FİLMİN ÖYKÜSÜ 2: Film Devam Ediyor

AÇILIŞ

Jameela;
"Mandeera teyze ben nasıl başlıyıcam bilmiyorum. Bunu sana söylemem gerekiyor ama nasıl."
"Ne oldu kızım kötü bir şey mi var?"
"Mandeera teyze. Sen bana Sidhart'ın gerçek ailesini sürekli aradığınızı söylemiştin."
"Evet?"
"Onun ailesini bulunca çok mutlu alacağınızı Sidhart'ın o 5 yaşından önceki gülümsemesi gibi içten samimi ve sıcak bir gülümsemesi için onun mutluluğu için her şeyi yapabileceģinizi söylemiştin."
"Evet. Bunu yapmaya her zaman hazırım. Yoksa?"
"Evet Mandeera teyze?"
Mandeera teyzeninde gözlerinin içi parlıyordu. Hem gülüyordu hemde ağlıyordu.
"Nerde nasıl? Jameela anlatsana yavrum."
"3 ay önce Sidhart asistanlık için Rahul abiye başvuruduğunda o onun için sadece bir patron ve Rohini ablada patronunun karısıydı. Aradan 1 hafta geçince sürekli yanında olabilecek olan insanlar oldular ailesi gibi sizler gibi aslında Sidhart bilmeden öz ailesini kendisi buldu. Asistanı olduğu kişi eniştesiydi patronunun karısı ablası.."
"Ja-ja-Jameela sen neler söylüyorsun böyle."
"Mandeera teyze Sidhart'ı siz büyüttünüz okuttunuz ona sevginizi ve emeğinizi verdiniz bunu size sormadan ona söyliyemezdim. Uzun süredir kuşkulanıyordum bir kaç parçayı bir araya getirince bir şeyler çıkıyordu ortaya ve şimdi bu test en güzel kanıtı oldu Mandeera teyze Sidhart Rohini ablanın öz kardeşi.."
Mandeera teyze sevinçten yerinde duramıyordu sanki.
"Sidhart buna çok sevinicek. Jameela sen, sen bir çocuğun ümitlerinun karşılığını ona vericeksin. Peki bir şey sorucam Sidhart annesinin öldüğünü söylemişti ama Rohini-jinin annesi yaşıyor."
"Aesma teyzeyede oğlunun öldüğünü söylemişler burda bir kopukluk var bunu Ibraheem amca yapamaz başka birinin parmağı var bunu araştırmam gerekiyor ama nasıl?"
"Sen yaparsın ben inanıyorum kızım."
"Mandeera teyze bunu yapamayacağım çünkü artık burda olmayacağım ben Londra'ya gidiyorum."
"Ne! Neden?"
"Ordan bi teklif aldın ve kabul ettim. Mandeera teyze şimdi bunu Sidhart'a nasıl söyliyeceğimize bakalım."
"Bunu pat diye söyleyemeyiz biri söylememrli kendisi test sonucunu görürse daha iyi olur. Eğer birisi söylerse tepkisini saklar onu tanıyorsun."
"Haklısın o zaman.."
Mandeera teyzeye aklımdaki planı anlattım. Daha sonrada Aisha teyzeyle gitmek için kalktık.
"Çok teşekkür ederim Jameela Sidhart'ın yüzü tekrar gülücek."
Gülümsedim.
"Mandeera teyze Sidhart'a Sidhart adını siz mi koydunuz?"
"Haa evet. Vishnu ile bir çocuğumuz olursa adını Sidhart koymak istiyorduk. Saheer'le Sidhart benzer olduğu için biz ona Sidhart dedik."

"Are bunu hiç bilmiyordum."

"Nerden bilebilirsin ki kızım." Dedi Mandeera teyxe gülümseyerek.

Plana gelirsek. Herkesin mutluğunu görmek istiyorum ama ortalarda gözükmek istemiyorum. Herkes benim 2 gün sonra gideceğimi sanıyor ama ben yarın açılıştan sonraki uçakla gidiyorum. Yani onlar mutluluklarını yaşarken bende uçakta olacağım ve bu şekilde kimse beni düşünmek zorunda kalmıyıcak. İçim rahat umarım bi aksilik çıkmaz...

1 Gün Sonra;
Rahul abi sabah erkenden bizi topladı kahvaltıdan sonra ofise geçicez. Herkes çok heyecanlı. Asıl heyecanlı olan ise benim.

Kahvaltıda herkes mutluydu ve gülüyordu Sidhart bile..
Herkesi özliyeceğim. Bu gece gideceğimi kimse bilmiyor biletimin yarına olduğunu sanıyorlar bu benim için daha iyi..
Kahvaltıdan sonra hep beraber ofise geçtik. Her şey 3 gün önceden hazırdı zaten ufak tefek işleri hallettik. Açılış partisi akşamdı. Yaklaşık 1 saat sonrada konuklar gelmeye başlar.
Rahul abi bize ilgileneceğim kişilerin listesini verdi. Farketmeden Sidhart'la karşı karşıya gelmişiz. Listeye bakınca birden kafamı kaldırıp Sidhart'a baktım onunda aynı nedenle bana o şekilde baktığına eminim. Neden değil nedenler desek daha mantıklı olucak. 1. Si bu listedeki kişilerle ikimiz ortak ilgileneceğiz ve 2.si listede Zain ve nişanlısı var. Aslında bu benim korkum değil asıl korkan Sidhart. Ben Seema ve Zain'e her şeyi anlatmıştım zaten tabi Sidhart bunu bilmiyor her neyse. 1 saat sonra herkes gelmeye başladı.

