De Afbetaling - Voltooid #wattys2017

Tien.

De zeppelin begon te dalen, dat voelde ik aan de trillende vloer en de bevende muren.

Ik zat op een stoel voor de spiegel met een lange rode jurk aan.
Mijn bruine haar was gekruld en mijn gezicht opgemaakt.

'Wauw, die kleur rood laat je sneeuwwitte huid stralen!'

Ik zuchtte.
'Cecile, moet dit allemaal echt?'

Ze giechelde.
Ik heb haar nog nooit zo opgewonden en blij horen doen.

'Ja natuurlijk! Ik heb Celestia en Cold ook net gedaan. Dit hoort allemaal bij de afbetaling. Het is traditie!'

Ik bleef stil zitten terwijl ze me onderspoot met parfum, beglitterde en mijn haar beter liet zitten met een soor zalmkleurige wax.

Toen ik klaar was vond ik mezelf bijna mooi.

Ik verliet de kamer en passeerde Neo.
'Jij bent,' zei ik glimlachend.

Hij liep nors de opmaakkamer in.

Toen ik mijn kamer binnen ging en bij het raam op de vensterbank ging zitten, zag ik dat de zeppelin elk moment de grond kon raken.

Cold kwam mijn kamer in en ging met zijn rug tegen het raam tegen naast me zitten.

Ik keek hem niet aan. Ik bleef koppig naar de witte schuim koppen van de golven staren.

Met een kleine dreun landde de zeppelin neer op het witte strand.

'Je weet dat Neo het beste met je voor heeft, toch?'

Ik kneep mijn ogen even dicht terwijl ik sprak.

'Ja en nee. Hij kan alleen als hij hèèl erg zijn best doet aardig zijn. Maar ik vertrouw hem niet.'

Ik keek naar hem om zijn reactie te kunnen zien.

Cold lachte en ik zag zijn ogen even glinsteren in het licht van de lamp.

Hij droeg een duur net univorm, zijn bijna witte haar was netsjes gekamd en zijn tanden waren hagelwit.

Ik besefte nu pas dat hij knap was.
Net zo knap als Neo.

'Juist,' zei hij en zuchtte.

We bleven een tijdje stil naar buiten kijken.

De zon knalde naar binnen en verblinde ons.

De deur, die dicht had gezeten werd open geramd.

'Jongens, het is tijd!' Riep Celestia luid.

Ik keek naar haar.
Ze stond in de deur opening geleund en drieg mooiste jurk die ik ooit gezien had.

Hij was oceaanblauw, er zaten groene edelstenen erin verwerkt,
haar zonnebloemblonde prachtige haar was geknoopt in een knotje op haar achterhoofd en haar lichte handen waren in lichtblauwe handschoenen gestoken.

'Wow, wat...wat ben je mooi.'
Ik werd er jaloers van.

Ze glimlachte een beetje en wende jaar blik af.

'KOMEN NU!' Gilde Herica.

We snelde onze kamer uit, de trap af en liepen regelrecht naar de hal.

Herica stond in een donkergroen leger uniform met het embleem van Excalicent op haar borst, een lichtblauw ei met vlammen eromheen.

Neo, in net zo'n uniform als Cold, stond al voor haar.
Cecile kwam net via de eetkamer de hal ingelopen. Ze droeg een wit satijnen jurkje tot haar knieën en had een silveren tiara in haar donjere haar.

Ze liep met ons mee naar Herica en Neo.

Ik ging naast Neo staan en Celestia ging naast Cold staan.