KANLI SALTANAT

büyük devrim

"Muradım, aslanım gel hemen yanıma nerdesin sen ?"

"Geldim validem , ortalık kan gölü olmuş babam nerde neden gelmedi "

"Bilmiyorum aslanım gelmek istemedi , o kadar ısrar ettim ki ..."

"Kardeşlerim nerde ? Züleyha , yusuf ?"

"Gülşah kalfa bir şeyler yediriyor aslanım "

Şehzade murad ,babasının diğer eşi mihribanın yanına gitmişti hemen onu görünce , mihriban kucağında şehzadesi bir köşeye oturmuş bekliyordu.

Şehzade murad :

"Orhan kardeşim nasılsın ?"

"Abiii "

"Mihriban sultan neden burdasınız yanımıza gelin "

"Şehzadem çaresiz bir şekilde akıbetimizi  bekliyoruz "

"Orhan iyi dimi bir müşkülü yok "

"Orhanım iyi ,  aslan Şehzadem benim her zaman böyle kardeşini düşün, koru "

"Merak etmeyin mihriban sultan her daim kardeşlerim benim için değerlidir "

"Sağol oğlum ..."

Şehzade murad yufka yüreği ile kardeşini düşünmüş , ayrı anadan olsalarda kardeşlikti bu hiç bir duyguya benzemez hiç kimseyle bir tutulmazdı....

Hanedan mensupları mahzenlerde saklanırken sultan alparslan ve validesi begüm sultan has dairede bekliyorlardu . Asiler saraya girmiş ortalık toz duman olmuştu , hassa ordusu fazlasıyla çaba göstermiş lakin eli kılıçlı zorbalar saraya girmeyi başarmıştı . Sultan Alparslanın dairesinin önü tam bir ordugaha dönmüş askerler koridorun sonundan başına kadar dizilmiş akıbeti bekliyorlardı .
Sultan alparslan çaresizce süleyman ağa ya döndü :

"Süleyman ağa haremim güvende dimi?"

"Sultanım merak etmeyin , aileniz emniyette mahzene aldık en ufak anda muhafızlar hazır kıllarına bile zarar gelmeyecek "

"Validem , lüften izde inin bunların hesabı benimle "

"Aslanım , yiğidim ben seni bırakır nasıl giderim kurtlar sofrasına , sen benim canım sen benim evladımsın oğlum , nasıl bırakırım seni "

"Validem hakkınızı helal edin ..."

"Alparslan kes sesini ne bu helallik, ölüme gider gibi "

"Validem asiler ...."

"Düşüncelerini yok et alparslan sen sultan ertuğrul hanın ve begüm sultanın oğlusun, dik dur , boyun eğme kimseye . Sen ki bütün alparslan devletinin sultanı ve hükümdarısın bu asil kan sana ismini taşıdğın ata alparslan han'dan geçti , zinhar oğlum boyun eğme "

Valide sultan oğlunu teskin etmeye çalışırken bir yandan kendi kendini yiyordu . İçin deki ses 'bugün ölüm günü,bugün hakka yürüme günü ' diyordu lakin içindeki sesi bastırmaya çalışıyor düşüncelerini siliyordu ne kadar fayda etmede de . Sultan dairesine bir anda alel acele şekilde hasan ağa gelmişti , hasan ağa suratı peş karış bir şekilde sultan alparslanın yüzüne baktı ve sesi titreyerek :

"Sultanımız , efendimiz ..."

"Ne oldu ağa de hele "

"Efendimiz asiler içeriye girdi , hareme girdiler "