Konuklarla birbir selamlaşmak kendini tanıtmak çok yorucu yâr.

Açılış konuşması için herkes Rahul abinin yanında toplandı.

"Hepiniz hoş geldiniz. R&R Production aslında iki gencin hayaliydi ve onlar bugün hayallerini gerçekleştirdiler. 1 ay boyunca tüm ekibim çok güzel çalıştılar hepsini çok teşekkür ederim özellikle sevgili eşim Rohini'ye ve sizlerede bizi yalnız bırakmadığınız için şükranlarımı sunuyorum. Hepiniz hoş geldiniz."

Rahul abi sahneden inince herkes onu ve Rohini ablayı tek tek tebrik etti. Zaman çok hızlı geçmiş saat 22.00'a gelmiş bile. Uçağım bir buçuk saat sonra. Yanımda getirdiģim zarfları garsona verdim. Üstünde adı yazılı olan kişilere vermesini söyledim. Evet yâr test sonuçları. Aisha teyzeyle göz göze gelince bana gülümsedi. Herkes eline gelen zarfı merakla açmaya başladı. Açınca neler olacağını bilmiyorum çünkü şu an taksideyim ve havalimanına gidiyorum. Bu aileyi özliyeceğim...

Sidhart;
Garson elinde ismimiz yazılı olan zarfları bize verdi. Kimin verdiğini sorunca bilmiyorum dedi. Zarfı açtım. Katlanmış kağıdın üstünde önce bunu oku yazıyordu. Merakla bir şey yazmayan kağıdı açtım.

'Biliyorum önce bunu oku yazan kağıdı açmadın zaten önce okuman gereken kağıtta buydu. Sidhart aileni bulmak istediğini biliyorum bir umutta olsa annenin yaşadığına inandığınada haklısın annen yaşıyor kim olduğunu diğer kağıtta görüceksin. Kendine iyi bak.'

Yutkundum... Diğer kağıdı açtım. Bi anda ortam sessizleşti. Annem yaşıyor. Benim annem. Öz annem. Hep özlemini duyduğum kişi.. Ama kim diye kağıtta gözümü gezdirirken 'Aesma Siddiqqi' ismini gördüm. Nasıl? Aesma teyze benim annem mi!

Farketmeden tüm ekip bir yere gelmişiz. Kafamı kaldırdığımda Rohini ablayla göz göze geldik.
Gözlerinden yaşlar akarak
"Sa-Saheer." Dedi evet bu benim adım. Kimsenin bilmediği..
Rohini abla "Anne?" Dedi.
Aesma teyze mi demeliyim anne mi?
"Biliyordum hissetmiştim kolundaki iz bakışların sen Saheer'sin."
"Anne." Diye ağlayarak Sarıldım. Ben yıllardır bu anı bekliyordum.
Ve öz ailem 3 aydır yanlarında olduğum kişiler.
"Rohini abla, Nandi."
"Rohini abla değil yâr abla."
O benim ablam 3 aydır eşine asistanlık yaptığım kişi öz ablam.
"Rüya değil mi yine o saçma rüyalardan onları kendime yakın gördüğüm için bu rüyayı görüyorum."
Aisha teyze yanıma geldi
"Rüya değil evlat gerçek. Onlar senin öz ailen. Sonuçlar elimize dün geldi. Jameela bu günü bekledi size bir hediye vermek için."
"Ama bu nasıl olur."
"Aesma 20 sene önce çok hastanmıştı ve oğlu yani sende. Sizleri ayrı odalara aldılar bir vakit sonra ona senin öldüğünü ve cenazeyle ilgilenemeyecekleri için onlara vermediklerini söylediler. Ama aslında böyle bir şey yoktu."
"Ve banada annemin öldüģünü ve babamın beni istemediģini söylediler."
"Baban senin öldüğüne inanmamıştı hangi hastane böyle saçma bir nedenden cenazeyi onlardan alabilirdi ki seni çok aradı ama bulamadı o da kabullendi."
"Yani babam suçsuz."
"Evet oğlum. Onlar senin ailen."
Hem ağlıyorum hem gülüyorum hepsini birden sarıldım 20 yıldır bu anı bekliyordum.
"Anne, baba, abla, Nandi" diyi tekrar sıkıca sarıldım onlara ağlamaktan gözlerim yanıyordu. Bu nasıl oldu. Onlar benim ailem ve karşımdalar.
Hayatımın mutlulukları geri geldi.
Mutlu hayata merhaba...

Aisha teyzeye döndüm.
"Jameela! O nerde?"
Hepimizin telefonuna aynı anda mesaj geldi.
"Umarım artık hep mutlu olursunuz. Size bugün gideceğimi söylemediğim için beni affedin."

"Jameela!"
Koşarak salondan çıktım. Jameela'yı durdurmam lazım...