So you're that kind of guy? 2

Hoofdstuk 15

Camrynn

Met moeite open ik mijn ogen en met een wazig beeld kijk ik in het rond. Het duurt even voordat ik doorheb waar ik ben. Ik wrijf met mijn vingers het slaap uit mijn ogen en gaap luidruchtig. Voorzichtig strek ik me uit en gooi ik de deken in één keer van me af. Een frisse stroom lucht glijd langs mijn lichaam en zorgt voor kippenvel. Ik zwaai mijn benen over de rand van mijn bed en raak voorzichtig de koude vloertegels aan, met het puntje van mijn grote teen. Een voor een zet ik mijn voeten op de grond en sta ik op. Een lichte pijnscheut trekt door mijn rug, maar ik kan het aan. Tenslotte is het nog maar 2 dagen geleden, dat ik een bezoekje aan de EHBO moest brengen.
Ik loop op de bal van mijn voeten naar mijn kast en trek er een willekeurig setje kleding uit. Deze keer helaas geen bikini, want voorlopig mag ik nog niet zwemmen of überhaupt een activiteit doen. Ik mag ook gedag tegen de zon zeggen, want tegenwoordig was het na een uurtje zon alweer te veel voor mijn rug. Heel fijn.
Uiterst voorzichtig trek ik mijn shirt over mijn rug. Ik verwissel snel mijn ondergoed en steek mijn benen door de broekspijpen van het korte broekje. Knoop dicht en gaan met die banaan.
Ik open mijn kamerdeur en loop door de gang, naar de trap. In het hele huis is het stil. Vreemd.

Ik leg mijn hand op de deurklink, druk die zachtjes naar beneden en open de deur. Met een harde piep en kraak slaat de deur open. Volkomen op mijn gemak loop ik de kamer in, niet wetend wat er op me te wachten staat.

"GEFELICITEERD!" Gilt iemand, waarschijnlijk Flint, in mijn oor. Van verbazing doe ik een of ander raar huppeltje en spring ik een flink eind naar achter. "Gefeliciteerd, Cammiebeertje!" Roept Flint weer. Ik trek lachend mijn wenkbrauwen op, "Cammiebeertje?" Hij haalt zijn schouders op en draait zich om. "Het was het proberen waard..." Zegt hij, terwijl hij richting de keuken loopt. Mijn ouders lopen op me af en geven me om de beurt een kus op mijn wang. "Niet te geloven dat onze kleine meid alweer zeventien is geworden." Mijn moeder drukt een klein pakketje in mijn handen. "Voor als een leuk iemand ontmoet." Zegt ze, met een knipoog erachteraan. Fronsend open ik het pakketje. Mijn hoofd gaat van een neutrale zonverbrande huidskleur naar de kleur van een tomaat, bij het eerste woord. Durex cond-  Ik durf het pakketje niet verder meer open te maken. Beschaamd kijk ik mijn moeder aan, die met tranen van het lachen tegen mijn vader aanleunt. Een nadeel van jonge ouders: dit soort 'grappen'. Oke, ik moet het toegeven. Het is best grappig...

De ouder van Justin komen op me afgelopen en ik druk het pakketje zo onopvallend mogelijk in Flint zijn handen. "Camrynn, van harte gefeliciteerd dame." Esmeralda omhelst me en ik knuffel haar lachend terug. Ze is als een tweede moeder voor mij. Van haar man krijgt ik drie zonen op mijn wang en een enveloppe in mijn handen gedrukt. "Het is absoluut niet origineel, maar we dachten dat je dit wel kon gebruiken over een paar weken, tijdens het uitgaan bijvoorbeeld." Zegt Esmeralda. Ik open de enveloppe en tref daar een paar briefjes van 50 euro. Mijn ogen ploppen zowat uit mijn hoofd. "Jeetje, dit is hartstikke veel. Dank jullie wel!" Esmeralda kijkt me lachend aan, "Tja, je moet toch drank kunnen kopen?" Mijn moeder kijkt haar beste vriendin quasi boos aan. "Ach, kom op mam. Jij bent degene die me een fles drank in de handen drukte de allereerste avond." Zeg ik grinnikend. Mijn vader kijkt verbaast naar mijn moeder, "Daar is dus die fles Hugo heen gegaan. Ik vroeg me al af waar die gebleven was." Mijn moeder klopt mijn vader op zijn borst,"Sorry, schat."

Justin perst zich tussen zijn ouders door en geeft me een korte knuffel. Met zijn ene hand in zijn nek geeft hij met zijn andere hand een doosje. Een beetje verbaasd neem ik het aan en open ik het. Het is leeg. "Euh, dankje." Zeg ik een awkward. Lachend geeft hij me een duwtje tegen mijn schouder. "Je dacht toch niet serieus dat dit het enige is. Dat doosje is voor dit..." Op zijn handpalm ligt een kettinkje met een schelp als hangertje. Bewonderend pak ik het op. "Ik zag je laatst met die schelp op het strand. Ik heb er een ketting van laten maken. Is dat suf?" Vraagt hij onzeker. Dat hij zo goed oplet op wat ik doe en leuk vind is creepy, maar ook ontzettend lief tegelijkertijd. "Het is absoluut niet suf. Hier, wil je het bij me omdoen?" Antwoord ik. Justin pakt de ketting uit mijn hand en ik draai me om. Voorzichtig legt hij de ketting om mijn hals en sluit het. Een lichte bries van zijn adem strijkt langs mijn huid. Zijn aanwezigheid maakt me een klein beetje nerveus, een klein beetje maar. Met een licht opgelaten gevoel draai ik me weer om en kijk ik om me heen. Iedereen kijkt gefascineerd naar het vriendelijke gebaar tussen Justin en mij. Willow schraapt haar keel en komt naar voren gestapt, Audrey volgt haar. Beide nemen ze diep adem en schreeuwen ze tegelijkertijd, "GEFELICITEERD, CAMRYNN!"

