İnternet Aşkı | Joe Sugg

4. Bölüm

  Hayalimi gerçekleştirdiğime inanamıyorum. Evet, evet şuan resmen İngiltere'ye giden uçağın inmesini bekliyorum. Ama hayalim Amerikaydı değil mi? O işte ufak bir değişiklik oldu. Durun size en başından anlatayım...

♥️️♥️️♥️️♥️️♥️️♥️️♥️️

  Kermit ile bir yıldır internetten konuşuyorduk. Ve evet ne kadar inatçı da olsam onun gerçek ismini öğrenememiştim. Bir yıldır birisiyle konuşuyordum ve en yakın arkadaşım o olmuştu ama kişisel bilgilerini söylemeyi hiç istemiyordu. Ben de ısrar etmedim sonuçta sadece konuşuyorduk birbirimizi bir kere bile görmemiştik. Aslında ona resmimi atmıştım ve beni Snapchat'ten sürekli takip ediyordu. Yani onu bilmeyen kişi bendim. Hiç tanımadığım birisiyle konuşuyordum ama bir yandan da onu çok iyi tanıyormuşum gibi hissediyordum. Ailem ya da arkadaşlarım onun hakkında bir şey biliyor muydu? Hayır çünkü ne diyebilirdim ki. Kendi ismini, nerede yaşadığını bilmediğim bir çocukla en yakın arkadaş oldum mu? Bunu demeyecektim ama onun nasıl biri olduğunu gözlerimle gördükten sonra belki her şeyi anlatabilirdim. 

  Üniversite sınavından'dan aldığım not ile Amerika'da çok istediğim bir okula girme şansım vardı ama tam o zamanlarda biz Kermit ile buluşmak istiyorduk. Birbirimizle onca sır, üzüntü paylaşmıştık ve artık biraz da normal arkadaşlar gibi zaman geçirip eğlenmek istiyorduk. Açıkçası o hiç korkuyormuş gibi değildi çünkü benim nasıl birisi olduğumu biliyordu ama ben belki de beni kandıran psikopatın teki ile buluşacaktım. Arkadaş olarak nitelendirdiğim kişi benim ağlaya ağlaya Türkiye'ye geri dönmemi sağlayacaktı. Bense hayatta en azından bir konuda korkusuz olarak işe başlamaya karar verdim ve bir yıldır konuştuğum arkadaşım ile buluşma teklifini kabul ettim. Konuşma şöyle oldu;

''Tamam, kabul ediyorum. Buluşalım''

''O zaman en kısa zamanda İngiltere'ye gel. Ben seni orada karşılarım.''

''İyi de ben seni nereden tanıyacağım.''

''Merak etme ben bulurum seni.''

''Ayrıca ben hayatımda hiç Türkiye dışında bir yerde olmadım. Ailem buna hayatta izin vermez ve hiç uçağa da binmedim. Üstelik tek başıma? Bunu yapacak kadar cesur değilim. Sen buraya gelsen olmaz mı? Ailemi bir şekilde kandırırım sonra da zaten seninle bir yıldır konuştuğumu en yakın arkadaşım filan olduğunu söylerim.''

''Duygu hayır olmaz. Ben oraya gelemem. Aslında senin gelmene yardımcı olabilecek bir fikir var aklımda.''

''Nedir o?''

''Hani az önce gelmiyorum diyordun.''

''Evet ama bir fikrin varsa dinlerim yanii''

''Peki :D''

''ee, hadi söyle.''

''Şimdi sen Amerika'da okul kazanmamış mıydın? Orası Amerika değil de İngiltere olsa?''

''Yok artık!''

''Dur, sakin ol. Bak ben burada çok iyi bir yerle görüştüm ve seni alabileceklerini söylediler. Ben de belki kontenjan kalmaz diye senin kaydını hemen yaptırdım.''

''Bana sormak aklına gelmedi mi?''

''İşte şimdi soruyorum ya. Buradaki okul da en az Amerika'daki okul kadar iyi. Gelirsin, beğenmezsen okumazsın olur biter. En azından bir gelip gör.''

''Ailem bunu yer mi dersin?''

''Keşke en başından internetten birisiyle yazıştığını onlara söyleseydin ama tabi benim kim olduğumu bilmediğin için sen de haklısın.''

