FİLMİN ÖYKÜSÜ 2: Film Devam Ediyor

KARŞILAŞILAN NİŞAN..

Rohini; 

Nandi'yle konuştuktan sonra Rahul'lerin yanına gittim. Maç bitmiş anlaşılan hepsi başka şeylerle uğraşmaya başlamış.
"Rohini nasılsın?"
"İyiyim?"
"Aşkım ben sana bir şey diyicektim ama"
"Unuttun."
"Evet"
"Şirinlik yapma bana söyle."
"Yarın bir nişana davetliyiz."
"Ve bunu bana şimdi söylüyorsun."
"Unuttum yâr."
"Peki peki."
"Akshay'in nişanı."
"Are yâr sana inanmıyorum bunu nasıl unutabilirsin Akshay senin en iyi asistanındı."
"Lütfen Sidhart'tan sonra."
"Şimdi kardeşimi yücelterek gözüme girmeye çalışma çocuğa yardımcı olurduk birkaç gün."
"Gidiyoruz o zaman."
"Ben yardım ederdik diyorum sen gidiyor muyuz diyorsun Rahul gerçekten çıldırtıyorsun beni."
"Seni seviyorum."
"Deli adam. Neyse ben yatıyorum çok yorgunum Sam hadi sende yatağa."

Sameer'i elinden tutup odasına çıkardım.
"İyi geceler benim prensim."
"İyi yeceyey anne."

Sameer'in bu kadar fazla y kullanması bazen beni bile güldürüyor. Kendi odama geçip kıyafetlerimi değiştirdikten sonra yatağa uzandım. 2 dakika sonra Rahul geldi.

"Rohini? Uyudun mu?"
Yüzümü ona döndüm.

"Tçhhh"
"Ne düşünüyorsun?"
"Rahul bugün kiminle karşılaştım biliyor musun?"
"Kiminle?"
"Jameela?"
"Ne!"
"Şiiiişş sessiz ol."

Her şeyi Rahul'ede anlattım.
"....İşte böyle."
"Şimdi ne olucak?"
"Bilmiyorum yâr ama Sidhart'ın bir daha üzülmesini istemiyorum. Onların birbirleriyle karşılaşıp konuşmaları lazım ama nasıl?"
"Rohini aslında benim aklıma bir fikir geldi."
"Nedir?"
"Sidhart Jameela'yı dinlemek istemiyicek ama biz onu buna mecbur bırakıcaz."
"Nasıl?"
"Bizim şirketin hukuki danışmanı kim?"
"Ben?"
"Peki senin asistanın kimdi?"
"Jameela?"
"Senin doģumuna bir ay kaldı yani senin işlerini asistanın yapması gerek."
"Sende karının yanında olmalısın ve bu ayki işlerde hep hukuki işler dimi sen yoksan asistanın var demektir."
"Aynen öyle."
"Zekana hastayım yâr."
"Sadece zekama mı?"
"Uykum var."
"Nasılda farklı bir şey."
"Rahuul."
"Tamam tamam iyi geceler."

Umarım bu plan umduğumuz gibi gider...

Jameela;
Rohini ablayla konuştuktan sonra kendimi rahatlamış hissettim. 5 aydır yaşadıklarımı kimseye anlatamamıştım ona anlatınca içimde bi ışık yandı sanki. 5 ay onlardan uzak kalmak ne kadar zordu biliyor musunuz.. En zoruda Sidhart'a bir açıklama yapamamak. Onun yanına olamamak. Ona her zaman yanında olacaģımı söylemiştim ama yapamadım. 5 aydır yüzünü daha görmedim ve onu gerçekten özledim...
Taksiye binip eve, benim için hapishane olan eve gittim. Pratap beni kapıda karşıladı.

"Hoşgeldin Jui."
Bir şey demeden içeri geçtim.

"Burayı özlemiş misin? Günün nasıldı?"
"Özlemek? Neden? 4 aydır burdan uzakta değilim ve buraya geleli 4 hafta yani 1 ay oldu o zamandır da evden çıkmıyor değilim burası benim için bir hapishane gibi deģil dimi?"
"Jui...ben."
"Sen Pratap Sharma sen bana burayı hapishane yaptın bugün izin günümdü deģil mi nede olsa iki ay sonra benimle evleniceksin ve her ay bir gün izin günüm olucak dimi?"
"Jui saçmalıyorsun."
"Asıl saçmalayan sensin Pratap Sharma 5 aydır saçmalıyorsun!"
"Jui sakin ol"
"Ben sakin bi insandım. 5 ay öncesine kadar."
"Sana bir şeyler hazırlamamı ister misin? Aç mısın?"
"Hayır yemiyicem ben odama çıkıyorum."

Odama çıkıp ağlamaya başladım. Pratap benim en yakın arkadaşımdı içimi dökebildiğim tek insandı ama onun bana yaptıģına bak.
Yatağa yattım ve uyumaya çalıştım. Tek duam bu işkencenin bitmesi...

SABAH;
Kalkıp yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi değiştirdikten sonra salona geçtim.
"Günaydın Jui. Sana kahvaltı hazırladım."
"Sanırım hâlâ bilmiyorsun senin hazırladığın kahvaltıyı yemiyorum."
"Peki nasıl istersen ben dışarı çıkıcam send-"
"Bende hapishane hayatıma devam edicem."
"Akşam bir arkadaşımın nişanı var bizi davet ettiler. İsters-"
"İstersem mi? Benim isteklerim tam 5 ay önce rafa kaldırıldı artık senin isteklerinle yaşıyoruz değil mi?"
"Jui bana haksızlık ediyorsun. Ben senin mutluluğun için-"
"Benim mutluluğumu düşünseydin beni o akşam seninle gelmeye zorlamazdın."
"Jui.."
"Git lütfen git."