FİLMİN ÖYKÜSÜ 2: Film Devam Ediyor

AYRI GÜNLER

Sidhart;
Eniştemin ani tatilleri benim için çok iyi oluyor. Bugün tüm şirkete izin verdi. Çekimlerin olmaması işimize yaradı.
Kahvaltıdan sonra odama kapanıp günlüğü okumaya devam ettim.

"Sid?"
"Abla!?"
"Are ne oldu yâr birden rengin attı."
"H-hi-h-hiç."
"O? O arkana sakladığın ne?"
"Ne? Neyden bahsediyorsun."
"Sid ben gelince sakladığın şey neydi?"
"Didi tum tik he na? (Abla iyi misin)  ben bir şey saklamadım."
"Sid bana rol yapma sen oyuncu değilsin senaristin söyle neydi o hem benden niye saklıyorsun ki ben senin ablanım değil mi?"
"Kızmıyacaģına söz ver."
"Tamam."
"Are söz ver yâr."
"Mein vaada karata hoon (Me vadaa karta hu) (söz veriyorum) "
"Le ci. (Al)"

[(YZRDN: yazarınız yine çok hintçe kullanmaya başladı bu size yansıttıklarım birde ben yazarken düşünün 😂)]

"Are! Jameela'nın günlüğümü!?"
"Arabada kalmış dayanamadım aldım okudum."
"Are yâr benden bunu mu saklıyorsun. Tabiki okuyucaksın o senin nişanlın."
"Abla? Sen iyi misin?"
"Evet?"
"Böyle diyeceģini bilseydim ilk başından gösterirdim."

Ablam gülümsedi bu gülümsemeden sonraki hareketin bu olacağını tahmin edemezdim. Defterle bana vurmaya başladı.

"Dayanamadın ha! Öyle mi! Sen nasıl bi çocuk oldun böyle!"
"Abla... abla dur... abla canım acıyo... ablaaa.... abla yavaş..."
"Dayanamamışmış şuna bak! Birde kızmıyacağına söz ver diyo. Kızın özelini okuyorsun."
"Abla dur... hem...ne ....abla yavaş lütfen. Ne özeli ben onun nişanlısı değil miyim her şeyini biliyorum.."
"O yüzden gece boyu okudun dimi bildiğin şeyleri."
"Ne! Bir dakika sen benim gece boyu okuduğumu nerden biliyorsun."
"Gördüm."
"O zaman neden gelip uyarmadın beni peki Bayan Khan."
"Şu sahne için."
"Abla... sen bunu hakettin.."

Ablamı gıdıklamaya başladım.

"Are Sid dur... are yâr... sid...hahahhahaha.siiiiiidddd... Rahuuuulll kurtar beniii... ahhahahhaha... Siiiddd lütfen.."
"Seni azâd ediyorum."

Ablam defteri kaptı..
"Şimdi seni Jameela'ya söylebilirim biliyorsun değil mi?"
"Abla bunu yapma. Bilerek aldığımı sanır."
"Öyle değil mi zaten."
"Hayır."
"Are aldığına pişman bi halin var ne oldu."

Ablam kapıyı kapatıp yanıma oturdu.
"Abla aslında ben bunu bilerek almadım. Jameela'nın bavullarını alırken onu aldım. Jameela'ya vericektim ama farketmeden bagaja koymuşum. Sonra onu vermek için sürekli kendime hatırlattım ama dün yine unutmuşum bagajda kaldı. Akşam alıp okumuyordum bile ama orda kalmasına dayanamadım. Hem okuyunca sanki Jameela yanımda olucakmış gibi hissettim."
"Areee benin küçük kardeşim. Peki neden pişmansın."
"Abla okuduğumdan beri kendimden nefret ediyorum. O 5 ay boyunca Jameela hergün deftere kendinden nefret ettiğini ve berbat biri olduğunu yazmış bunun tek sorumlusu benim bunları okuyunca eşekliğimin tekrar farkına vardım."
"Sidhart sen filmin sadece ilk yarısını okumuşsun unutma film asıl intermission'dan sonra başlar devamını okuyunca Jameela'yı ne kadar mutlu ettiğini farkediceksin hatta belkide o, o günlere teşekkür etmiştir. Neden biliyor musun, çünkü sizin ayrılığınız sizin aşkınızı çok ama çok kuvvetlendirdi. Eğer o 5 ay olmasaydı belkide bu kadar bağlanamayacaktınız birbirinize.. Ben eminim Jameela'da benim gibi yazmıştır."
"İyi varsın abla."
"Are biliyorum kardeşim iyiki varım. Hadi ben gidiyorum sende okumana devam et. Konuşmak istediğinde yanıma gelmen yeterli enişteni atarız."

Gülümsedim. Ablam Jameela'dan daha deli. Öylede olması gerek miyor mu o filmin ilk heroini.

Ablam çıktıktan sonra okumaya başladım

'Eminim Sidhart bana sinir oluyor ama ben onu sinir etmeyi bile özlemişim. O çok inatçı biliyorum ama ben ondan daha inatçıyım!'
...

'İki hafta geçti Yuvraj beni yıldırmaya çalışıyor ama hayır yılmadım yılamam.'
.....

