Onbewoond Eiland

Hoofdstuk 6

Nacht 3

-Song For This Chapter: Dead In The Water – Ellie Goulding-

Ik stel me langzaam recht. Ik loop een paar stappen terug, tot ik met mijn rug tegen een palmboom bots. Ik laat me vallen zodat ik tegenaan de palmboom zit. Ik trek m'n knieën dicht bij mij aan. Ik durf niet meer te bewegen. Het is hier zo donker! Ik kan geen hand voor de ogen zien. Waar zou iedereen zijn? Ik maak me echt zorgen... Hier helemaal alleen overleef ik het denk ik niet. Ik haat het om alleen te zijn! Ik denk even terug aan mijn ouders. Ze denken waarschijnlijk dat ik dood ben, neergestort, samen met het vliegtuig. Nog een geluk dat ik zo snel was, anders was ik nu ook al dood. Er rolt een traan over mijn wang. Een heleboel vragen spoken door mijn hoofd. Waarom net ik? Waarom zat net ik in net dat vliegtuig? Wat deden mijn ouders wel niet toen ze wisten dat ik "dood" was? Ga ik ooit terug thuis geraken? En hoe? Waarom was het net een VIP-vliegtuig met al die supersterren erin die tegen ons vliegtuig vloog? Waar waren Rihanna, Katy Perry, Kristen Stewart en Zayn Malik? Over wat was ik net gestruikeld? Misschien een… Misschien een tak? Maar… Nee, een tak voelt anders aan. Een kokosnoot misschien? Maar het was niet rond, hetgeen waarover ik struikelde. Ik stop met na te denken over waar ik net over gestruikeld was. Dat zal ik morgen wel zien. Zal ik de rest nog wel terug zien? Katy en Zayn vinden hun weg best wel goed in het oerwoud, maar ik? Nee, ik bak er niks van. Ik ben ook nooit echt goed geweest in aardrijkskunde op school. School. Ik haatte het vroeger, maar nu denk ik er anders over. Ik hoop dat ik weer thuis geraak, nog deze zomervakantie. Dan kan ik verder met school, naar het vijfde middelbaar. Ik mis m'n beste vriendin zo... Ik kan haast niet wachten om haar dit avontuur te vertellen! Als ik haar ooit nog zou zien, dan... Nee, zo mag ik niet denken. Ik zet alle slechte gedachten aan de kant. Voor even, dan toch. Waarschijnlijk zijn die vier gewoon expres weg van me gegaan. In het begin zag ik al duidelijk dat Rihanna zo snel mogelijk van me af wou, en Katy Perry is haar beste vriendin... dus ja. Kristen zal wel gewoon mee gedaan hebben, die heeft toch nergens nog zin in. En Zayn, Zayn, Zayn die... Ah, waar denk ik toch aan. Tuurlijk hebben ze me niet expres achtergelaten! Maar wat maakt het nu nog uit. Ik ga hen waarschijnlijk toch nooit meer zien! Het is hier zo groot, en ik verdwaal nogal snel. Het enige waar ik op kan hopen is dat ze me vinden, en dan nog snel ook. Ik heb geen idee welke bessen giftig zijn en welke eetbaar. Straks ga ik nog dood door een bessen-vergiftiging. Dat zou pas flauw zijn. Ik zie het al in de krant staan. “Meisje overleeft neergestort vliegtuig, maar gaat dood aan bessen”. In al deze tijd heb ik me nog steeds niet bewogen. Ik probeer mezelf in slaap te zingen, maar het lukt niet echt. Steeds begin ik weer aan iets te denken. Ik probeer het opnieuw, maar deze keer luidop. Hiervoor deed ik het in mijn hoofd, omdat ik bang was dat iets of iemand me zou horen, en me iets aan zou doen. Ik hap naar adem, en begin dan, héél stil, te zingen.

 

'If I was not myself

And you were someone else

I'd say so much to you

And I would tell the truth

'Cause I can hardly breath

When your hands let go of me

The ice is thinning out

And my feat brace themselves

I'm dead in the water

Still looking for ya

I'm dead in the water

Can't you see? Can't you see...?

You've seen this all before

Life left on the shore

We're smiling all the same

You sail away again

I'm dead in the water

Still looking for ya

I'm dead in the water

Can't you see? Can't you see...?

Oooooooh

Oooooooh

Oooooooh

Oooooooh

Oh yeah

I'm dead in the water

Still looking for ya

I'm dead in the water

Can't you see? Can't you see...?

I'm dead in the water

Still looking for ya

I'm dead in the water

Can't you see?

I'm dead in the water

Still looking for ya

I'm dead in the water

Can't you see? Can't you see...?'

De zon begint eindelijk weer te schijnen. Het is zowat tussen donker en licht, ik schat vijf uur 's ochtends. Ik durf me weer recht te stellen. Ik loop traag naar de plek waar ik gestruikeld was. Wanneer ik zie wat, of moet ik beter zeggen wie, daar ligt, valt mijn mond open.