_5_

3.6K 111 3
                                    

Pov Hannah.

Ik werd wakker en voelde hoe mijn haar op mijn gezicht plakte. Met een groote zucht stond ik op en liep naar boven.

In mijn kamer pakte ik mijn pyjama en wandelde dan naar de badkamer. Ik deed de douche aan en genoot van een lange en warme douche.

Toen ik klaar was ben ik meteen gaan slapen, al mijn eetlust was al verdwenen en naar de supermarkt kon ik niet meer gaan.

Ik liet me op mijn bed vallen en viel niet veel later in slaap.

      -volgende ochtend-

Ik werd door het geluid van mijn wekker uit mijn slaap gehaald en moeizaam stond ik op, toen ik in de spiegel keek herkende ik mezelf niet meer.

Mijn ogen stonden dof en leken geen kleur meer te hebben, mijn fel blauwe ogen die altijd zo vrolijk keken zijn weg, en dat alles in de laatste maanden. Mijn gewicht was dus duidelijk ook afgenomen. Omdat eten de laatste tijd niet meer wou lukken. En mijn kleren bleven hetzelfde, in tegenstelling tot andere kon ik niet elke week nieuwe kleren kopen. Ik droeg alles wel elke dag opnieuw. Iedereen wist welke truien en broeken ik had omdat er simpel geen verandering in kwam.

Mijn haar was dof en had de glans van vroeger al lang verloren, en de wallen die onder mijn ogen stonden gingen nooit meer weg. Ik zuchte door mijn gedachten en klede me aan.

Na alles gedaan te hebben zat ik al op mijn fiets onderweg naar school, Alice stond al te wachten en keek me achterdochtig aan.

"Hannah heb je gisteren iets gegeten?"
Vraagt ze voorzichtig.

'Ik ben in slaap gevallen en ik had nieks meer in huis' zeg ik snel, ik weet wel dat ze zal vermoeden dat ik lieg maar veel kan ze er niet aan doen.

"Je mag wel een broodje van me hebben tijdens lunch." Zegt ze lief.

Ik knik en lach dan naar haar terwijl we ons lokaal binnen stappen.
______________________________
Een saai deel ik weet het maar het volgende deel wordt beter! Tot dan en bedankt voor de 140 reads♡

Never be alone.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu