2.

64 8 0
                                    

De deur slaat open, en een jonge-mannelijke leerkracht (ik schat rond de 25 jaar), loopt de klas binnen.
Hij lacht naar me.
Ik rol met mijn ogen en draai me om naar Marie.
Een hand grijpt naar mijn schouder.
'En jij bent?'
De leerkracht buigt voorover over mijn bank en kijkt me recht in de ogen aan.
Ik slik.
'Uhhmm... Stéphanie menneer'
'Zeg maar Brandon'
Hij grijnst en begint met de les.

De deur gaat opnieuw open maar nu iets langzamer.
In de deuropening staat een jongen, bruin warrig haar, blauwe ogen, en een lieve grijns op zijn gezicht.
Hij slentert de klas binnen.
Brandon neemt het woord.
'Dit is laurens, hij is nieuw'
Hij richt zich tot Laurens.
'Stel je even voor.'
'Ok ik ben Laurens, en ik houd ontzettend veel van theater en muziek.'

Theater, mijn grote droom. Het liefst van al zou ik stoppen met school en naar Hollywood verhuizen om het daar te maken als actrice.
Ongelooflijk dat hij ook van Theater houdt.

'Goed, ga maar zitten, hier van voor, langs Stephanie is nog een plek.'
Laurens knikt en gaat langs me zitten.
Hij lacht naar me.
'dus jij houdt van theater hé?'
Laurens knikt.
'ik ook!, mijn vrienden en ik maken een film, zin om mee te doen?'
Pretlichtjes dansen is zijn ogen.
'Ja, natuurlijk!'

LITTEKENSWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu