Dubai'li Aşklar-Fürade(ARA VERİLDİ)

Terketmedi sevdan beni

Yorumlarınızla ve oylarınızla bölümü taçlandıralım bakalım.Bölüm şarkımız;Melih görgün-14 bahar ileriki bölümlerde de bu şarkıyı sık sık göreceğiz.Bölüm için olmasa da dinlemenizi tavsiye ederim.İyi okumalar.
Hayat sadece sevmek- sevilmekten ibaret değildi. Yaşanlar vardı, hain bir şerefsiz kurşunuyla can verenler vardı.Mutlu olanlar ,olmaya çalışanlar ,kaderiyle kavgaya tutuşup bitap düşenler vardı.Evinin camından saatlerce yol gözleyen bir insan vardı.Ha bir de on beşinde evlenen bir çocuk vardı.Bu dünya değişmiyordu değişmeyecekti adalet kimdi? Hukuk neydi? Bir kadının katline karar veren adalet miydi ,yoksa yobaz bir millet mi?Ben Türkiye'min gözünü seveyim emi...Saatlerdir Umut'un şuan iş anlaşması yapmaya çalıştığı adamın düğünündeydik.Sorun bu değil tabi ki!Sorun;Adamın bundan önce üç evlilik yapan, ellili yaşlarda ,saçları beyazlamış bir insan olması.Sorun;Küçücük bir kızın böyle bir adamla evlenmesi.Bu ülke güzel ülkeydi; ama turistine.Yerlisine sorsan bin ah işitirsin...Kadınlara çok fazla değer verilmezdi.Evin beyi nerede bilinmez, sorsan soramazsın sana hakkı vermezler.Hem hangi eşine verecek ki bu cevabı?Yıllar önce bunları kocasının dört eşi olan bir kadından dinlemiştim. Zenginlik mal mülkün bir çok kapıyı açması kadar kapattığını öğrenmiştim.Eşini sadece haftada bir kere görüyormuş ,her geldiğinde önüne mücevher dizip türlü ,sözler söyleyip kendini affettirmeye çalışıyormuş neden biliyor musun?Çünkü her seferinde diğer eşinin yanından dönüyormuş.
   Nasıl erkekler paylaşamazlarsa sevdiğini ,nasıl onların saç tellerine bir başka erkeğin tırnağının ucunun dahi değmesi deli damarlarını attırırsa kadınlar da böyledir.Konuşurlar, kavga ederler, dinleyen olmadı mı susarlar ama öyle susarlar ki! İçine akıtırlar tüm zehri, zehir tehlikelidir bilirsin görüşü kapatır, zihni bulandırır.Zaten o saatten sonra da yaptıklarını düşünmezler.Yılların acısını on dakika içerisinde çıkarıp hem yüreğindeki, hem dolabındaki eşyalarını toplayıp valizlere koyar.O saatten sonra ne kadın durur...Ne yüreği...
   Ama buralarda bu düzen farklı işler.Kadın yerindedir, yüreği gitmiştir.Kadın evindedir, ruhu ölmüştür.O saatten sonra ağırlığınca mücevherler sersen önüne kar etmez.
  Zihnini dağıtıp daha fazla dayanamayacağını anladığında geldiklerinden beri sözünü tutup iki seferden fazla yüzünü görmediği Umut'un yanına gitti.Yanında bir kaç adam muhabbet ediyorlardı.Buradan sıkıldığı her hâlükârda belli oluyordu.Biraz daha yanına yaklaşıp kulağına eğilerek
"Beni eve bırakır mısın?"dedim.

"Tamam."dedi.Birlikte yanlarından uzaklaşıp valenin getirmiş olduğu araca bindik.Sessizdi...Sessizdik sanki kendini ayrılığa şartlamış zaman ayarlı bir bomba gibi infilak edeceği dakikayı bekliyordu.Biliyordum yaptıklarına rağmen, yaptıklarıma rağmen beni seviyordu.Sevgi nedir?Aşk nedir? bilmeyen insanın içi eziliyordu.Ben de kaçmak istiyordum.Taşıyabileceğimden ağır bir yüktü bu.
   Arabaya binip sessizlik içerisinde yolu kat etmeye devam ettik.Ne o konuşuyordu ,ne de ben.İlk zamanlardaki o neşeli adam yoktu.Biraz odundu, o en başından belliydi ama gelişen olaylar neşe mi bırakırdı insanda?Onda da bırakmamıştı. Son üç gündür sakallarını hiç kesmemiş jilet gibi pürüzsüz olan yüzünde kirli sakallar yerini almıştı.Saçları dağınıktı, gözaltlarında yorgunluktan meydana gelen morluklar vardı.Daha fazla bakmadan dışarıyı izlemeye başladım.Bundan sonraki hayatımın kolay olmayacağını biliyordum.Üstelik eski hayatım pek iç açıcı değilken bebeğimle ne yapacağımı bilmiyordum ama Allah bir kapıyı kapar ötekini açardı öyle değil mi?Her şeye rağmen umud edip savaşacak bir şey olunca, elinde yaşamak için de bir nedenin olurdu.Benim ise en büyük nedenim bebeğimdi.

"Bebek nasıl?"dedi ortamdaki sessizlikten rahatsız olduğu için.

Yüzüne anlamsızca baktığımı farkedip
"İyi..."dedim aramızda konuşacak tek bir şey kalmıştı o da bebekti, bir de şu boşanma meselesi vardı.Bu konuşmanın ardından daha fazla bir şey söylemeyerek yola odaklandı.Bir süre sessizlik içinde gidilen yolun ardından evin yolundan başka yola sapmasıyla hızla Umut'a döndüm.