Bir Ergenin Hayatı

“On the first page, of our story

The future seemed so bright”

Yine lanet olası bir pazartesi sabahına uyanıyorum. Kafamı yastıktan kaldırmadan telefondaki ertele tuşuna tıklamaya çalışıyorum. Okula sabah beşte de gitsem akşam beşte de gitsem aynı şeyleri öğreneceğim. Neden sabahın köründe? 5 dk sonra alarm tekrar beni huzurlu yatağımdan kaldırmak için ötmeye başlıyor. Alarm sesimi seviyorum, yavaş, sakin bir melodi her zaman güne başlamak için ideal… Ama kulağımın dibinde ‘artık uyan sen bir öğrencisin ve okula gidip milyonlarca konu öğrenmen gerek’ diyip şeytani kahkahalar atarmış gibi olmasa herkes daha mutlu olabilir! Saate bakıyorum 06:45. Sabahın KÖRÜNÜN KÖRÜ! Bu pazartesi sendromu denen şey yataktan kalkma isteğimi sıfıra indiriyor. Aşağıdan babam ‘Kalk artık!’ diye bağırınca (ki bu 3. alarm sesi gibi bir şey) ofla puflaya kalkıyorum ve giyinmeye başlıyorum.

‘Tamam. Üşümem. Kimseyle kavga etmem. Evet baba dersi can kulağıyla dinlerim. Yaramazlıkta yapmam baba kaç yaşında olduğumun farkında mısın?! Hıhı, evet,biliyorum… Servisi kaçırmam için özellikle mi yapıyorsun? Görüşürüz!’ Her sabah aynı seremoni. Ayakkabımı giyiyorum, montum, çantam her şeyimle kapıdan çıkarken arkadan babam her zamanki şeyleri saymaya başlıyor. Merdivenlerden 3’er 5’er iniyorum. Aşağı indikçe servisin korna sesleri belirginleşiyor. Tam da ihtiyacım olan şey zaten servisçi ‘beyefendi’den bir dolu  azar işitmek!

‘Yarın sabah beklemem, kornada çalmam giderim haberin olsun’ diyor servise adımımı atar atmaz. Asla yapabileceği için değil sadece göz korkutmak için her sabah farklı kişilere söylüyor bunu ama biz her seferinde aynı kişilerin kapısında dakikalarca bekliyor muyuz? Tabii ki de evet! Telefonu açıyorum, kulaklıkları takıyorum ve en arka köşeye kıvrılıyorum. Orası benim köşem bütün servis kabullendi artık. Orda ayrı bir dünyam var. Telefonum, kulaklıklarım ve ben mükemmel bir üçlü yaratıyoruz en arka köşede. Ama bazen gerçekten çok sıkıldığımda, bizim kızlardan biri de bizim serviste olsun çok istiyorum. 12 yeni mesaj 4 kişiden bildirisi telefonun ekranında yanıp sönüyor. Birisi Bella’dan gelmiş

‘okula gel çok önemli konuşmamız gerek’

Hangi konuda konuşacağını tahmin etmek için çok zeki olmaya gerek yok. Kesinlikle Betsy’le barışmam konusunda zırvalayacak. Ama hayır eğer Betsy özür dilemezse AS-LA! 3 mesaj Kathrin’den. Eski okulum, eski arkadaşlarım… Hiç özlemiyorum. Kathrin’de onlardan biri, tek farkı sülük gibi yapışkan olması… Her gün en az 2 mesaj atmazsa rahat edemiyor.

‘ayyyyy günün çok mükemmel geçer umarım !!’

‘sen meşgulsün galiba…’

‘artık beni hiç takmıyorsun bir problem mi var’

Bu mesajları 3 dk arayla ve gecenin 03:00’nda atmış. Ne bekliyor kalkıp hayatımın merkezi oymuş gibi duygu dolu mesajlar atmamı mı? Ben o saatte ya susadığım için ya da tuvalet için kalkarım. Kim olursa olsun bana saat 3’te mesaj attıramaz. Sanırım kimse uykumdan değerli değil. 2 mesaj Sharlot’tan. Dün gece konuşurken uyuyakalmışım. Önce sorduğum soruya cevap vermiş sonra da ‘iyi geceler’ yazmış. İşte anlayışlı bir insan! Neden bütün kızlar Sharlot gibi değil. Ben de onun gibi değilim… Geriye kalan 7 mesaj gruptan. Bizim kızların olduğu grup. O kavgadan sonra Betsy gruptan çıktığı için benim de atar yapıp grubu terk etmeme gerek kalmadı. Sonra merak edip Betsy’nin durumuna baktım. Her seferinde bir daha bakmayacağım diyorum ama şu son 3 gündür bu 7. durumu ve hepsi bana laf sokmak için yazılmış ya da küs olduğumuz için bana öyle geliyor.

‘Takmıyorum, sallamıyorum’

‘Sen gidersin, yenisi gelir’

‘Bana atar yaptı. Ne yapsak ağlasak mı?’

‘Küsmüş mü? Çok da fifi çok da tın!’

Ama bu sefer açıkça bana yazılmıştı!! Kimden öğrendi benim onun hakkında bunları söylediğimi. Kim söyledi !

‘Hanımefendi benimle ASLA barışmazmış. Üç gün sonra görürüz kim özür diliyor. Ne diyor atalarımız Never Say Never bebişim ;)’

Şimdi Justin Bieber gibi birine ‘ata’ demesine mi, yoksa bana hitaben bunları yazmasına mı, yoksa asla barışmam dediğimi hemen ona ileten köstebeğe mi kızmalıyım?! Var mı bana bir çıkar yol… Ben bunları düşünürken okula gelmiştik…