Helpful (Harry Styles)

3

3

=====

Omg! Harry Styles vind mij leuk?

Ik begin een beetje te blozen. Ik zie dat hij naar me kijkt. Nog nooit heb ik een vriendje gehad. Ik heb eigenlijk ook geen vrienden gehad. Ik ben er gewoon niet goed in en nu opeens vind dè Harry Styles mìj leuk?!?! Hoe is dat mogelijk? Maar het wordt toch niks. Dat is zeker slecht voor de publiciteit of het mag niet van management... Jammer genoeg;) Maarja... Wat had ik verwacht? Dat ik Harry's vriendin zou worden, we gaan trouwen, 3 kinderen krijgen en lang en gelukkig leven? Not for me! Life is hard... Maar je moet er mee leren leven. Ik had sowieso niet verwacht dat ik Harry en de andere boys zou ontmoeten... Let it go! Nothing's gonna happen Mia.

"Gaat het?" vraagt Harry na een tijdje. Ik ontwaak uit mijn gedachten en knik.

"Je was volgens mij heel diep ik gedachten." Ik knik langzaam. Ik voel mezelf weer een beetje blozen.

"Over mij?" Zegt hij met een knipoog. Shit! Nu begin ik al helemaal te blozen! Hij kijkt me grinnikend aan.

"Mag ik je wat vragen?"

"Tuurlijk" Zeg ik snel om van mijn verlegenheid af te komen.

"Hoelang heb je al niet meer gestaan?"

"Eehm... Ongeveer 7 jaar. Hoezo?"

"Verlang je niet terug naar het lopen en het staan?" vraagt hij met een trilling in zijn stem.

"Tuurlijk. heel erg zelfs! Maar ik zou nooit meer kunnen staan. Er is 1 operatie die misschien zou kunnen werken, maar die kost biljarden euro's." Hij kijkt me even aan. Dan staat hij op. Hij pakt mijn heupen vast. Tilt me op en ik leg mijn armen in zijn nek. Als hij me nu los laat, val ik op de grond. Hij heeft me stevig vast en het voelt vertrouwd... Hij drukt me wat dicht tegen. Zich aan. Zijn lichaam is warm.

"Dankje" zeg ik met een glimlach. Hij knikt alleen maar, buigt voorover en wilt me kussen. Ik leun iets naar achter.

"Eehm... Harry" zeg ik nog voordat zijn lippen op die van mij zitten. Hij trekt terug.

"Sorry.. Ik uuhm..."

"Ik kan maar beter gaan." Zeg ik om de stilte te verbreken. Hij knikt en zet me in de rolstoel.

"Ik breng je wel even." Hij zet zijn beanie en zonnebril op en loopt met me naar buiten. De hele tijd is het stil. Als we bij mijn huis aan komen, duwt hij me nog de drempel over, geeft hij mij zijn nummer en een kus op mijn wang. Ik neem afscheid en rijd verder naar binnen. Ik sluit de deur en denk even na...

Dat was Harry Styles...