BAŞLIĞI KOYARKEN BİRAZ ZORLANDIM GALİBA :D KEYİFLİ OKUMALAR :)(MULTIMEDİADAKİ GECE KIZIMIZ BEĞENDİNİZ Mİ?HENÜZ EMİN DEĞİLİM AMA ARKADAŞLARIM BİRİNİ KOY DEDİLER ÇÜNKÜ ÇOK KARARSIZDIM BENDE KOYDUM :D)
Sihirli bir değnek verip istediğimi yapabileceğimi ancak sadece tek bir dilek hakkım olduğunu söyleselerdi hiç tereddüt etmeden geçmişe dönmek isterdim.Geçmişe dönmek ve ailemin yanında olmak.O gün dışarı çıkarken annem ve babamı da çağırırdım.Bahçeye gelip beni izlerlerdi.Sonra bir yolunu bulup bahçeden çıkarırdım.Hiç bitmeyecek anne kokusunu içime çekerken babamın ellerinden tutardım.
Sahi anne kokusu nasıl bir şeydi?Hafızamı zorladım ama yok.Annemin kokusunu unutmuştum.O kadar acı ki anne kokusunun ne olduğunu hatırlayamamak.
Bütün eşyalar yandığı için annemin bir kazağını ve bilekliğini babamın ise bir göleğini bulabilmiştik.Onlarla yattığım geceler kendimi en güvenli hissettiğim gecelerdi ve ben hiç kabus görmezdim ancak büyüdükçe teyzem bunları yıkmam gerektiğini söyledi ve onlarla yatmamaya sonunda alışabilmiştim.
Ne zaman uyudum,uyuduktan sonra teyzem ne yaptı hiçbir fikrim yoktu.
Uyandığmda teyzem yatağımın karşısındaki koltukta uyuya kalmıştı.
Saat sabahın 5'idi.Gözlerimi kırpıştırdıktan sonra yavaşça yatağımdan kalktım.
Teyzem hissetmiş gibi ismimi sayıkladı.Benim kabuslarımın başlaması onunda kabuslarının başlamasına işaret ediyordu.Beni kaybetmekten çok korkuyordu.Teyzem benim bu hayattaki tek kalır yanım ve beni sevmesinin nedenlerinden biride annemden ona kalan tek şey olmam.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı indim.Dünün aksine bugün hava çok kötüydü.Yağmur yağıyordu.Mutfak kapısından İlkimlerin evine baktığımda Yeşim teyzenin mutfakta dolandığını farkettim.Her sabah erkenden uyanırdı.
5.30 da kocasını 7.30 dada İlkim'i uğurlardı.Emektar bir anneydi.Anne...
"Tatlım ne zaman uyandın?Gece, birden uykuya daldığını görünce tekrar bir kabus göreceksin diye çok korktum.Neyse ki iyisin .İyisin değil mi?"derken endişeli bakışlarını farkettim.Olumlu anlamda başımı gülümseyerek salladım.
"Bugün okula gitmek istemezsen.."kafamı sallayınca sustu.Okula gitmek istiyordum.
"O zaman hemen bir kahvaltı yapalım."dedi ve gözkırptı.Teyzem 35 yıla onca sıkıntıya,strese rağmen hala yirmili yaşlarında gibi görünen alımlı bir kadındı.Güzeldi.
Zaman ne zaman geçmişti takip edemiyordum ama kendimi İlkimle otobüse binmek üzereyken bulmuştum.
Yürüdüğümüz yol boyunca söylediği her şeye kafa sallamıştım.Son dediğine de kafa salladıktan sonra işittiğim cümle beynimin algılama noktasından duymam için tekrar gönderilmişti.Ne demişti?
"Horoz yumurtası tavuk yumurtasından daha lezzetli oluyor."
Kavrama işlemi tamamlandıktan sonra irileştiğini düşündüğüm gözlerle ona baktım.
"Aklın nerde senin söylesene?"
"Kabuslar görmeye başladım."
Şaşkınlıktan kocaman olan gözlerini kapatarak bana sımsıkı sarıldı.Ayrıldıktan sonra gözlerimin içine baktı.
"Daha önceden neden söylemedin?"
Parmaklarım her zamankinden daha yavaş yazıyordu sanki.
"Bu gece gördüm ve düşünüyordum .Dalgınlıktan aklıma gelmedi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ DUYABİLİYORUM
Ficção AdolescenteYüzünü yüzüme dahada yaklaştırdı ve gözlerimin içine baktı. "Seni gözlerine bakarak anlayabiliyorum.Ne demek istediğini ,ne anlattığını...Biliyor musun Gece? Sen konuşamıyorsun ama BEN SENİ DUYABİLİYORUM."
