve yorgunluğun verdiği bitkinliklikle rıhtıma yürüdüm 10 dakkaya beşiktaş vapur iskelesinin oraya gelmiştim. Huzur kokan deniz kenarında banka oturup etrafı izledim.
Çalan telefonla birlikte bu çocuk ne hızlı diyerek cebimden çıkarttım. Arayan Güneş'ti Günaydın diyen mahmur neşeli sesi kaygılarımı alıp götürmüştü.
Duygularıma sahip çıkamadığım kadın bir Türk'tü.. Ömrümü yanında çürütmek istediğim kadın bu zamana kadar sığındığım tek limandı. Hiç bir kadında görmediğim beni görünce gözlerinin içinin gülmesini...
