5.

41 6 0
                                    

*Laurens*

Mijn eerste schooldag verliep goed, ik heb Stéphanie leren kennen, een leuk meisje.

Ik zit bij de fietsenstalling omdat ik het niet helemaal vertrouw.
Meneer Schoenearts kwam wel héél dicht bij Stéphanie in de buurt, maar goed ik moet geen vooroordelen geven, waarschijnlijk had Schoenearts wel een reden om haar binnen te houden, in ieder geval zou zo een gesprek niet lang duren en zou ik hier net zo goed kunnen wachten om dan samen met Stéphanie naar huis te fietsen.  Even op haar wachten zou ze ook appreciëren denk ik, dan moest ze niet alleen naar huis.

Stéphanie klimt dramatisch langs een raam de school uit. zo hard als ze kan snelt ze de fietsenstalling in en zakt neer op de grond. Ze ziet me niet. Ik loop naar haar toe en leg mijn hand op haar schouder.

'Stéphanie ik ben bij je, er kan je niks gebeuren. Probeer even op adem te komen en vertel me dan wat er is gebeurd, ok?'
Stéphanie kijkt op voor de bevestiging dat ik het was en knikt dan.
Ik zet me naast haar neer op de grond, ze kruipt in mijn armen en barst in snikken uit.

LITTEKENSWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu