I'm wolfdog, sorry // Disowskyy, JDabrowsky, Kaiko

11%

(P.O.V Disowskyy)

Rozważam nad tym aby uciec stąd, to nie jest dobre miejsce dla Kasi, jest tu bardzo nie bezpiecznie, bo skoro to jest rezydencja seryjnych morderców to raczej bezpiecznie tu nigdy nie będzie. Bardzo polubiłem Kasię, po przez kilku godzinną rozmowę.

Jest ona taka piękna, miła, opiekuńcza, radosna, urocza i najlepsza... Ma piękne oczy i ten uśmiech na który mógłbym się patrzeć godzinami...

Przemek...

Czy ty słyszysz sam siebie? Co ty gadasz?!

To jest tylko Twoja koleżanka! A może nawet i przyjaciółka?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Przemek ~ *wyrwał mnie głos, z moich przemyśleń*

-Tak?

-Nad czym tak zacięcie myślisz?

-Szczerze? To nad niczym ciekawym...

-Na pewno? Bo wyglądałeś jakbyś miał się kłócić z własnymi myślami~ *zaśmiała się*

-Przewidziało ci się~ * podrapełem się po karku, przy tym lekko chichocząc*

-Dobrze, powiedzmy że Ci wierzę.

-Okej.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Kasiu...

-Słucham?

-Mam do ciebie pewną sprawę.

-A więc zamieniam się w słuch.

-Podoba Ci się tutaj?

-To jest lekko dla mnie trudny temat, ale raczej mi się tutaj nie widzi mieszkać, bo boję się nawet zmierzyć tu oczy aby zasnąć, bo mam takie wrażenie że na następny dzień już nie obudzę się....

-A chciałabyś stąd uciec, do innych?

-Zdecydowanie tak, a nie boisz się że nas przyłapią na ucieczce?

-Jestem Dis, Disowskyy! Ja się niczego nie boję! Po tylu godzinach spędzonych przy horrorkach.

-Dobrze... A więc kiedy "uciekamy"?

-Dzisiaj wieczorem.

-Okej.

----------------------------------------
A więc jak podoba wam się rozdział?  😏

Mam nadzieję że wasze wątpliwości znikną co do historii naszych bohaterów.

Tak, przyznaję się... Jestem POLSATEM xDDD

A przy okazji, to strasznie wam dziękuję za 134 gwiazdki 💜💙
I 834 wyświetlenia, już niedługo tysiąc💙💙💙

A więc teraz ustalamy próg 😏

10(⭐)~ i kolejny rozdział
I 10 komentarzy ;)

A teraz?

BAYOOO