Sonya (Elbar)

6/ ŞAKA MISIN ?

#BARIŞ'TAN

Hayranlıkla hala Elçin'in arkasından bakmaya devam ederken sırtıma vurulmasıyla yüzümdeki gülümsemenin yerini ciddi bir ifade almıştı. Hızla arkama dönüp merakla Emre'ye baktım.

" Hey Allah'ım cins misin Emre ?"

"Ama Barışşş.. beni çok kırıyorsun." Kahkaha attı.

Bunun üzerine ters ters bakmama rağmen Emre'nin daha çok kahkaha atmasıyla hızlı adımlarla şirketteki odama geçtim. Buna rağmen Emre'de beni takip ederek benimle birlikte odama girdi ve hala inatla konuşmaya devam ediyordu. Bu da baş yani artık susmalıydı, sonra Barış sinirli, Barış soğuk ,Barış buz şelalesi. Beni çıldırtmayı başarabiliyorken nasıl sakin olayım ? Cidden anlayamıyordum. Bende mi bir sorun vardı ? Biri beni Emre' nin çenesinden kurtarmalıydı artık. Odamın kapısının çalınmasıyla Emre ile aynı anda "gir" diye seslenince ilk önce Emre' ye baktım peşindende odama giren kişiye.

"Barış Bey"

"Evet" yine aynı anda cevap vermiştik.

Tekrardan Emre'ye baktım dalga mı geçiyordu bu manyak.

"Napayım ya alışkanlık."

"Başlatma alışkanlığına." Emre Beyimiz hala sırıtıyordu ki sekreterin hafifçe öksürmesiyle uzattığı dosyayı alıp önce okudum daha sonrada imzalanacak yerleri imzaladım ve dosyayı tekrardan sekretere uzattım. Sekreter kızın odadan çıkmasıyla asılı ceketimi elime aldım. Emre beni anlamış olacakki hızla hazırlanmak üzere odamdan çıkıp kendi odasına geçti. Bende bu sırada odamın kapısını kapatıp sekretere çıkacağımı haber verdim ve Emre'yi beklemeye başladım. Neredeyse ağac olacaktım. Hayır makyajını tazeliyordu bu . Tam telefonu elime alıp arayacakken odadan çıkan Emre'yi görmem ile telefonu tekrardan telefonu cebime koydum ve Emre ile birlikte asansöre yöneldik. Asansörden indiğimiz gibi şirketten çıkmak üzere kapıya yöneldiğimiz sırada kıvırcık saçlı birinin bana çarpmasıyla duraksadım.

"Kusura bakmayın. Acelem vardı da."

"Önemli değil." dediğim sırada kızın Emre ile konuşmasıyla bende kıza bakıyordum ki kızın Elçin'in yanında dolandığını hatırlayınca kendi kendime gülümsedim. Elçin ne yapıyordu acaba ? Ben düşüncelerimle cebelleşirken son anda Emre'nin, kız ile beni tanıştırdığını fark ettiğimde zorda olsa durumu toparlamaya çalıştım.

"Elçin'in sekreteri Hande."

"Barış, şirketteki ortağım."

"Memnun oldum"

"Bende." Hala ciddi durduğumu farkedince yalandanda olsa gülümsemeye çalıştım.

"Pekala.. Emre şey.. görüşürüz o zaman ben.. şu dosyayı danışmaya vereyim."

Kapıdan tam çıkarken Emre'nin sesiyle duraksadım.

"Barış ben Hande'yi evine bıraksam akşam haberleşiriz ."

Olumlu anlamda kafamı sallayıp şirketten çıktım. Bir an önce eve gidip biraz dinlenmek istiyordum. Arabamı park edip eve girdiğim gibi doğrudan üst kata yönelip banyoya girdim. Bu kadar yorgunluk sonrası duş iyi gelebilirdi. Suyu açtığım gibi suyun altına girdim. Ne kadar süre geçmişti bilmiyorum ama kapı zilinin çaldığını duymam ile birkaç saniyeliğine suyu kapatıp sese odaklandım fakat sesin kesilmesi ile tekrar suyu açıp devam ettim. Uzun bir süre belime havlu sarıp saçlarımı da raftan aldığım saç havlusu ile hafifçe kurulayıp odama geçtim. Giysi dolabıma yöneldim ve sıradan düz beyaz bir tişört ile gri bir eşofmanlarımdan birini alıp giyinmeye başladığım sırada telefonumun çalmasıyla bir anda boş bulunup irkilmiştim. Ellerimi saçlarımdan geçirip havlumu yatağıma fırlatıp telefonuma baktım. Numara kayıtlı değildi ve bende, sadece bakmakla yetindim.
Kıyafetlerimi giyinmiş bir şekilde kendimi fırlatırcasına yatağa uzandım. Ellerimi başımın altına koydum ve gözlerimi kapattım. Uyumaya çalışıyordum ki Elçin o saçları, pamuk renginde bembeyaz teni ve o topuklu ayakkabılarla kendinden emin duruşu özellikle bizim topuklu ayakkabılarımızın sanki onun için çizilmiş olması. Ona o kadar yakışıyordu ki.. o olaydan sonra Kızıl Sonya' mı bir daha görmemiştim Emre'de hiç bahsetmemişti. Oysa ben içten içe kendimi yerken onlar beraber takılıyorlarmış şuan da öyle ama şimdi rahatça onu görebiliyorum ve bu bile bana yetiyor. Elçin'i aklımdan uzaklaştırmaya çalışarak uyumaya çalıştım.