Helpful (Harry Styles)

11

HOOFDSTUK 11.

*Mia*

Ik word wakker in mijn eigen bed. Het ligt veel minder goed... Wacht wat? Ik krabbel overeind en trek het apparaat, die me helpt om uit bed te komen, naar me toe. Ik laat mezelf in mijn rolstoel vallen. Ik heb zo'n speciaal huis dat helemaal is aangepast voor mensen met een handicap. Uugh ik haat dat woord. 'Handicap'. Mijn telefoon gaat over. Ik gris hem van mijn nacht kastje en kijk wie er belt. 'HARRY' staat er op.

"Hallo?" Zeg ik, ook al weet ik dat het Harry is.

"He prinses." Ik giechel in mezelf.

"Hee Hazza, whatsupp??"

"Vind je het goed als ik langs kom? Heb zin om je te zien."

"Tuurlijk. Je weet waar ik woon toch?"

"Yepp, tot zo!"

Ik hang op en rol mezelf naar de badkamer. Ik fris me op, doe mijn haar en poets mijn tanden. Eten doe ik later wel! Ik rol mezelf terug naar mijn kamer en trek een outfit uit de kast. Een gestreepte crop top, een high-wasted broek, een zwart driekwart mouw vestje en mijn mint groene vans met studs erop. Net als ik klaar ben hoor ik de bel gaan.

"Moment!" Schreeuw ik naar beneden. Ik rij mezelf naar de trap, hef mezelf over in de trap-kar (zo'n ding dat aan je trap leuning zit waar j op zit en die je naar beneden brengt!) en schuif naar beneden. Als ik beneden ben, ga ik in mijn 'beneden' rolstoel zitten en druk op het knopje waardoor de deur open gaat. Harry loopt naar binnen. Ik rol me naar hem toe en hij geeft me een kus op mijn hoofd.

"You look beautiful!" Lacht hij. Ik giechel. Harry loopt rond in mijn huisje.

"Wauw.." Fluistert hij zacht.

"Zo mooi is het anders niet." Glimlach ik. Mijn huis hangt vol met inspiratie schilderijen. De meeste daarvan heb ik zelf gemaakt.

"Het is prachtig!" Lacht hij.

==========

Hey.. Sorry dat het zo lang duurde en dat het zo kort is! Ik vind dit echt niet zo'n leuk boek... Moet ik door gaan of niet?