Ci co myśleli że to koniec historii Damona i Eleny, pomylili się bo życie nie zawsze jest kolorowe.
Co stanie się gdy dopadnie ich przeszłość? Co będzie gdy powrócą starzy wrogowie, a wraz z nimi pojawią się nowi? Gdy pojawi się miłość z przed lat...
Dzisiejszego poranka obudziłam się w salonie lecz Damona przy mnie nie było. - Damon!!! – krzyknęłam przerażona po wczorajszym śnie a może wizji bałam się o niego właśnie zaczęłam się ubierać gdy do salonu wszedł on
[DAMON:]
Byłem w kuchni szykując śniadanie gdy nagle usłyszałem przerażony krzyk Eleny - Damon!!! - natychmiast pobiegłem do salonu gdzie zastałem ubierającą się Elenę - Elena? - Boże Demon – krzyknęła zobaczywszy mnie po czym wpadła w moje ramiona i zaczęła płakać - Eleno co się dzieje? - spytałem zdziwiony - Wiesz jak mnie wystraszyłeś – krzyczała płacząc i okładając pięściami mój tors – Nie rób tak więcej to nie może się sprawdzić - Ale co Eleno? Co nie może się sprawdzić? - zapytałem - Wizja! - Co miałaś wizje? Co widziałaś? - Ciebie, Katrin i Tristana, widziałam jak ona cie zabija a on jej pomaga – mówiła przez łzy więc przytuliłem ją do siebie – Damonie tak się boję nie mogę cie stracić jesteś dla mnie wszystkim boże, tak bardzo cie kocham Damonie.
[ELENA:]
- Nie stracisz mnie Eleno, nie stracisz w końcu przysięgałem być z tobą na wieki do ostatniego zachodu słońca pamiętasz? - powiedział uśmiechając się - Tak pamiętam i trzymam cię za słowo – powiedziałam z zawadiackim uśmiechem - Nie martw się nic mi nie będzie – powiedział spoglądając mi w oczy po czym się uśmiechną - Idę wziąć prysznic - powiedziałam i pocałowałam go krótko. Oczywiście Damon, nie byłby Damon gdyby mnie nie zatrzymał i nie pogłębił pocałunku. - Prysznic mówisz, brzmi zachęcająco - powiedział uśmiechając się. - Nie kotku, nie tym razem - szepnęłam i szybko uciekłam na górę. Kiedy weszłam do naszej sypialni, na łóżku znalazłam wielkie białe pudełko. - No nie znowu kiedy on w końcu skończy z tym prezentami – powiedziałam do siebie - Nigdy mówiłem że musisz się przyzwyczaić – usłyszałam z za pleców – ale prezent rozpakujesz potem, a teraz idź pod ten prysznic kochanie wieczorem wychodzimy. - Co? Gdzie? - Zobaczysz a teraz idź już, ja w międzyczasie zadzwonię do domu – powiedział spoglądając na mnie czule i dając całusa po czym wyszedł - Dobrze pozdrów ode mnie naszego synka - Załatwione – dodał całując moje czoło po czym ja skierowałam się do łazienki a Damon został w sypialni
[DAMON:]
Gdy Elena poszła pod prysznic ja wziąłem swój telefon i wykręciłem numer Caroline ponieważ to ona zajęła sie naszym synem gdyż Jeremy sobie nie radził. Już po 2 sygnałach odebrała. - Damon? - Hej , Caroline , jak tam mój synek ? - Dobrze , może masz ochotę z nim pogawędzić ? - Tak przecież po to dzwonie daj mi go - Ćeść tatusiu - nagle usłyszałem głos małego brzdąca , którego tak kocham . - Cześć synku . Jak się masz .? - Dobze , tato . A mamusia ? - Całuje Cię mocno . - A wies , ze ciocia Caroline zabiezie mnie na zakupy ? - Och , no co ty nie powiesz ? Tylko jej tam nie naciągaj . - Dobzie . A wies , ze wujek Nick był u nas i glał ze mną w piłke ?! Było tak fajnie! - Ooo , a ze mną to już nie jest fajnie ? - No z tobą tez , tato, ale z wujkiem tez fajnie . - Oj, no już dobrze, dobrze. Dałbyś mi jeszcze ciocie Caroline ? - Ok, papa . - Pa synku jutro znowu zadzwonię to z mamą też porozmawiasz kochamy cie pa pa... - Caroline ? - Taaak ? - Co u licha robił u ciebie Klaus ?! - A, tak wpadł. - I odbił mi synka ? - Oj, już nie przesadzaj. No dobra, zabieram twojego synka na zakupy. Lecimy. - Oh , to ty też mi go odbij... - O to się nie martw co dziennie o was pyta musimy już iść Pa Kiedy skończyłem rozmowę, usłyszałem jak Elena wychodzi z łazienki. Uśmiechnąłem się do siebie i poszedłem od łazienki. Tam zobaczyłem moja ukochaną w samym ręczniku, stała przy szafie. Objąłem ją od tyłu i szepnąłem. - Nie musisz szukać ubrań na dzisiejszy wieczór, od tego jest mój prezent. - Damonie powiedz mi wreszcie gdzie mnie zabierasz - powiedziała i odwróciła się do mnie. Miała minę małego dziecka, który bardzo prosi o swoje ulubione ciastko przed obiadem. Zaśmiałem się i ją pocałowałem. - Wiesz, że lubię Ci robić niespodzianki. - Szkoda, że ja ich nie lubię - Przyzwyczaisz się skarbie, a teraz idź ubierz się i wychodzimy. - Eh no dobrze - powiedziała, wzięła pudełko i poszła do łazienki. Kiedy usłyszałem jak otwiera pudełko zapytałem. - I jak podoba Ci się? - Jest piękna Damonie! - zawołała z zachwytem. Z zadowoleniem postanowiłem sam się przygotować, ubrałem jak zawsze czarna koszule i spodnie. Po jakiś 15 minutach Elena była już gotowa.
