De Afbetaling - Voltooid #wattys2017

Elf.

'Kandidaten, volg mij naar de achter ingang alsjeblieft! Coaches jullie kunnen via de normale ingang aan de voorkant!'

De tien coaches en de assistenten van hen, lopen naar de ingang die recht tegenover ons staat.

Ik zag Herica voorop lopen. Ze was bijna twee keer zo groot als de meeste.

De ingang waar zij doorheen liepen was groot en opvallend, met gouden deuren.

Zo gauw alle coaches en assistenten binnen waren, begon Gordon te lopen.

Alle kandidaten volgde hem op de voet om niet achter te raken.

De zon ging inmiddels al onder en de lucht kleurde roze/rood.

We liepen om het gebouw heen.
Het was echt een hèèl brede toren!

Ik zag dat Neo helemaal achteraan liep met een gebogen hoofd.

Ik keek naar de zwarte zeppelin in de lucht. Op het beeldscherm zag je ons lopen om de toren heen. Ik liep bijna helemaal vooraan, met Justinr nog steeds naast mij.

'Maak je je druk om die Neo?' Vroeg Armor na enige tijd.

Ik knikte.
'Ik denk dat hij jaloers is.'

Hij dacht even na.
'Hij vindt je leuk, dat is een feit.'

Gordon stopte met lopen toen we aan de achterkant van de Torn kwamen.

Deze ingang was smaller en minder opvallend.

Hij opende zo gauw Gordon zijn hand op de metalen knop had gedrukt.

Binnen was het donker en koud.

Gordon liep als eerste naar binnen en klikte het licht aan.

De ruimte was groot, maar niet zo groot dat het hele onderste gedeelte van de toren erin zou passen.
Er waren drie deuren in de kale kamer, een roze, een zwarte en een blauwe. In het midden van de doffe kamer was een wentel die omhoog liep.

Het licht was schaars en dof.

'Jullie krijgen allemaal een extra opknap beurt en vervolgens moeten jullie door de zwarte deur gaan om daar bepaalde gegevens in te vullen.'

Vele van ons keken naar hun kleren, om te controleren of ze er nog goed uitzagen. Het is dan ook niet zo slim om je eerst op te maken en mooi aan te kleden en vervolgens door de tropen te trekken.

'Jongens door de blauwe deur en meisjes door de roze.
Als jullie opgetut en ingeschreven zijn dan kunnen jullie je boven melden voor de pasfoto's en het feest.

Toen liep hij de wenteltrap op en verdween.

Justin liet mijn hand los en liep naar de blauwe deur.

Hij glimlachte scheef naar me en ik werd rood.

De meisjes, waaronder ik zelf, gingen de roze deur door en de jongens door de blauwe.

Binnen was het een stuk warmer en feller verlicht. De kamer was lang en knal roze met spiegels aan weerskanten van de ruimte.

Tientallen blonde vrouwen hielpen ons naar spiegels en zette ons op krukjes neer om ons van alle kanten te kunnen bekijken.

Ik zelf werd nauwelijks aangepast, mijn haar werd extra geborsteld en gestyled en mijn make-up werd opnieuw op gedaan.

Toen alle meisjes klaar waren liepen we gezamenlijk de roze kamer uit en ging regelrecht naar de zwarte deur onderaan de wenteltrap.

Deze kamer was ook lang en fel verlicht. Er waren kleine lamertjes met gordijnen ervoor, die op pashokjes leken.