'Are yâr bu kız nerden çıktı şimdi. Stajermiş! Yuvraj'ın arkadaşıymış üniversiteden!! Onu boğma istiyoruuumm!!'
.....
'Bugün Nandi'nin nişanı vardı ve ne olduğunu bilemezsin Rohini abla doğum yaptı. Şu an hastahanedeyiz çay alıp Rohini ablanın yanına geri dönücem. Aramıza hoş geldin Anjali.'
....

'İmkansız dediğim bir şey oldu. Pratabh bana bir özür mektubu bırakarak gitmiş. Hatasını anladığını söylüyor are yâr her şey yoluna giriyor..'

'Sidhart her şeyi biliyormuş suçsuz olduğumu bugün yine onunla tartıştık ama bunu özlemişim artık hep beraber olucaz..'
....
'Yarın Lucknow'a gidiyorum annemlerle Sidhart'ı konuşmaya hayır hayır o benim Yuvraj'ım. Onu şimdiden özledim.'

Günlüğü kapadım. Sanki onu okurken Jameela yanımda gibiydi.. Sanki bana gülüyordu karşımdan onu özlediğimi farkettim.. Onu gerçekten çok özledim...

Jameela;
Dün eve geldiğim gibi yatıp uyudum ve anca bu sabah kalkabildim
"Günaydın mammi."
"Günaydın. Hadi avluya geç herkes seni bekliyor yemek için."
"Peki, geliyorum."

Ha sizi ailemle tanışťirmayı unuttum.
Annem Nisha Sharma. Babam Harinder Sharma. Abim Mohan ve küçük kardeşim Sohil.

Avluya çıkıp herkese günaydın dedikten sonra kahvaltımı yapmaya başladım.

"Jammi sen neden eve geldin?"
"Geri mi döniyim abla?"
"Hayır lakin ani oldu."

Masanın altından ablama tekme attım. O ise pis pis sırıtmaya devam etti. Gelmeden önce onu arayıp her şeyi anlatmıştım büyük ihtimalle oda anneme anlattı. Kahvaltı bittikten sonra babam,eniştem ve abim işe Sohil okula gitti.
Sofrayı toplarken ablam birden gelip kulağımı çekti.

"Ablaya tekme atmak ha!?"
"Aahhh kulağım. Onu hakettin."

Ablam kulağımı bıraktı.
"Are meri chhotee pagaal bahan. Kya hua yâr?(Are benim küçük deli kardeşim. Ne oldu ki yâr.)
"Ablaaa!
"Anne Jameela neden geldi biliyor musun?"

Annem gülerek ve dalga geçerek
"Bizi özlediği için geldi tabiki kızım."
"Are mammi emin ol bizi 2 ayda ne kadar özlediyse başkasını 2 günde o kadar özlemiştir hatta daha fazla özlemiştir onu bırakıpta bize mi gelicek."

Are yâr ablam iyiki bahsetti 2 gündür Sidhart'ı aramadım.

"Helooo Jameela-ji burda mısın Are şuna bak anne daha biz onunla dalga geçerken onun aklı Mumbai'ye geri dönmüş."
"Ben odama gidip gelicem."
"Are yâr ben ne diyorum sen ne diyorsun."

Odama gidip telefonu aldım.
Yuvraj... Ara...
Çalıyor...

"Dojeks dünden beri seni arıyorum neden ulaşılmıyor telefonuna ne kadar merak ettiğimi biliyor musun sen? Neden beni aramadın.. Alo orda mısın? Are bu ses.. sen.. aģlıyor musun. Neden?!"
"İyikide aramamışım yoksa bana Dojeks diyip beni azalar mıydın."
"Jame- Dojeks sen hiç değişmiyiceksin. Beni neden aramadın söyle şimdi ve neden telefonuna ulaşılmıyordu."
"Dün hatlarda bir sıkıntı vardı ve telefonlar çekmedi."
"Neyseki düzelmiş yoksa ben..."
"Yoksa sen..."
"Seni özledim Dojeks."
"Bende Sidh- Yuvraj. Şimdi annemin yanına gitmeliyim seni tekrar ararım."
"Göz yaşlarını silmeyi unutma ve tıpkı şu anda yaptığın gibi gül yoksa annen endişelenebilir."
"Peki." Dedim gülümseyerek ve telefonu kapadım.

Gözlerimi silmek için aynaya bakarken yine kendimle konuşmaya başlamışım.
"Are Jameela dünyanın en mutlu insanı gibi hissediyorsun değil mi haklısın yâr dü-"
"Haklısın yâr bende dünyanın en mutlu baldızıyım çünkü kardeşim eniştem tarafından çok seviliyor. Her neyse bayan Sharma kendinle konuşacaģına annemin yanına gelde onunla konuşalım. Hadi yàr acele et."

Güldüm ve annemin yanına indim. Keşke Rohini abla yanımda olsaydı benim 10 cümlede söyliyeceğimo o bir cümlede bağlardı. Hay Rabba sen bana yardım et..

_______
"Bi dahaki bölum hizli gelicek insaallah" bu cümleyi tanidiniz diğmi ne zaman desem bolum her zamankinden daha geç geliyor 😂 aklimda fikir varken yazayim diyorum hooop zaman geciyor  ve ben o fikir ustune calisiyorum calisiyorum ve calisiyorum iyice bolum kafamda netlesiyo ama yazmiyorum ah kafamin icindekileri bir gosterebilsem size 😂😂