SUKIENKA ELENY OD DAMONA
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gdy pojawiła się w sypialni oniemiałem, wyglądała niesamowicie. Gdyby nie podeszła do mnie i mnie nie pocałowała nadal bym się w nią wpatrywał z uwielbieniem. - Pięknie wyglądasz - powiedziałem gdy się już od siebie oderwaliśmy. - Wszystko dzięki Tobie - odpowiedziała uśmiechając się zalotnie. - Kocham Cię - szepnąłem - Ja Ciebie też. - Więc idziemy - powiedziałem i złapałem ją za rękę.
[ELENA:]
Wieczorem w Toskanii było naprawdę pięknie, szliśmy ulicami trzymając się za rękę w końcu doszliśmy do celu. Którym była przepiękna droga restauracja, tylko weszliśmy do środka oniemiałam z wrażenia. - Wow Damonie jak tu pięknie - Wiedziałem że ci się spodoba powiedział dając mi małego całusa po czym skierowaliśmy się w stronę jednego ze stolików gdy tylko usiedliśmy Damon zamówił Vernacci było to jedno z najstarszych win Toskanii gdy kelner przyniósł wino Damon zamówił jakieś włoskie danie którego nazwy nawet nie potrafię wymówić kiedy kelner przyniósł nasze dania na scenie zapowiadano właśnie jakiś zespół. - Drodzy państwo dzisiejszego wieczora mamy zaszczyt gościć jeden z najlepszych zespołów oto on „Ice and Fire" - od razu nie zwróciłam na nich uwagi lecz później poznałam ten głos gdyż kiedyś śpiewał jak sądziłam tylko dla mnie lecz Damon o tym nie wiedział i nie mógł się dowiedzieć no może kiedyś ale nie dzisiejszego wieczora nie chce następnej kłótni więc gdy tylko zorientowałam się że to Jack postanawiałam jakoś wyciągnąć Damona z tej restauracji. - Damonie wiesz to naprawdę wspaniały wieczór ale coś źle się poczułam czy możemy wracać proszę. - powiedziałam udając schorowana - Eleno ty nie umiesz udawać znam cie na wylot o co naprawdę chodzi - O nic kochanie po prostu chce już wracać albo chodźmy gdzieś indziej obiecuje ci że wszystko wyjaśnię ale nie tu - Nie Eleno obiecaliśmy sobie zero kłamstw - Ja nie kłamię po prostu znając ciebie to niedługo zrobisz tu niezłą scenę a ja nie mam ochoty na to by twoja zazdrość popsuła ten wieczór. A poza tym obiecaliśmy też sobie zaufanie więc proszę byś mi zaufał. - powiedziałam gdy zespół zaczynał grać - No dobrze jak chcesz kochanie ale w domu mi wszystko wyjaśnisz Gdy wydaliśmy od stolika zespół przestał grać. I wtedy stało się, to już nie był miły wieczór. - Witam wszystkich dzisiejszy koncert mieliśmy rozpocząć utworem z najnowszego albumu, lecz widzę że zrządzenie losu postanowiło inaczej wieczór rozpoczniemy piosenka która jeszcze nigdy nie ujrzała światła dziennego napisałem ja dla dziewczyny która złamała mi serce – mówił - dziś tak łatwo mi nie uciekniesz Eleno Gilbert - dodał po chwili – i zaczął śpiewać gdy usłyszałam jego śpiew przypomniało mi się jak jeszcze kilka lat temu ja i on spotykaliśmy się. Chciałam stamtąd uciec, musiałam a jednak stanęłam jak wryta i słuchałam jego niebiańskiego głosu po chwili otrzeźwiałam i zdałam sobie sprawę że tuż przy mnie stoi mój maż który zszokowany wpatruje się we mnie gdy na niego spojrzałam on bez słowa ruszył w stronę wyjścia nie miałam pojęcia co mam teraz zrobić... C.D.N.