Mijn moeder onderbreekt het moment en wenkt naar de keuken. In een rijtje volgen we haar naar de eettafel. Mijn mond valt zowat open van verbazing. De tafel staat propvol met van alles en nog wat. het gaat van verschillende soorten water naar 100 smaken smoothies, en van pannenkoeken met nutella naar gebakken bacon en toast. Het water loopt me in de mond en ik voel mijn maag knorren. "Neem lekker plaats en schep op wat je wilt!" Zegt mijn moeder, terwijl ze gebaart naar het lekkers op de tafel. Dat laat niemand zich twee keer zeggen en binnen de kortste keren zit iedereen met een vol geschept bord voor zich. "Heb jij dit allemaal gemaakt?" Vraag ik aan mijn moeder. Ze haalt haar schouders op, "Niet alles, maar het meeste wel." Ik druk een kus op haar wang, "Dankje mam." "No hay problema, Cariño." Antwoord ze. Verbaasd kijk ik haar aan, "¿No sé que hablas a español?" "Habla un poco." Antwoordt ze. Mijn vader kijkt ons raar aan, "Ik heb geen idee wat jullie zonet zeiden, maar ik ga lekker eten." "Vreetzak." Grinnikt mijn moeder. "He, dat verstond ik wel!" Beledigd zet mijn vader zijn bord, met een enorme berg eten erop, neer en gaat hij zitten. "Wees niet beledigd, mi amor." Mijn moeder loopt naar hem toe en drukt een kus op zijn kruin. Ik bewonder mijn ouders. Ze zijn al sinds hun 16e bij elkaar en steunen elkaar door dik en dun. Tegenwoordig zijn er meer ouders gescheiden dan dat er bij elkaar zijn. Je zou bijna denken dat er geen 'meant-to-be' bestaat en toch... Zie hier, het levende bewijs: mijn ouders. Ik kan alleen maar hopen dat ik dat ooit met iemand zal vinden.

Je had dat, en je weet het. Ik zucht en gluur naar Justin, die zich aan het volproppen is met een stapel pannenkoeken. Zelfs wanneer zijn hele gezicht onder de stroop zit ziet hij er nog aantrekkelijk uit. Ik leg voorzichtig mijn vingers op de schelp van de ketting. Ik voel mijn hart, onder mijn hand en de schelp, bonken. Voor het eerst sinds lange tijd valt het dunne ringetje om mijn linker ringvinger me weer op. Ik draag het nog steeds. Het doet me denken aan de avond dat Justin me vroeg zijn vriendin te zijn. Dat was een heel gelukkig moment uit mijn leven. Wat is er in hemelsnaam fout gegaan dat het zo af moest lopen? Was het karma? Heb ik iets ontzettend slechts gedaan, waardoor ik geen kans met Justin verdiende? Ik kan namelijk niet zomaar accepteren dat die versie van Justin is hoe Justin is. Dat zou namelijk betekenen dat alle mooie momenten die we hadden nep waren. Zou dat kunnen?
ik draai het ringetje rond mijn ringvinger en schud tragisch mijn hoofd. Nee, Justin is meer dan dat. hard aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant.

Mijn gedachtes worden onderbroken door een trilling in mijn broekzak.

M. Hey Cam, gefeliciteerd lieverd! Love U <3

Shit, waarom denk ik in hemelsnaam aan Justin? Ik heb Mason. Ik schud de opkomende herinneringen van Justin en mij weg en concentreer me op het eten van een croissantje. Mond open, happen, kauwen en slikken. Denk aan je eten... Eten, eten, over eten gesproken: Ik heb zin in spaghetti. Spaghetti, Celeste, date... Justin. Een kreun verlaat mijn mond. Geschrokken kijk ik op. Mijn ouders kijken me met een scheef gezicht aan. Ik lach, "Sorry, dit croissantje is zoooo lekker!" Mijn vader haalt zijn schouders op en gaat door met het naar binnen hengelen van zijn derde portie. Vanaf de andere kant van de tafel kijkt Justin me met een grijns aan. Met mijn mond vorm ik het woordje 'wat'. Hij haalt zijn schouders lachend op en gaat door met eten. Ik blijf hem aan staren. Ieuw, waarom ben ik zo'n creep? Kijk alsjeblieft niet op. ik. kan. niet. weg. kijken. Justin kijkt op en geeft me een vette knipoog. Kut. Een beetje oververhit stop ik een stuk watermeloen in mijn mond.

Ik moet dit rare terugvallende gevoelens onder controle krijgen, voordat Mason hier is.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

pam pam pam pam papam pam papam. (starwars)

nieuw hoofdstuk. ik heb weer inspiratie!!!

mocht je niet weten wat dat Spaanse stuk betekend: google it.

thank you very much, voor de leuke reacties op het vorige hoofdstuk en de support.

xoxo

gossip girl (geintje, it's just me)