Back Off, She's Mine (Under Revision)

Chapter 43: The Consequences

Kheana Zaila's POV.

Pagkaalis ni Drake, umupo agad ako sa kama ko. Pakiramdam ko nawalan ako ng hangin sa buong katawan dahil sa mga binitawan kong salita. Dahan-dahan akong nilapitan ni Blake at hinagod ang likod ko.

"It's ok. Atleast gumaan yung pakiramdam mo" sambit ni Blake sakin, pilit akong ngumiti.

Doon ko na-realize. Paano na pala ako kung wala si Blake sa tabi ko? Siguro mababaliw na ako kakaisip kung anong gagawin ko.

Ilang oras pa ang nakaraan nagpaalam na si Blake kaya mag-isa na naman ako sa kwarto. Mababaliw na naman ako.

Alas-sais na ng gabi pero hindi pa ako lumabas dito sa kwarto ko. Pakiramdam ko pagod na pagod ako.

Kinuha ko yung phone ko at nakinig ng Music sa Spotify.

Let's take our time tonight, girl
Above us all the stars are watchin'
There's no place i'd rather be in this world
Your eyes are where i'm lost in

Underneath the chandeleir
We're dancin' all alone
There's no reason to hide
What's were feelin' inside
Right now

So,Baby let's just turn down the lights
And close the door,
Oh! I love that dress
But you won't need it anymore
No you won't need it anymore
Let's just kiss till' we're naked, baby

Versace on the floor
Oh! Take it off for me, for me,  for me, for me now, girl
Versace on the floor——

Tapos biglang nag-stop yung music. Yun pala may tumatawag. Si Kiel.

"Panira ka ng moment. Alam mo ba yun?" Inis na wika ko sa kanya.

"Can we talk? Hihintayin kita sa Stuart" Cold na sabi niya.

Parang hindi si Kiel ito ha. Infairness! Ngayon ko lang napansin magkaboses pala sila ni Drake.

"Pwede bang bukas nalang?" Sabi ko.

"Pupunta ka o pupunta ka!? No choice ka, Kheazy! I'll give you twenty five minutes. Faster! Your time is running" Seryosong sabi niya bago niya pinatay yung tawag niya. Muli akong kinabahan sa mga sinabi niya. Bakit ngayon ko lang talaga napansin ang mga pagkakatylad nila ni Drake. Tsaka bakit alam niya yung Kheazy na pangalan ko? Zai lang ang sinabi kong pangalan sa kanila.

Naalala ko tuloy si Drake nung monster pa siya. Lagi niya akong tinatanong ng mga walang kwentang tanong katulad niyan. Urg. Nakakamiss yung dating Drake na monster. Sana hindi nalang siya nagbago.

"Ano pa nga bang magagawa ko? Time is running daw!" Padabog na wika ko sabay bangon sa higaan ko. Lumabas na ako ng bahay. Nakita ako ni Mama pero hindi parin niya ako pinapansin. Nakakalungkot isipin na ganito kami ni Mama.

Pagkarating ko sa Stuart, nakasakubing ko si Sasha at Bryan.

"Oh! Buti naman nandito ka na. Kanina pa umiinom yun" sabi ni Bryan sabay nguso dun sa gilid. Nakita ko doon si Kiel.

"Sige. Puntahan mo na, baka magwala pa yan" sabi naman ni Sasha.

"Anong bang nagyayari sa kanya? Alam niyo ba ang dahilan?" Tanong ko sa dalawa pero napakibit balikat lang ang mga ito

"Sige. Pupuntahan ko lang" paalam ko sa kanila, tumango ang mga ito.

Naglakad na ako palapit sa kaniya, Bigla siyang tumigil sa pag-inom ng beer ng makita niya akong umupo sa harapan niya.