Pov Hannah.
Langzaam trek ik me terug uit de kus wegens adem tekort.
Ik kijk blozend naar de grond, ik weet dat heel de school ons zowat staat aan te staren.
"Maar Shawn we houden toch van elkaar?" Zegt Lea dramatisch als ze nog steeds voor ons staat.
"Ik hou van Hannah." Zegt Shawn.
Mijn mond valt open en ik heb mijn ogen nog nooit zo groot gevoelt, het voelt alsof ik versteend sta.
Maar na een paar seconden wordt ik terug in de realiteit gezogen en ik kan niets anders doen dan weglopen van Shawn, van iedereen.
"HANNAH WACHT!" Hoor ik Shawn nog roepen.
Maar hij is te laat, ik loop alle gangen door naar mijn plekje waar ik altijd kwam zitten met Alice.
Niemand vond ons hier, dus Shawn zal me nu ook niet vinden.
Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen en kijk doelloos voor me uit.
Iemand zoals Shawn kan niet van me houden, laat staan dat iemand dat kan.
Niemand kan van mijn houden en niemand wilt dat.
Na het verlies van mijn ouders ben ik veranderd, ik ben een hoopje die overgevoelig is.
Ik kan elke seconde in tranen uitbarsten, zoals nu.
Langzaam lopen de zoute tranen over mijn wangen.
Ik wil niet meer van mensen houden, want op een dag gaan ze weg en ben je helemaal alleen.
Alle meisjes liggen aan Shawn's voeten, maar toch wil hij mij.
Waarom?
Iedereen is zo veel mooier dan mij.
Iedereen is zo veel slanker.
Iedereen is veel grappiger.
Iedereen is veel beter.
Mijn gedachten draaien overuren terwijl ik blijf denken wat ik moet doen.
Ik heb zelf moeite om na te denken.
"Lex, jij en Levi moeten me helpen." Hoor ik Shawn zeggen.
Ik schrik en kijk voorzichtig achter het hoekje van de muur waar ik me op dit moment achter verstop.
Lex en Levi zijn de beste vrienden van Shawn, ze zijn broers maar lijken totaal niet op elkaar.
Lex en Levi zijn niet zo populair als Shawn maar toch kijken veel mensen naar hun op.
(Foto's van Lex en Levi kan je bij personages vinden.)
"Ik ben Hannah kwijt en ik moet haat terug vinden."
Zijn stem klinkt duidelijk bezorgd en wanhopig.
Even twijfel ik of dat ik naar hem moet gaan en hem vertellen dat alles oké is.
Maar mijn gedachten worden onderbroken door Shawn die tegen de telefoon begint te schreeuwen.
"ZE LIEP WEG TOEN IK HAAR KUSTE, IK WEET NIET WAAROM MAAR IK MOET HAAR TERUG HEBEBN VOORDAT ER IETS GEBEURT. IK KAN NIET ZONDER HAAR LEX." Schreeuwt Shawn bijan huilend.
Wacht huilt hij bijna?
Ik voel me elke seconde schuldiger worden.
"Het spijt me man, ik had het niet op jou moeten reageren ik wil Hannah gewoon terug." Zegt hij hopeloos.
'Shawn.' Zeg ik zacht terwijl ik achter de muur vandaan kom.
"God Hannah je bent oke." Zegt Shawn gerust als hij stevig in zijn armen sluit.
--------------------
Dit was een extra deel, het volgende deel zal donderdag of vrijdag komen!💕
JE LEEST
Never be alone.
Fanfiction(Dit is één van mijn eerste verhalen. ) Ontmoet Hannah, een 17 jarig meisje met blond haar en blauwe ogen. Op school wordt ze gepest door Shawn en zijn vrienden, hij is de badboy en heeft iedereen in zijn macht. Maar op een dag worden ze door de lee...