''Acaba kişiliğini neden bu kadar sır gibi saklıyorsun çok merak ediyorum.''

''Sanırım yakında öğrenmek üzeresin. Buraya gelince bu konuyu sana açıklayacağım.''

''Umarım bir seri katil çıkmazsın...''

''Bu konuyu konuşmuştuk!''

''Evet, evet. Biliyorum :D''

  Evet bu konuşmamızdan sonra bana aptal bir karar aldırmayı başaran en yakın arkadaşım olmuştu. Zaten hep de öyle olmaz mıydı? Nerede en saçma şey var onunla yapardınız. Ben de ilk defa bir konuda kararlıydım. İngiltere'ye gidecektim. Tanımadığım birisi yüzünden hayallerimden vazgeçecektim ama seçim şansı bendeydi. Böyle olmasını ben istemiştim ve kötü bir sonuçla karşılaşırsam da bunu çekecek olan yine bendim.

  Ailemle konuştum ve gerçekten hiç karşı çıkmadılar. Sonuçta onlar için Amerika ve İngiltere'nin bir farkı yoktu. Belli ki hayallerim de umurlarında değildi. Evet bu sefer ben de hayallerimi umursamıyordum. Ne olacaksa olacaktı. Hem en güzel şeyler beklenmedik şeylerdir dimi? İngiltere bana istediğim güzelliği getirecekti bunu biliyordum ve kötü şeyler olsa bile en yakın arkadaşım ile bunun üstesinden gelecektik. 

  Kermit'e hemen olumlu cevabı söyledim ve bana internet sayfasından çekilmiş bilet bilgileri fotoğrafını attı. Hiç vakit kaybetmeden bana bilet almıştı. Sanırım ikimiz de bu buluşmayı uzun süredir bekliyorduk ve çok heyecanlıydık.

♥️️♥️️♥️️♥️️♥️️♥️️♥️️

  Uçağın camından dışarıya baktığımda anons yapılmaya başladı ve ineceğimizin haberini aldım. Anonsun ardından içimde çok büyük bir gerilim dolaşmaya başlamıştı. Birkaç dakika sonra en yakın arkadaşımı görecektim ve gerilmemek elde değildi ama olabildiğince sakinliğimi korumaya çalıştım. 

  Uçaktan indiğimde etrafa gözümü gezdirmeye başladım. Acaba hangisi oydu? Ve umarım beni tanırdı yoksa İngiltere'de bir başıma kalacaktım. Bunun düşüncesi bile korkunçtu. Ben bunları düşünürken birden birisi gözüme çarptı. Yok artık o olamazdı değil mi? Şu köşedeki altın sarısı mükemmel saçlarıyla duran kişi Joe Sugg değildi değil mi? Herhalde hayal gücümü yolda kaybetmeyi başaramamıştım ve beni takip etmeyi başarmıştı ya da İngiltere bana adımımı attığım anda gerçekten çok iyi gelmişti ve beni mutlu etmeyi başarmıştı. Joe'yu görünce ne yapardınız? Büyük ihtimal bir imza filan isterdiniz değil mi? 

  Evet ben de öyle yapacaktım. 

  Hayır! Olamaz yanımda ne kağıt ne de kalem var. Evet, mükemmel!

  Ben bu düşüncelere dalmışken Joe'nun benim olduğum tarafa doğru baktığını gördüm ve herhalde arkamda birisine bakıyordur diye düşünüp kim olduğunu anlamak için arkama baktım. Kimse yoktu. Sonra birisi bana ''Miss Piggy!'' diye seslendi ve sesin geldiği yöne doğru baktım ve o kişinin gerçekten de o olduğunu gördüm. Yok, yok ben kesinlikle hayal kuruyordum. Şuanda sanki uyuşturucu almış gibiydim. Sanki kafam güzeldi, ama uyuşturucu kullanan birisi değildim ve sonuna kadar da karşıydım. İşte ben de herkes gibi filmlerden biliyordum. 

  Kendimi bu düşüncelerden kurtardığımda tekrar ona baktım ve buraya doğru geldiğini gördüm. Üstelik gülümsüyordu! Yok artık!! 

  Gerçekten kötü olmaya başladım ve tam bayılacakken birisi hemen beni tuttu...

Yazarın Notu: Bölümü beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın ve düşüncelerinizi yorum kısmına yazabilirsiniz :)