"Good afternoon, everyone! Thanks for signing up to Drama Club. Most of you guys are freshmen, I figured, as there's a lot of new faces in this room." sandaling nag-pause ito para tingnan yung sign up sheets. Lumapit pa sa kanya yung gay na mukhang resident din ng Drama Club, may binulong ito. "Ah, okay." mahinang tugon nito sa gay na bumulong sa kanya. "We're actually missing two people pa, but we can't wait for them anymore. The reason why we are conducting this audition, kasi hindi naman porke Drama Club, lahat kayo eh aarte na. We need people to do decorations in the stage, props, script writer, and of course we need a pair for our lead roles!"
Nag-umpisa na yung audition, ako yung last na magpapakita ng audition piece ko. May ibang sumayaw, kumanta, umarte. Merong mga may potential, merong magagaling talaga, meron namang, walang talento at gusto lang maging part ng club to get high grades. Advantage daw kasi ang pagiging part ng club na 'to sa mga freshmens as professors give good grades when you participate the club.
"Caleb Sanchez? Mr Caleb Sanchez, you're next!" sigaw ni President Eunice.
Lahat naglingunan sa entrance ng auditorium nang may dalawang lalaking tumatakbo. Kilala ko kung sino yung tinatawag ni Ate Eunice na Caleb. Sya nagbigay sakin ng idea na maganda sa Drama Club. Nagsign up nga talaga sya :) (two eyes blinking while glaring to the guy running with Halo on top of his head, choz!)
"Sorry, sorry we're late!!" Biglang umakyat ito sa stage para magpakita ng kanyang audition piece. Habang yung isa namang kasama nya eh umupo sa kaliwang gilid ko may dalawang upuan ang pagitan. Lingon ulet sa lalaki sa kaliwa ko, with two eyes blinking, "mango juice?!" mahinang sabi ko sa sarili ko. Pero medyo napalakas yata at narinig nya kaya nilingon nya ako.
"You?!" mahina pero halatang inis sya nung sinabi nya yun.
"ha...ha...ha...nagsign up ka rin pala sa Drama Club."
"Not that I want to. Hey! Don't talk to me, hindi ko parin makalimutan yung ginawa mo nung isang araw!" grabe naman 'to si kuya! Di marunong magpatawad! Kala mo kung sino...
"So, Caleb Sanchez," it's Eunice who's talking. Nasa tapat sya ng stage nakaupo sa table, nagmukha tuloy audition ng X Factor ang set up. "what do you have for us?"
"I'm gonna sing, So Close by John McLaughlin"
"Okay, show us what you've got!"
Inabot ni Caleb yung cd na hawak nya sa musician, mukhang nandun ung audition piece nya.
?You're in my arms
And all the world has stopped...
The music playing on for only two
<*_*> mukha ko...
Ayyy :( Natapos na ang pagkanta nya. His voice is really good. Parang relaxing sakin yung kanta na tipong nasa isang ball kami at sumasayaw sa gitna ng dance floor.
"Next is Gavin, Gavin Montenegro."
Tumayo yung nasa kaliwang gilid ko, si Code Name: Mango Juice, at naglakad na papunta sa stage. Aba, Gavin Montenegro huh! Sya pala yung anak ng CEO ng Montenegro Group of Companies. Kaya pala mayabang, eh. Let's see kung magaling nga talaga 'tong mayabang na 'to.
"What are you gonna do for us, Gavin? Singing? The usual?" mukhang kilala sya ni Ate Eunice, ah...
"Yeah... Labag sa loob ko 'tong ginagawa ko, but I'm gonna sing for you..." yabang talaga! Nakakairita yung mukha nya! Di ko matagalan...
?Natatandaan mo pa ba,
nung tayong dalawa'y unang nagkita
Panahon ng kamusmusan?
Nagpatuloy sya sa pagkanta...
Sheett, that's my favorite song! Why? A 10 yr old boy sung it to me when I got lost in the park. Ang natatandaan ko pa, inukit namin yung pangalan namin sa punong mangga at nangakong babalik after 8 years, that's a year and a half from now. Inukit nya ang pangalang Cocoy habang ako naman, Tin-Tin. Nakuha ko ang Tin-Tin sa real name ko na Jesstina. Weird, right? Jesus kasi ang first name ng dad ko, habang sa mom ko naman ay Kristina. What a combination!
?Pana-panahon at pagkakataon
Maibabalik ba ang kahapon?
That song left me a great impact. It sounds old and corny, pero it's pleasing to my ears. I didn't expect someone who's too rich and fashionable, would sing that song.
"Well done, Gavin. You haven't changed a bit!" bati ni Ate Eunice kay Mango Juice. Mukha silang magkakilala noon pa. Mukhang interesting ang nakaraan nitong si Mango Juice! Gusto ko tuloy makichismis :P
"Kayo lang walang tiwala sakin eh..." ha? Ano daw?! Bumaba na ito at bumalik sa kinauupuan nya kanina. Sinundan ko sya ng tingin hanggang sa makaupo na sya.
"And last but not the least, Jesstina Rose Dinero"
Hooo! Ako na! Takas...takas...takas...nyahahahay, kung may Anger Management, meron din bang Nervousness Management? Hooo, hingang malalim. Inhale, exhale, inhale, ayan na ang stage, exhale, eto na...
"Hooo!" Medyo winagayway ko yung dalawang braso ko na halatang kinakabahan.
"You look nervous, Ms..." tingin sa sign up sheet, "Jesstina Rose Dinero."
"Jessie nalang po,"
"Alright, Jessie. So what do you have for us?"
"Ahm... sorry," inhale, exhale, arrgg! What's happening?! Nilalamon ako ng aking nerbyos! "I actually signed up to this club para maging writer, not an artist. But I'll still sing..."
"?I need a love that grows, I don't want it unless I know. But with each passing hour, someone, somehow. We'll be there, ready to share?"

BINABASA MO ANG
Until we meet again
Teen FictionThis is the very first story I have completed. Hope y'all like it!