LITTEKENS

12.

*Stéphanie*

'Sinds wanneer heb jij het moeilijk met geschiedenis? Dat was toch altijd je beste vak, ik snap jou echt niet meer' Marie kijkt me even vragend aan maar wijkt even daarna terug naar haar gsm en begint hevig te typen. Ik besluit haar vraag te negeren en me naar het wc te begeven.
Ik wenk mijn brienden uit en vertrek naar het toilet.
Er word op mijn schouder getikt.
Geschrokken draai ik me om.
'Slecht geweten?' meneer leopold lacht.
'Oh u bent het maar.' zeg ik opgelucht.
'Wie dacht je dan dat ik was? Bigfoot? Ik geloof niet dat je hem in deze gangen zukt tegenkomen en voor een sneeuwcakantie is het nog wat te vroeg vind je niet?'
Ik grinnik.
'Waarom tikte u me aan? Wilt u iets vragen?'
Zijn lieve lach veranderd in een serieuzere blik.
'Ik heb met schoenearts gesproken over je gedrag de laatste tijd.'
Ik moest even slikken.
'Ah uh.. Oei?'
Meneer leopold schud zijn hoofd.
'Stéphanie, ik kan niet voor je blijven opkomen, je moet je echt leren gedragen in de lessen. Straks word je nig van school gestuurt! Je bent het meest ter spraken geweest tijdens de klassenraden omdat je steeds iedereen zijn lessen verstoord.'
Ik kijk naar mijn voeten. En maak me klaar om door te gaan.

*laurens*

Ik snap wel dat stephanie even naar het toilet wilde, daar kunnen stomme leerkrachten haar niet lastig vallen. Wat er gisteren gebeurt is heeft niemand me verteld, maar dat meneer schoenearts iets van plan is, kan volgens mij iedereen zien. Als ze het 'willen' zien tenminste, want de meerderheid is verblindt door zijn looks en charme.

Deze middag ga ik met haar mee naar geschiedenis, zodat haar niks kan overkomen en ik laat haar niet in de handen van die creep.