1. Bölüm: Terkedilmek🎭

360 56 41
                                    

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım ben çok severek yazıyorum. Umarım benim beğendiğim kadar sizde severek, beğenerek okursunuz.

¤¤¤¤

Medyada: Kumsal Yağmur Saraçlı

Yarın okullar açılıyor. Koçyiğit kolejinde 3. Sınıfta okuyorum. Ama şu anda Tunç'un yanında çimenlerin üzerinde uzanmış yatıyorum.

Tunç "Seninle bir şey konuşmam lazım."

"Yarın okullar açılacak ya onun hakkında konuşacaksın değil mi?"

Kafamı kaldırıp Tunç'un yüzüne baktığımda durgun bu ifade vardı suratında.

"Hmm evet " dedi.

Tunç'un yüzündeki ifade son zamanlarda çok dikkatimi çekiyordu. Sanki biraz solgundu.

"Ne oldu? Neyin var senin? " diye sorduğumda beni geçiştirerek

"Hiiç" diye cevap verdi.

Bu lafına hiç inanmasam da sanki inanmış gibi kafamı salladım.
Ama bu durum beni endişelendiriyordu. Neden bu kadar solgun olduğunu düşünürken uyuya kalmışım. Uyandığımda Tunç yanımda değildi. Etrafa baktığımda bir kağıt vardı. Kağıdı yerden alıp okudum.

Kağıtta: " Kumsal beni affet ben yapamayacağım. "... yazısını görünce şok oldum.
••••••••••••••

Oradan kalkıp eve doğru yol aldım. Yürürken birden üzerim ıslanmaya başladı. Fırıldaklar çalışmaya başlamıştı.

"Off ya bi bu eksikti. "

Sokağa geçene kadar kıyafetlerim göl gibi olmuştu. Bir tane taxi durdurdum. Eve geldiğimde annem ve babam oturmuş yemek yiyorlardı.

Odama çıkarken annem beni fark edip hemen sorguya başladı.

"Kızım ne bu halin?"

"Bir şeyim yok sadece odama çıkıp biraz dinlenmek istiyorum. Bu arada biraz yalnız kalmak istiyorum. Rahatsız etmezseniz sevinirim. "....

İkisi de bana anlamayan ifadelerle bakıyorlardı. Merdivenlerden yavaşça çıkıp odamı kilitledim. Şu an tek isteğim soğuk bi duş alıp yatmaktı. Banyoya girip aynaya baktığımda yüzüm bembeyazdı. Ruh gibiydim. Soğuk bir duş alıp ardından pijamalarımı üzerime geçirdim. Yatağa uzandığımda her şeyi yeni anlamaya başlamıştım. Bugünkü solgunluğu bu yüzdendi demek ki.
"Bana anlatamayınca tabi çareyi not bırakıp gitmekte buldu." Bugün olanlardan dolayı çok yorgun düşmüştüm. Yatağa yatar yatmaz uyuya kaldım.
••••••••••••••

Sabah alarmın sesiyle uyandığımda kapının arkasından sesler geliyordu.

"Kumsal kızım iyi misin?" Babam:

"Yok böyle olmayacak kırıcam ben bu kapıyı." diye sesleniyordu.

Kapıyı açtığımda babam içeriye daldı. Yüzümdeki şaşkınlık ve kızgınlık birbirine karışmıştı.

"Ne yapıyorsun baba?"

"Ah canım kızım iyi misin?"

"Odama dalmasaydın daha iyi olabilirdim."Annem:

"Merak ettik kızım."

"Merakınızı biraz olsun giderebildiysem şimdi lütfen odamdan çıkar mısınız giyinicem de."

Annemle babam odamdan çıktıktan sonra lavaboya gidip ihtiyaçları mı giderdim. Ardından üzerime beyaz bir bluzla, dar paça yırtık bir pantolon geçirip koşar adımlarla aşağı indim. Annem ve babam kahvaltı yapıyorlardı. Arkadan gelerek ikisine de sarıldım.

"Kusura bakmayın biraz sinirliydim de sizde odama dalınca size patladım."

"Önemli değil canım sen üzülme. "

Acele ile bir şeyler atıştırıp evden çıktım. Kazım abi beni okula kadar bıraktı. Okulun kapısının önünde gözlerimi kapatıp düşündüm.

"Şimdiye kadar gereksiz yere hayatımda olanların hükmü bugün tekarürden kaldırıldı. Bugün benim için yepyeni bir başlangıç."

Okulun bekçisi bana anlamayan ifade ile bakıyordu.

"Şeyh öylesine düşünüyordum."

Ayy adam kesin beni deli sandı. Sanki birisi bana çağırıyordu. Arkama döndüğümde en yakın arkadaşım Buğlem'in koşarak bana yetişmeye çalıştığını fark ettim.

"Kumsal az bekler misin? Bu ne hız kızım biraz yavaş yürü. Yetişemiyorum sana. Hemm bu ne surat böyle iki karış. İyi misin sen?"

"Terkedildim, kırgınım, kızgınım daha ne diyebilirim ki."

"Asıl bomba sendeymiş."

"Ne bomba ne bomba anlatamam sana ."

"Bir gün yaa sadece dün konuşamadık senle onda da olan olmuş zaten "

"Yaa ne demezsin."

"Sen gerçekten iyi değilsin. Baksana kaçak kaçak cevaplar."

"Kafeye gidelim mi?"

"Olur, hem sana da iyi gelir belki."

Kantine gittik. İkimizde birer çay aldık.

Buğlem: "Anlatmayacak mısın?"

"Dün aynı yerde çimenlerin üzerine uzanmış duruyorduk. İşte uyumuşum, uyandığımda yanımda Tunç yoktu-Kumsal beni affet- deyip not bırakıp gitmiş."

"Ooha bu kadarı da olmaz yaa... abi bu nedir?"

"Bundan sonra Tunç adını duymak istemiyorum.!!!"

"Bu mu yani intikam falan almayacak mısın?"

"Ne intikamı yaa saçmalama."

"Kızım adam senin nasıl duruma düşeceğini düşünmeden terk edip gitmiş. Ben senin yerinde olsaydım hiç durmadan intikam planları hazırlamaya başlardım. Hemm merak etme, ben sana yardım edicem."

"Olmaz!!!"

Tam o sırada Tunç'un kantinin önünden geçtiğini gördüm.

Buğlem :"Nereye bakıyorsun sen öyle?"

Buğlem durumu anladığında ben çoktan koşarak lavaboya kaçmıştım.

Arkadaşlar okuduktan sonra vote ve yorumlarınızı bekliyorumm...😊😊

KİRAZ ÇİÇEĞİM (Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin